Κινέζικοι V2

Από τον

Μπάμπη Μέντη

3/1/2018

Η Shineray παρουσίασε έναν νέο δικό της V2 κινητήρα, ο οποίος θα έχει διάφορες εκδόσεις κυβισμού, σε 350cc, 550cc, 850cc και 1200cc. Όπως καταλαβαίνετε, αυτό σημαίνει ότι στο άμεσο μέλλον θα δούμε κινέζικες μοτοσυκλέτες σε όλες τις κατηγορίες. Να θυμίσουμε εδώ, ότι η επιλογή ενός V2 υγρόψυκτου κινητήρα δεν είναι καθόλου τυχαία. Όπως έχει δείξει η ιστορία στο παρελθόν, η Aprilia και η KTM ξεκίνησαν την παρουσία τους στις μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτες με βάση έναν V2 κινητήρα. Επίσης η Ducati απέδειξε πόσο εύκολα μπορείς να φτιάξεις κάθε είδους μοτοσυκλέτα δρόμου ή on-ff με έναν V2 κινητήρα.

Από superbike, streetfighter, sport-touring μέχρι on-off, ο V2 κινητήρας μπορεί να τοποθετηθεί εύκολα σε ένα πλαίσιο και γύρω του να στήσεις ό,τι είδους μοτοσυκλέτα θέλεις. Η Shineray δεν αναφέρει λεπτομέρειες σχετικά με την απόδοση της κάθε έκδοσης κυβισμού του κινητήρα της, αλλά το γεγονός ότι έχει δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής και υγρόψυξη, υπόσχεται θεωρητικά αξιοπρεπή απόδοση και σύγχρονου επιπέδου επιδόσεις.

Επίσης δεν γνωρίζουμε ακόμα αν είναι προδιαγραφών Euro 4, όμως η λογική λέει ότι θα μπορεί να καλύψει τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, δεδομένου ότι ήδη το κάνουν πολλές κινέζικες μοτοσυκλέτες με τον αερόψυκτο κινητήρα της Shineray των 400cc.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η νέα γενιά σύγχρονης τεχνολογίας κινητήρων από τους Κινέζους, θα αλλάξει δραματικά την πορεία της ιστορίας, αφού η Shineray (στην οποία ανήκει και η SWM) πουλάει τους κινητήρες της σε οποιονδήποτε κατασκευαστή της το ζητήσει, ακόμα και σε πολύ μικρές ποσότητες. Οπότε πέρα από την παρουσίαση νέων μικρών και μεγάλων κινέζικων μοτοσυκλετών, ίσως δούμε και μια σημαντική αλλαγή στον χώρο του customizing, με μικρές βιοτεχνίες να φτιάχνουν tailor-made μοτοσυκλέτες.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”