Κορωνοϊός: Κλειστά μέχρι 25 Μαρτίου η Ducati

Απαραίτητες εργασίες στην γραμμή παραγωγής.

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/3/2020

Ανανέωση στην είδηση της Παρασκευής, 13/3 για την διακοπή παραγωγής στην Ducati, καθώς επεκτείνεται μέχρι τις 25 Μαρτίου το κλείσιμο των γραμμών παραγωγής.

Η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου αποφασίστηκε την Παρασκευή και για λίγες μόνο ημέρες. Ωστόσο με σημερινό Δελτίο Τύπου η Ducati πρώτα επιβεβαιώνει το προσωρινό κλείσιμο του εργοστασίου, όπως γράψαμε την Παρασκευή και έπειτα δείχνει πως θα είναι για περισσότερες ημέρες και όχι για λίγες όπως φάνηκε αρχικά.

Ο λόγος για την μεγαλύτερη διακοπή, είναι οι επιπρόσθετες οδηγίες που τους επιδόθηκαν το Σάββατο 14 Μαρτίου από την Ιταλική κυβέρνηση, σχετικά με τις αποστάσεις ασφαλείας που πρέπει να έχει το προσωπικό.

Για να γίνουν οι πρόσθετες αλλαγές στην γραμμή παραγωγής, που ευτυχώς είναι αρκετά ευέλικτη στην σημερινή της μορφή μετά την ριζική ανανέωση που επιφύλαξε η Audi, χρειάζονται περισσότερες ημέρες για να πραγματοποιηθούν. Κι έτσι αντί για πέντε ημέρες διακοπής, μέχρι τις 18 Μαρτίου όπως υπολόγιζαν αρχικά, τελικά η Ducati αναστέλλει την λειτουργία των γραμμών παραγωγής μέχρι τις 25 Μαρτίου.

Όλα τα υπόλοιπα τμήματα θα συνεχίσουν την λειτουργία τους φυσιολογικά ή με τον τρόπο που γινόταν ως τώρα, με τηλεδιασκέψεις. Το σχεδιαστικό τμήμα, η υποστήριξη πωλήσεων και το τμήμα marketing θα συνεχίσουν αυτές τις ημέρες στο ίδιο μοτίβο που ακολουθούν τις τελευταίες ημέρες.

Ο Claudio Domenicali, CEO της Ducati, είναι περήφανος για τον τρόπο που οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν την δύσκολη αυτή κατάσταση για ολόκληρη την χώρα. «Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους επιβεβαιώνουν σε καθημερινή βάση τις δύσκολες αυτές ώρες, την τεράστια αξία ενός ενωμένου εργατικού δυναμικού, που συνεργάζεται με συνεκτικότητα, ευαισθησία και αλληλεγγύη. Για όλους αυτούς, για την ασφάλεια και την προστασία τους, μέτρα όπως αυτά που παίρνουμε είναι αναγκαία αλλά και υποχρεωτικά. Ωστόσο όλες οι υποστηρικτικές υπηρεσίες προς τους πελάτες μας είναι εξασφαλισμένες, ιδιαίτερα η διάθεση των ανταλλακτικών. Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές σε όλους τους Ducatisti και στους αντιπροσώπους μας ανά τον κόσμο: Οργανωνόμαστε για να είμαστε έτοιμοι για την επανεκκίνηση, και ακόμη και σε αυτή την δύσκολη συγκυρία δεν θα σταματήσουμε να παρέχουμε υποστήριξη».

Η διακοπή μέχρι τις 25 Μαρτίου θεωρείται σύντομη για εμάς που έχουμε επισκεφτεί το εργοστάσιο της Ducati και μας έχουν εξηγήσει τί ακριβώς τους ζήτησε η κυβέρνηση να κάνουν. Για παράδειγμα αυτές οι αλλαγές που θέλουν να κάνουν οι Ιταλοί, θα ήταν πολύ πιο εύκολες στο εργοστάσιο της BMW Motorrad, που οι μοτοσυκλέτες κινούνται σε πλατφόρμες αυτόνομα, ακολουθώντας βέβαια μία προδιαγεγραμμένη πορεία από σταθμό σε σταθμό. Στην Ducati ακολουθείται μία σύγχρονη φιλοσοφία, λίγο διαφορετική βέβαια από το παράδειγμα των Γερμανών, και σε ορισμένα σημεία που εργάζονται δύο και τρεις μηχανικοί ταυτόχρονα, είναι δύσκολο να επιτευχθεί η ελάχιστη απόσταση που ζητείται τώρα. Το έργο που έχουν μπροστά τους δεν είναι εύκολο και αυτές τις ημέρες που δεν θα δουλεύει η γραμμή παραγωγής, θα εργάζεται πρακτικά αρκετός κόσμος για να αναπροσαρμόσει την διάταξη. Πάντα βέβαια σύμφωνα με τους νέους κανόνες και την επίβλεψη των ισχυρότατων ιταλικών συνδικάτων…

Ετικέτες

Ducati

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.