Το κρυφό δωμάτιο της Kawasaki

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

26/11/2014

1995: Παρέα με τον Χρίστο Χατζάρα, είχαμε ταξιδέψει στην Ιαπωνία για να επισκεφθούμε και τους τέσσερις Ιάπωνες κατασκευαστές. Φυσικά πήγαμε και στο Akashi, στην Kawasaki. Ξεναγός μας εκεί ήταν ο καταπληκτικός Hiro Matsumura, που τον γνώριζα από παρουσιάσεις νέων μοντέλων της Kawasaki και εκθέσεις. Κοσμοπολίτης Ιάπωνας, ο Matsumura-san είχε θητεύσει και στην Kawasaki USA, πριν αναλάβει τις διεθνείς δημόσιες σχέσεις, το marketing και το promotion του τομέα μοτοσυκλετών. Ο παππούς του εργαζόταν για την Kawasaki Ηeavy Industries, είχε φτάσει μάλιστα στο νούμερο τρία της ιεραρχίας, δύο σκαλιά κάτω από τον πρόεδρο. Μια ωραία πρωία, ο πρόεδρος πήρε τηλέφωνο τον παππού Matsumura και τον ρώτησε: Ενδιαφέρεται ο εγγονός σου να δουλέψει για την Kawasaki; Η απάντηση ήταν θετική, αν και ο νεαρός τότε Hiro έπρεπε να περάσει κανονικά από όλα τα στάδια και τις συνεντεύξεις της πρόσληψης – δεν είχε καμία σημασία η θέση του παππού ή το ενδιαφέρον του προέδρου. Εκεί που τους τα χάλασε ο Hiro ήταν στον τομέα που ήθελε να εργαστεί, στις μοτοσυκλέτες δηλαδή, ενώ όλοι οι γιοι των μεγαλοστελεχών προτιμούσαν τα πλοία ή τα αεροπλάνα, τομείς που θεωρούνταν μεγαλύτερου κύρους και με περισσότερες πιθανότητες ανέλιξης σε ανώτερες θέσεις. Η καλύτερή του στιγμή στην Kawasaki, μετά από 22 χρόνια; "Όταν κερδίσαμε στο 8ωρο της Suzuka με τον Russell. Δεν θα το πιστεύατε το τι έγινε. Ο Πρόεδρος έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Ξέχασε τα πλοία, τα τρένα, τους πυρηνικούς σταθμούς, τους δορυφόρους και όλες τις ευθύνες του και φερόταν σαν νεαρός μηχανικός. Απίστευτες στιγμές."

Κάποια στιγμή κατά την περιήγησή μας στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου, ο Matsumura-san μας οδήγησε σε έναν διάδρομο που δεν είχε σχέση με την παραγωγή, κι ανοίγοντας μια πόρτα (χωρίς επιγραφή πάνω της) μας άφησε να μπούμε στο πριβέ τότε μουσείο της Kawasaki. "Δεν είναι έτοιμο ακόμη και δεν το ανοίγουμε σε δημοσιογράφους. Όμως η Ιαπωνία είναι μακριά και το Akashi ακόμα μακρύτερα. Είστε οι πρώτοι δημοσιογράφοι που το βλέπουν". Μείναμε πολλή ώρα εκεί μέσα. Αριστερά ήταν οι μοτοσυκλέτες παραγωγής, δεξιά οι αγωνιστικές. Φωτογράφιζα μανιωδώς, στήνοντας και ξαναστήνοντας το τρίποδο. Μπροστά μου ήταν ολόκληρη η αγωνιστική ιστορία της Kawasaki, μοτοσυκλέτες μοναδικές, από την δικύλινδρη δίχρονη 125 KR-2 του 1969 με την οποία ο Dave Simonds πήρε το πρώτο παγκόσμιο για την Kawasaki, ως τις tandem ΚR250 και 350 (8 παγκόσμια πρωταθλήματα και 45 νίκες μέσα σε 5 χρόνια!) και τις endurance της δεκαετίας του ’80... Τι να πρωτοκοιτάξεις, τι να πρωτοθαυμάσεις, τι να πρωτοφωτογραφήσεις... Δέος.

Και τότε πλησίασε ο Matsumura-san κι έδειχνε κάπως συγκινημένος. Γιατί όμως; "Θέλω να σας δείξω κάτι," είπε, "κανείς εκτός Kawasaki δεν έχει μπει σ’ αυτό το δωμάτιο." Ξεκλείδωσε μια πόρτα στο βάθος του μουσείου και βρεθήκαμε σε μια άλλη αίθουσα γεμάτη μοτοσυκλέτες παραγωγής, από Meihatsu 60 του 1953 με κινητήρα Kawasaki ως Ζ750 Τurbo και Ζ1300. Ανάμεσά τους όμως ήταν και δύο πρωτότυπα, έτοιμα για παραγωγή, που όχι μόνο δεν είχαμε ξαναδεί, αλλά δεν ξέραμε καν ότι υπήρχαν: Το ένα είχε κινητήρα Wankel, και το άλλο τετρακύλινδρο δίχρονο υγρόψυκτο square four, που η Kawasaki είχε φτιάξει 14 χρόνια πριν το RG500Γ της Suzuki! "Ευτυχώς που δεν βγάλαμε τότε την Wankel σε παραγωγή," μας είπε. "Την είχα οδηγήσει, καμία αίσθηση μοτοσυκλέτας! Σαν ηλεκτροκινητήρας δούλευε."

 

Μας πήρε η νύχτα εκεί μέσα. Έξω έβρεχε. Αποτυπωμένα στα φιλμ που είχα τραβήξει ήταν δύο μοναδικά Kawasaki που ο έξω κόσμος αγνοούσε την ύπαρξή τους. Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ. Όταν πια είχαμε επιστρέψει στην Ελλάδα, έφτασε στα γραφεία μας ένα fax από τον Matsumura-san, που έλεγε τα εξής: "Επειδή οι μηχανικοί που σχεδίασαν αυτές τις μοτοσυκλέτες είναι εν ενεργεία κι επειδή ντρέπονται που αυτές οι μοτοσυκλέτες δεν βγήκαν ποτέ σε παραγωγή, παρακαλούμε να μην δημοσιεύσετε τις φωτογραφίες που πήρατε, γιατί θα πληγωθούν." Τους απαντήσαμε πως θα σεβαστούμε την επιθυμία τους και μας ευχαρίστησαν. Το θέμα έληξε εκεί, κι εμείς δεν θα εκμεταλλευόμασταν την παγκόσμια αποκλειστικότητά μας. Δεκαεννιά χρόνια μετά, τώρα που μιλάμε, ίσως είναι ένα καλό διάστημα και οι μηχανολόγοι αυτοί να έχουν πάρει σύνταξη (μιλάμε για μοτοσυκλέτες που εξελίχθηκαν πριν την ενεργειακή κρίση του 1973, που ήταν και η αιτία να κλειστούν στα χρονοντούλαπα της Kawasaki). Φυσικά, δεν έφταιγαν οι μηχανολόγοι για την ενεργειακή κρίση, αλλά αφού ένιωθαν άσχημα, τι να κάναμε τότε; Μια ακόμα "επιτυχία", πληγώνοντας όμως κάποιους ανθρώπους στην Ιαπωνία; Σήμερα, ελπίζω κι αυτοί να έχουν καταλάβει πως ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους και δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να νιώθουν άσχημα για τις μοτοσυκλέτες τους, ανεξάρτητα αν βγήκαν ποτέ σε παραγωγή ή όχι.

 

 

ΥΓ1: Ένιωσα κάπως... περήφανος όταν είπα στον Νίκο τον Θεοδωράκη (που θυμάται τα παλιά αρχεία μας με τα slides) να κοιτάξει να βρει τις φωτογραφίες που είχα τραβήξει τότε, στο κρυφό δωμάτιο του μουσείου της Kawasaki. Σκέφτηκα πως πουθενά αλλού στον κόσμο δεν θα μπορούσε να γίνει μια τέτοια συζήτηση, παρά μόνο στα γραφεία του ΜΟΤΟ.

ΥΓ2: Το πρώτο ψάξιμο δεν απέδωσε! Δεν τα βρήκαμε τα slides. Τι περιμένεις όμως μετά από δύο μετακομίσεις. Θα τα ξαναψάξουμε. Προς το παρόν βολευόμαστε με φωτογραφίες που έχουν διαρρεύσει από τότε.

 

ΜΟΤΟ, τεύχος 133, 15 Ιουλίου 1995, "Φάκελος Kawasaki"

Ετικέτες

ΕΛ.ΜΟΤ.Ο.: Σκοπός δημιουργίας της Ελληνικής Μοτοσυκλετιστικής Ομοσπονδίας

Νέα ανακοίνωση της ΕΛ.ΜΟΤ.Ο
ΕΛ.ΜΟΤ.Ο. Σκοπός ίδρυσης
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/3/2023

Πριν από λίγες ημέρες, στις 19 Μαρτίου, ιδρύθηκε η Ελληνική Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία (ΕΛ.ΜΟΤ.Ο.) η δεύτερη ομοσπονδία μοτοσυκλέτας της χώρας μας. Προφανώς στο μυαλό όλων μας είναι πως έννοια της ομοσπονδίας είναι να αποτελεί μία μονάδα, μία ομπρέλα που περιλαμβάνει όλες τις λέσχες της χώρας, μικρές και μεγάλες και όχι να αρχίσουμε να έχουμε δύο και τρεις. Ωστόσο αυτή η κίνηση ούτε ξαφνική είναι, ούτε έρχεται απροειδοποίητα. Ζυμώνεται πολύ καιρό και ήμασταν παρόν στο ιδρυτικό συνέδριο όπου συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι λεσχών από διαφορετικά μέρη της χώρας σχεδόν έναν χρόνο πριν.

Με σημερινή ανακοίνωσή της, η ΕΛ.ΜΟΤ.Ο. κοινοποιεί στο κοινό τους σκοπούς της ίδρυσής της και ενημερώνει για τις λέσχες που την αποτελούν και το προσωρινό διοικητικό της συμβούλιο που θα την οδηγήσει σε ένα μήνα από τώρα στην πρώτη της γενική συνέλευση και ψηφοφορία.

Στην ΕΛ.ΜΟΤ.Ο. θεωρούν πως τα πράγματα με την ΜΟΤΟΕ δεν πηγαίνουν όπως θα έπρεπε και μάλιστα μέλη της έχουν εμπλακεί σε δικαστικό αγώνα μαζί της αλλά φαίνεται πως έχουν χάσει τις πρώτες μάχες και ο αγώνας αυτός θα είναι δύσκολος. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει κάποιο νομικό όριο για το πόσες Ομοσπονδίες μπορούν να συνυπάρχουν στη χώρα είτε βρίσκονται σε δικαστική διαμάχη, είτε όχι. Προφανώς όμως, όπως έχει συζητήσει το ΜΟΤΟ με μέλη της ΕΛ.ΜΟΤ.Ο., στα σχέδιά της είναι και η ίδρυση αθλητικής ομοσπονδίας και η ανάληψη πρωταθληματικών αγώνων μοτοσυκλέτας, όπου τότε θα ανοίξει ένας άλλος γύρος αντιπαράθεσης με την υπάρχουσα κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν περισσότερος κόσμος ασχολούταν με τα κοινά με έμπρακτη συμμετοχή και όχι απλά σχολιάζοντας ενώ δεν έχει και την συνολική εικόνα. Ακολουθεί η ανακοίνωση της ΕΛ.ΜΟΤ.Ο.:

Οι σκοποί της Ομοσπονδίας μας είναι:
1.
Η διάδοση του υγιούς μοτοσυκλετισμού σε πανελλαδική κλίμακα σε όλες του τις μορφές: Πολιτιστική, Κοινωνική, Εκπαιδευτική, Περιηγητική, Συγκοινωνιακή, Ψυχαγωγική, Συνδικαλιστική κ.λπ
2.
Η καλλιέργεια της αλληλεγγύης μεταξύ των μοτοσυκλετιστών, ο συντονισμός, η δράση, και η δημιουργία φιλίας και αλληλοϋποστήριξης των σωματείων και των ενώσεων μελών της.
3.
Η εκπροσώπηση κάθε μοτοσυκλετιστή για την αντιμετώπιση και επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ή πρόκειται να αντιμετωπίσουν οι Έλληνες μοτοσικλετιστές. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να σχετίζονται με την ασφάλεια, την ελεύθερη μετακίνηση με δίκυκλο, το δικαίωμα συμμετοχής τους στη λήψη αποφάσεων για τα θέματα που τους αφορούν, η ψυχαγωγία με την μοτοσυκλέτα, οικονομικά θέματα κ.λπ.
4.
Η ανταλλαγή πληροφοριών και γνώσεων σε θέματα ασφάλειας, με την δημιουργία κάθε τύπου διαδικτυακής επικοινωνίας ΜΜΕ, ανταλλαγής γνώσεων και τεχνικών πληροφοριών.
5.
Η ακριβής και εκτενής πληροφόρηση για όλα τα θέματα που αφορούν στο δίκυκλο.
6.
Η προστασία των δικυκλιστών από ενέργειες που τους υπονομεύουν και τους βλάπτουν.

Την Κυριακή 26 Ιουνίου 2022 όπου και πραγματοποιήθηκε το Ιδρυτικό Συνέδριο, εγκρίθηκε το καταστατικό της ΕΛ.ΜΟΤ.Ο. κι εκλέχτηκαν τα 7 μέλη της προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής. Μετά από ψηφοφορία διαμόρφωσαν το παρακάτω προσωρινό  Δ.Σ. το οποίο και θα οδηγήσει την ομοσπονδία μέχρι την πρώτη της γενική συνέλευση στις 22 Απριλίου 2023 με σκοπό την ψήφιση του πρώτου Δ.Σ. :

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καράμπελας Παναγιώτης - ΛΕΜΟΤ

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ντίνιας Γιώργος - Μοτολέσχη Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ:  Αναγνωστόπουλος Γαρύφαλλος - BMW RIDERS CLUB ΕΛΛΑΣ

ΤΑΜΙΑΣ: Γκικόπουλος Παναγιώτης - ΜΟΤΟρχομενού

 ΜΕΛΗ:

Παπανδρικόπουλος Ανδρέας - ΜΟΤΟΛΕΑμαλιάδος

Αγιομαυρίτης Στέλιος - ΛΕΜΟΤ

Ντελής Νίκος - ΜΟΤΟΛΕΑμαλιάδος

Οι πρώτες 18 λέσχες από όλη την Ελλάδα που απαρτίζουν την ομοσπονδία είναι οι παρακάτω:

  1. Λέσχη Ελλήνων Μοτοσυκλετιστών (Λ.Ε.ΜΟΤ.)

  2. Μοτοσυκλετιστική Λέσχη Αμαλιάδας (ΜΟΤΟ.ΛΕ.Α.)

  3. Μοτολέσχη Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

  4. Μοτολέσχη Ορχομενού (ΜΟΤ.ΟΡ.)

  5. Σύλλογος Φίλων Αυτ/του-Μοτ/τας Σιδηροκάστρου (ΣΥ.Φ.Α.ΜΟ.Σ.)

  6. Moto Club Alexandroupolis "Οι Αγριάνες"

  7. Artemis Moto Club

  8. Μοτοσυκλετιστικός Όμιλος Λέρου (Μ.Ο.Λ.)

  9. Ομάδα Εκτός Δρόμου

10. Λέσχη Μοτοσυκλέτας Νάξου (ΛΕ.ΜΟ.Ν.)

11. Λέσχη Μικτού Αθλητισμού Θέρμου (ΛΕ.Μ.Α.Θ.)

12. ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ "MOTOCROSS ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ"

13. Αρτινή Λέσχη Μοτοσυκλέτας (Α.Λ.ΜΟ.)

14. Λέσχη Μοτοσυκλέτας Αγρίνιου

15. BMW RIDERS CLUB ΕΛΛΑΣ

16. TDM Hellas

17. Φίλοι Μοτοσυκλέτας Ευπαλίου (ΦΙΛ.ΜΟΤ.Ε.)

18. Africa Twin Club Hellas

 

 

Για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ (ΕΛ.ΜΟΤ.Ο.)

 

Ο Γραμματέας

Αναγνωστόπουλος Γαρύφαλλος