Κυνηγούν τις μοτοσυκλέτες στην Αφρική! – Πρόβλημα για την Bajaj στο Λάγος! [video]

Ζήτημα νοοτροπίας…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/2/2020

Πέρσι το καλοκαίρι η πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, Αddis Αbaba, αποφάσισε να απαγορεύσει την κίνηση των μοτοσυκλετών σε ολόκληρη την μητροπολιτική περιοχή για να περιορίσει το έγκλημα καθώς στις ληστείες χρησιμοποιούνταν μοτοσυκλέτες ως μέσο διαφυγής. Αυτό δεν είναι νέα είδηση, το μέτρο μπήκε σε ισχύ στις 7 Ιουλίου 2019 και ενώ αρχικά προέβλεπε να αφήσει εκτός τους ντελιβεράδες, τελικά αυτοί ήταν οι πρώτοι που επηρεάστηκαν χάνοντας τις δουλείες τους. Οι αρχές στην Αιθιοπία σκέφτηκαν πως το τεράστιο πρόβλημα κίνησης που αντιμετωπίζουν θα ήταν το καλύτερο αποτρεπτικό μέτρο. Ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις θα ήταν πλέον με τα πόδια, αν δεν είχες μοτοσυκλέτα για να περάσεις ανάμεσα από τα αυτοκίνητα. Θυμίζει λίγο την απαγόρευση όλων των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στην Ελλάδα, ακόμη και των φλίπερ, γιατί δεν μπορούσαν να σταματήσουν τον ηλεκτρονικό τζόγο, και ακριβώς αυτό ήταν το μόνο δεν σταμάτησαν…

Η αναφορά λοιπόν στην Αddis Αbaba γίνεται γιατί τώρα στο Λάγος στην μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής, που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα κίνησης παγκοσμίως, αποφασίστηκε να απαγορευτούν τα μοτο-ταξί! Την μόνη λύση που είχε ο κόσμος για να φτάσει στο κέντρο. Μένει το περπάτημα, καθώς οι δρόμοι είναι μονίμως καλυμμένοι από σταματημένα αυτοκίνητα.

Το 2006 το Λάγος είχε επτά εκατομμύρια κατοίκους, το 2011 ήταν κιόλας η μεγαλύτερη πόλη της Υποσαχάριας Αφρικής και πλέον η μεγαλύτερη πόλη της Αφρικής με την ανεπίσημη καταμέτρηση να φτάνει τα 22 εκατομμύρια. Επίσημη καταμέτρηση είναι δύσκολο να υπάρχει, όταν δημιουργούνται ολόκληροι οικισμοί με παραγκουπόλεις και μεγαλώνουν μήνα με τον μήνα…

Η ανακοίνωση της απόφασης για την απαγόρευση στο Λάγος...

 

 

Το Λάγος, η παλιά πρωτεύουσα της Νιγηρίας και το τωρινό οικονομικό κέντρο για ολόκληρη την δυτική Αφρική, ήταν κάποτε το κέντρο του δουλεμπορίου, τώρα ακμάζει από την εξαγωγή πετρελαίου… Η ραγδαία αυτή πληθυσμιακή αύξηση, που ενέχει χαρακτήρα βιαιότητας καθώς προσθέτει πλέον ένα εκατομμύριο κατοίκους τον χρόνο, στηρίζει την μετακίνησή της στην μοτοσυκλέτα. Και συγκεκριμένα στους Οκάντα και στους Κέκε.

Οι Οκάντα πήραν το όνομά τους από μία πολύ δημοφιλή και σε εμάς έκφραση, καθώς πήγαιναν «αεροπορία ανάμεσα στα αυτοκίνητα»! Η λέξη αεροπορία οδήγησε τους αναβάτες να λέγονται πιλότοι και μετά από λίγο έμεινε το «Οκάντα» γιατί έτσι λεγόταν ο εθνικός αερομεταφορέας πριν πτωχεύσει… Όλοι αυτοί κινούνταν αποκλειστικά σχεδόν με Bajaj! Φοιτητές και νέοι κυρίως, αγόραζαν ή χρεωνόντουσαν με ενοίκιο τις μοτοσυκλέτες και πάντα τις ίδιες, με βάση «αυτό που έχει και ο δίπλα». Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει το Λάγος να γίνει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας της Bajaj, πράγμα ασύλληπτο γιατί μιλάμε για μία εταιρεία που παράγει εκατομμύρια μοτοσυκλέτες.

Σε αυτό το χάος της Αφρικανικής πόλης, εκατοντάδες Bajaj εμπλέκονταν σε ατυχήματα καθημερινά. Εκατοντάδες καθημερινά. Με μηδενική πιθανότητα για τα θύματα των τροχαίων να μεταφερθούν εγκαίρως σε νοσοκομείο σε δρόμους γεμάτους με αυτοκίνητα. Ταυτόχρονα υπήρχε και εδώ το ίδιο πρόβλημα με την πρωτεύουσα της Αιθιοπίας, όπως και με άλλες αφρικανικές πόλεις, οι ληστές κινούνταν αποκλειστικά με μοτοσυκλέτες…

Η ξαφνική αυτή απαγόρευση που μπήκε σε ισχύ την 1η Φεβρουαρίου 2020, οδήγησε σε ξαφνική τεράστια μείωση των εξαγωγών της Bajaj και την μετοχή της να χάνει 5% αξίας… Όλα αυτά γιατί απαγορεύονται οι Οκάντα, το μοτο-ταξί στο κέντρο του Λάγος…

Στην Αφρική δεν υπάρχει μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, παρά μονάχα στην Νότιο Αφρική κι αυτό σε συγκεκριμένες πόλεις της μεγάλης αυτής χώρας. Στην ενδοχώρα οι μοτοσυκλέτες καλύπτουν μεταφορικές ανάγκες σε οικογένειες που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο, και φυσικά μέχρι την στιγμή που μπορούν να αποκτήσουν αυτοκίνητο. Ο μοτοσυκλετισμός υπάρχει μονάχα στις μεγάλες πόλεις και για την ευκολία μετακίνησης ανάμεσα στα αυτοκίνητα που προσφέρει. Όταν τον σταματούν και από εκεί, καταδικάζουν την ανάπτυξή του…

Στην Αddis Αbaba το ντελίβερι φαγητού επιτράπηκε τελικά, αλλά μονάχα με ειδικές πινακίδες και με εγκατάσταση GPS που σημαίνει πως δεν γινόταν πλέον καθένας να κάνει αυτή την δουλειά, παρά μόνο μεγάλες εταιρείες με δικά τους οχήματα… Τουλάχιστον μία ώρα πρέπει πλέον να περιμένει κανείς για την παραγγελία του, στην κατά τ’ άλλα καλπάζουσα σε ρυθμό ανάπτυξης αφρικανική πόλη…

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”