Long way up με ηλεκτρικές Harley!

McGregor και Boorman με LiveWire Adventure
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/9/2019

Ήταν αρχές του χρόνου όταν γράφαμε για το νέο εγχείρημα των δύο celebrities ηθοποιών-ταξιδευτών, Ewan McGregor και Charley Boorman, που ακολουθεί χρονικά το "Long Way Round" και το "Long Way Down" (ο γύρος του κόσμου από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη και από Βορρά προς Νότο από την Σκωτία μέχρι το Cape Town αντίστοιχα). Στο "Long Way Up", όπως ονομάζεται το τρίτο τους project, η διαδρομή ξεκινά από το νοτιότερο άκρο της αμερικανικής ηπείρου, με τελικό προορισμό την Αλάσκα.
Μάλιστα, αν και οι φήμες -όπως είπαμε- είχαν ξεκινήσει από τον Ιανουάριο, η επιβεβαίωση ήρθε αρκετούς μήνες μετά, σε μια συνέντευξη που έδωσε ο Boorman όπου υποσχέθηκε και μία έκπληξη. Πλέον, φαίνεται πως αποκαλύπτεται και το τελευταίο κομμάτι από το παζλ του "μυστηρίου", καθώς οι δύο globetrotters θα κάνουν προφανώς το ταξίδι τους με… ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες!


Πιο συγκεκριμένα, δημοσιογράφοι του site Autoblog στην Αργεντινή, εντόπισαν έναν "στόλο" από τέσσερα Harley Davidson LiveWire με μετατροπές σε adventure bikes, με τον εξοπλισμό τους να περιλαμβάνει χούφτες και σαμάρια για τις αποσκευές. Οι μοτοσυκλέτες που ήταν μέσα σε ξύλινα κιβώτια ξεφορτώθηκαν στην Γη του Πυρρός (Tierra del Fuego) το νοτιότερο σημείο της Αργεντινής, όπου τα πορτοκαλί και μπλε LiveWire συνόδευαν και δύο ηλεκτρικά ημιφορτηγά Rivian R1T, μαζί βέβαια και με συμβατικά φορτηγάκια Mercedes και τρέιλερ.


Λογικό είναι να δημιουργηθούν προβληματισμοί σχετικά με την αυτονομία των ηλεκτρικών και την δυνατότητά τους να πραγματοποιήσουν ταξίδια μεγάλων αποστάσεων. Γι' αυτό το λόγο οι McGregor και Boorman θα έχουν την υποστήριξη ενός πολυπληθούς συνεργείου που θα συνοδεύουν το δίδυμο κουβαλώντας τεράστιους φορτιστές, γεγονός που δικαιολογεί και την ύπαρξη των δύο Rivian. Η αυτονομία των LiveWire υπολογίζεται μεταξύ των 152 και 230 χιλιομέτρων (αναλόγως των συνθηκών και του ρυθμού οδήγησης), αλλά σε αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται συνθήκες για οδήγηση εκτός δρόμου, όπου οι ταχύτητες είναι μεν μικρότερες αλλά το φορτίο μεγαλύτερο. Τα Rivian έχουν μια εντυπωσιακή αυτονομία 640 χιλιομέτρων, κάτι που διευκολύνει πολύ την διαχείριση μεγάλων αποστάσεων, έχοντας έτσι και την δυνατότητα να παίξουν τον ρόλο των οχημάτων υποστήριξης σε αυτό το (σχεδόν) ολοκληρωτικά ηλεκτρικό εγχείρημα.


Από την άλλη, τα LiveWire είναι συμβατά με φορτιστές DC (συνεχόμενου ρεύματος), που σημαίνει ότι μπορεί να φορτιστούν μέχρι το 80% σε κάτι λιγότερο από 40 λεπτά. Κατ' επέκταση, θα υπάρχει η ανάγκη για αρκετές στάσεις προκειμένου να φορτιστούν οι μοτοσυκλέτες, οι οποίες όμως δεν θα διαρκούν για περισσότερο από μία ώρα, ενώ οι φορτιστές τους θα τις ακολουθούν σε όλη την διαδρομή πάνω στις καρότσες των αυτοκινήτων.


Αν και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια επίσημη ανακοίνωση για τον ηλεκτρικό χαρακτήρα του "Long Way Up", η αναφορά του Boorman σε έναν αντισυμβατικό τρόπο ταξιδιού και σε συνδυασμό με τον στόλο των ηλεκτρικών οχημάτων που εντοπίστηκαν στην Αργεντινή, δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες