Mash TT 40 by XTR Pepo: Ένα άκρως εντυπωσιακό race replica

Μια custom με μεγάλη ιστορία
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/5/2019

Η Mash δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στη χώρα μας καθώς αποτελεί θυγατρική εταιρεία της SIMA, που είναι ένας απ’ τους μεγαλύτερους εισαγωγείς μοτοσυκλετών και αξεσουάρ στη Γαλλία απ’ το 1976. Οι μοτοσυκλέτες που διαθέτει στην αγορά εισάγονται απ’ την Κίνα και πωλούνται σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες με το λογότυπο της εταιρείας.. Η γκάμα της απαρτίζεται κυρίως από μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες, ενώ διαθέτει και scooters. Κατά κύριο λόγο, ο σχεδιασμός των μοτοσυκλετών παραπέμπει σε αυτές της δεκαετίας του 70’ και ποικίλουν από scramblers έως και café racers. Ο Frederic Fourgeaud την διοικεί τα τελευταία 13 χρόνια, ο οποίος στο παρελθόν είχε λάβει μέρος σε διάφορα πρωταθλήματα ως αγωνιζόμενος και ήταν εργοστασιακός αναβάτης της Kawasaki.

Η XTR Pepo είναι μια ισπανική εταιρεία που ασχολείται με το customizing και είναι γνωστή στους αναγνώστες του ΜΟΤΟ αλλά και του motomag, καθώς τόσο στο πρόσφατο παρελθόν σας είχαμε παρουσιάσει μια απ’ τις τελευταίες δημιουργίες της που βρισκόταν στην MBE 2019, ενω παλιότερα σας μεταφέραμε την ιστορία της δημιουργίας της. Η ΧΤR Pepo έχει στενή συνεργασία με την Heros 66, την εταιρεία που αντιπροσωπεύει την Mash στην Ισπανία, κι έτσι προέκυψε η δημιουργία αυτής της custom μοτοσυκλέτας που είναι βασισμένη σ' ένα απ' τα μοντέλα της φίρμας.

Η αλήθεια είναι πως όποτε ο Pepo –ιδιοκτήτης της εταιρείας- απλώσει τα χέρια του πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι άκρως εντυπωσιακό και ξεχωριστό, ανεξαρτήτα από την εμφάνιση που είχε αρχικά. Στην προκείμενη περίπτωση, που το TT 40 χρησιμοποιήθηκε ως βάση είναι ήδη ένα όμορφο café racer, το εγχείρημα για τη δημιουργία κάτι πιο ιδιαίτερου ήταν μεγάλη πρόκληση. 

Το ΤΤ 40 στην εργοστασιακή του μορφή

Τα πλαστικά της είναι εμπνευσμένα απ’ την εμφάνιση των μοτοσυκλετών της OSSA και έχουν να μας πουν τη δική τους ιστορία. Πρόκεται για μια εταιρεία με αντίστοιχα μεγάλη ιστορία στον κόσμο των μοτοσυκλετών, η οποία άνθισε οικονομικά μεταπολεμικώς και είχε ενεργή συμμετοχή σε πρωταθλήματα trial αλλά και GP, όμως έπειτα ήρθε η παρακμή της.

Παρ’ όλα αυτά το 2010 αγοράστηκαν τα δικαιώματα της φίρμας από Ισπανούς επιχειρηματίες και πλέον παράγει πάλι μοτοσυκλέτες για αγώνες Trial. Τα εξαρτήματα που δημιούργησε ο Pepo για το TT 40 αποτελούν φόρο τιμής στην OSSA και την συμμετοχή της στα GP των 250cc. Η ζελατίνα, το μπροστινό φτερό, η σέλα, το κάλυμμά της, καθώς και το τελικό της εξάτμισης, είναι κατασκευασμένα απ’ την XTR Pepo, ενώ η μοναδική επέμβαση που έγινε στο ρεζερβουάρ ήταν το βάψιμό του.

Πέραν όμως των αισθητικών αλλαγών έχουν γίνει και ουσιαστικές βελτιώσεις στον κινητήρα. Το σύστημα εξαγωγής έχει σωλήνες της Wolfman, ενώ στην εισαγωγή τα φίλτρα της ελληνικής εταιρείας DNA αναλαμβάνουν την "αναπνοή" του κινητήρα. H XTR Pepo δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί στις custom μοτοσυκλέτες της τα φίλτρα της DNA, καθώς υπάρχουν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα από το πρόσφατο παρελθόν, όπως η Rocket3.

Για την μείωση του βάρους, εκτός απ’ το κόψιμο του υποπλαισίου πίσω, έχουμε και την χρήση μιας ελαφρύτερηςσυγκριτικά με τις συμβατικές, μπαταρίας λιθίου της Lipo . Η πάνω πλάκα του μπροστινού έχει τροποποιηθεί λόγω της κατάργησης της κλειδαριάς, ενώ πλέον υπάρχει μόνο ένα μπουτόν που αναλαμβάνει το ρόλο του κεντρικού διακόπτη.

Η race replica της XTR Pepo, εκτός απ’ την εντύπωση που προκαλεί, φέρνει στην επιφάνεια άλλη μια πτυχή του customizing που δεν είναι άλλη απ’ την ανάδειξη της ιστορίας της μοτοσυκλέτας και των ορόσημών της.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin