Max Biaggi με ηλεκτρικό Voxan για ρεκόρ ταχύτητας!

Πρώτη απόπειρα το καλοκαίρι του 2020
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

28/6/2019

Μπορεί η εποχή που ο Max Biaggi είχε ενεργή δράση σε κάποιο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα να έχει παρέλθει, όμως η άσβεστη φλόγα μέσα του για τις μοτοσυκλέτες και τους αγώνες δεν έχει χαθεί. Κανονικά φέτος, θα είχε ήδη τρέξει στο νέο κύπελλο της MotoE με τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, αν δεν είχαν πάρει φωτιά κατά τη διάρκεια των πρώτων δοκιμών τους. Βέβαια, με την Energica να δουλεύει με φρενήρη ρυθμό για την αποκατάσταση των μοτοσυκλετών και του εξοπλισμού, το κύπελλο σώθηκε και ο Max Biaggi θα επιστρέψει δυναμικά στην πίστα την ερχόμενη εβδομάδα, που θα ξεκινήσει ο πρώτος αγώνας του κυπέλλου στο Sachsenring.

Παράλληλα ο Max Biaggi ξεκίνησε να συνεργάζεται και με μια άλλη εταιρεία, που κατασκευάζει και αυτή ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, τη Venturi-Voxan. Ο σκοπός της συνεργασίας τους όμως δεν είναι να συμμετάσχουν σε αγώνες αλλά να κατακτήσουν το ρεκόρ της υψηλότερης ταχύτητας με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Αυτή τη στιγμή το ρεκόρ κατέχει ο Jim Hoogerhyde –απ’ το 2013- με την Lightning SB220 στα 327km/h. Η Venturi-voxan με τον Max Biaggi στοχεύουν τα 330km/h και το πεδίο της δοκιμής τους θα είναι η Uyuni Salts Flats στη Βολιβία και όχι η αποξηραμένη λίμνη Boneville που επιλέγεται συνήθως για τέτοια εγχειρήματα, καθώς το μήκος της ξεπερνά τα 10 χιλιόμετρα.

Η εξέλιξη της Voxan Wattman, της ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, έχει ξεκινήσει με την επίσκεψη του Max Biaggi στις εγκαταστάσεις της εταιρείας για τη δημιουργία αρχικά της θέσης οδήγησης. Μάλιστα, η ομάδα πέραν του ότι χρησιμοποίησε ειδικά scanner ώστε να μεταφέρει σε ψηφιακή μορφή τη θέση του σώματος του Biaggi την ώρα που ήταν πάνω στον προσομοιωτή, εστίασε και στην επίτευξη της όσο το δυνατόν καλύτερης αεροδυναμικής σχεδίασης. Η τεράστια εμπειρία του έξι φορές παγκόσμιου πρωταθλητή Max Biaggi έχει ανεκτίμητη αξία και προσφέρει σημαντικές πληροφορίες στην ομάδα. Συγκεκριμένα ο Louis-Marie Blondel, υπεύθυνος της έρευνας και ανάπτυξης της Wattman, είπε: “Προβήκαμε στη ρύθμιση της εργονομίας μεταβάλλοντας τη θέση του τιμονιού, της σέλας και των μαρσπιέ, ώστε να κατασκευάσουμε ουσιαστικά μια μοτοσυκλέτα ειδικά για τον Biaggi. Η επόμενη φάση είναι να δουλέψουμε στο σχεδιασμό της μοτοσυκλέτας, να διεξάγουμε ψηφιακές προσομοιώσεις για την αεροδυναμική της κι έπειτα να περάσουμε στη μηχανολογική κατασκευή του πλαισίου και της μοτοσυκλέτας συνολικά. Το ρεκόρ ταχύτητας με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα είναι μια πραγματικά τεχνολογικά δύσκολη πρόκληση. Θέλουμε η Voxan Wattman να σπάσει το ρεκόρ και μια μέρα να φτάσει στο σημείο να έχει καλύτερες επιδόσεις απ’ τις μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης.”

Απ’ τη μεριά του ο Max Biaggi έμεινε πολύ ευχαριστημένος απ’ την δουλειά που έκανε με την ομάδα και είπε πως οι πληροφορίες που απέκτησαν ήταν πολύ σημαντικές, καθώς η θέση οδήγησης διαφέρει τελείως από μια αγωνιστική μοτοσυκλέτα. Συγκεκριμένα είπε: “Πρέπει να γίνω κυριολεκτικά ένα με τη μοτοσυκλέτα, ξαπλώνοντας πάνω της, κάτι που με φέρνει πολύ χαμηλά στο έδαφος. Έπρεπε να τη μάθω και να τη συνηθίσω καθώς και να δουλέψω με βάση τα χωροταξικά όρια που μας περιορίζουν.”

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”