MBE 2020: BMW Auto Fabrica / TYPE 18

Το Stelth καταδρομικό
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

17/1/2020

Το όνομα που διάλεξε η Auto Fabrica για το concept TYPE 18 είναι κάπως παραπλανητικό. Κι ο λόγος είναι πως η BMW αυτή την περίοδο προωθεί το γιγαντιαίο R18 με τον αερόψυκτο boxer κινητήρα των 1800 κυβικών, ενώ αντιθέτως το TYPE 18 βασίζεται στο R9T Racer των 1200 κυβικών. Όπως κι αν έχει, η μοτοσυκλέτα είναι άλλο ένα συγχρηματοδοτούμενο project της BMW και της Auto Fabrica και εντάσσεται στο πρόγραμμα προώθησης των R9T στην custom  σκηνή. Ουσιαστικά οι Γερμανοί έδωσαν μια R9T Racer στην Auto Fabrica και τους άφησαν ελεύθερους να ξεσαλώσουν δημιουργικά! Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό κοιτώντας τη μοτοσυκλέτα από κάποιες γωνίες, κυρίως λόγω των αλουμινένιων φύλλων που καλύπτουν τους κυλίνδρους.

Το ίδιο εντυπωσιακό είναι και το επίπεδο φινιρίσματος, κάνοντας το TYPE 18 να μοιάζει περισσότερο με εργοστασιακό concept bike, παρά με custom μοτοσυκλέτα. Το βασικό υλικό κατασκευής είναι το αλουμίνιο, όμως χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικές μέθοδοι διαμόρφωσής του. Για παράδειγμα ο προβολέας και η βάση στήριξής του είναι 3D Printing, ενώ το χειροποίητο ρεζερβουάρ-σέλα-ουρά είναι από φύλλα αλουμινίου. Οι αναρτήσεις είναι της Maxton εμπρός και πίσω, αλλά το setup είναι βάσει των προδιαγραφών που ζήτησε η Auto Fabrica. Το κυρίως πλαίσιο και οι ζάντες έρχονται αυτούσια από το R9T Racer, όπως φυσικά και ο κινητήρας, όπου απλώς έχει βαφθεί σε μαύρο-ματ για να κάνει μια μικρή αντίθεση με το μαύρο γυαλιστερό του ρεζερβουάρ από πάνω του.   

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”