MEGASGAS EC 700 - Εξωφρενικό Supermotard με δίχρονο κινητήρα 700 κ.εκ. χωρίς αντικραδασμικό!

Με απόδοση 84 hp και βάρος 120 κιλών - Αυστηρά για αναβάτες χωρίς σφραγίσματα
MEGASGAS 700
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

25/9/2023

Συνεχίζοντας από τη σύγχρονη δίχρονη Enduro μοτοσυκλέτα Tomasin 500 που διατίθεται σε περιορισμένη παραγωγή, περνάμε στο MEGASGAS EC 700, που αποτελεί ένα One-Off σπέσιαλ Supermotard μοντέλο, με δίχρονο κινητήρα 700 κ.εκ., απόδοσης 84 hp και βάρος μοτοσυκλέτας 120 μόλις κιλά.

Στο τρένο της υπερβολής όσον αφορά στους μονοκύλινδρους δίχρονους κινητήρες, τρένο που ξεκίνησε με τα Honda CR500, Kawasaki KX500, Suzuki RM500 και Yamaha YZ490, πηδά τώρα και ο Γερμανός κατασκευαστής special μοτοσυκλετών Sib Mustard της εταιρείας HAISL με βάση τη δίχρονη enduro GASGAS EC300. Η συνταγή του Sebastian (Sib) για τη δίχρονη παράνοια MEGASGAS EC 700, αφορά στην αντικατάσταση του κινητήρας της, με έναν επίσης μονοκύλινδρο, υγρόψυκτο και δίχρονο κινητήρα, με υπερδιπλάσιο όμως κυβισμό στα 699 κ.εκ., της αυστριακής εταιρείας Rübig Motortechnik. Λάβετε υπόψη σας πως ο συγκεκριμένος κινητήρας κατασκευάζεται για αγώνες sidecar motocross!

 

​​MEGASGAS EC 700

Για να μπει ο νέος κινητήρας στη θέση του, το πλαίσιο χρειάστηκε μετατροπές, ενώ custom είναι και το ψαλίδι (ψαλίδι ο Θεός να το κάνει... δείχνει να προέρχεται από KTM με τον Sib να έχει αφήσει πάνω μόνο τα "νεύρα", και να μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν το κομψοτέχνημα αυτό θα σπάσει... στο ρελαντί!), η έδραση του αμορτισέρ πίσω, η εξάτμιση, κ.α.

MEGASGAS EC 700

Ο Sib ήθελε να δημιουργήσει έναν “λύκο με προβιά αρνιού”, διατηρώντας το design του GASGAS, αλλά σε διαφορετικό χρωματισμό μαύρου και χαλκού, με έμπνευση από το Cupra R. Στα πλάγια η μοτοσυκλέτα αναγράφει MEGASGAS, ενώ έχει διάφορα… steampunk στοιχεία πάνω της.

​​MEGASGAS EC 700

Για την ώρα ο Sib δεν έχει δυναμομετρήσει το MEGASGAS, αλλά αναφέρει πως η Rübig Motortechnik ανακοινώνει επίσημη απόδοση 84 hp. Κι όλα αυτά, χωρίς να προσθέτει ο κινητήρας υπερβολικό βάρος στη μοτοσυκλέτα, όντας μόλις 10 κιλάκια πιο βαρύς από τον original της GASGAS! Κάπως έτσι, η MEGASGAS ζυγίζει 115-120 κιλά, κάτι που της δίνει λόγο κιλών ανά ίππο στο… 1,42.

​​MEGASGAS EC 700

Ένα μείον αφορά στους πολλούς κραδασμούς του κινητήρα, ο οποίος δεν έχει αντικραδασμικό άξονα, κι έτσι η οδήγηση της MEGASGAS αναμένεται να απευθύνεται αυστηρά σε αναβάτες… χωρίς σφραγίσματα. Επόμενο project του Sib; Μια δίχρονη turbo μοτοσυκλέτα. Can’t wait...

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”