Moto GP Le Mans 2015: Με μπόλικο θέαμα όπως το περιμέναμε!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/5/2015

Αν και η πρώτη θέση κρίθηκε από την αρχή, καθώς ο Lorenzo μπήκε μπροστά, και ενώ δεν δημιούργησε κατευθείαν απόσταση ασφαλείας, ο ρυθμός του έδειχνε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τον περάσουν οι Ducati που ακολουθούσαν. Ξεκινήσαμε με τον Marquez να κάνει το λάθος αμέσως μετά την εκκίνηση, ανοίγοντας γραμμή, πράγμα που επανάλαβε λίγο αργότερα, αφού τον πέρασε ο Rossi στα φρένα με ένα μάλλον τσαμπουκαλίδικο, τρόπο, σαν να ήθελε να δει αν θα επαναληφθεί το χτύπημα από πίσω… Είχε προηγηθεί η πτώση του Pedrosa, μόνος του χωρίς επιπτώσεις στο φρεσκό-χειρουργημένο χέρι, και έτσι συνέχισε τελευταίος. Μικρές πτώσεις με πιο απογοητευτική του Crutchlow που ακολουθούσε τον Marquez όταν εκείνος έκανε το δεύτερο λάθος, λίγο μετά το προσπέρασμα του Rossi. Ο Άγγλος έπεσε από λάθος του, στα φρένα στην ανοικτή κατηφορική, όπως ο ίδιος είπε. Είχε την ευκαιρία για ένα καλό αποτέλεσμα και γρήγορα, έφυγε εκτός. Από εκεί και πέρα μπροστά σχηματίστηκαν δύο δυάδες, Yamaha-Ducati, Ducati Yamaha. Ο Lorenzo πρώτος, Dovizioso δεύτερος, Iannone και Rossi να ακολουθούν από κοντά. Το εντυπωσιακό είναι ότι πιο πίσω άλλη μια Yamaha ακολουθούσε, η δορυφορική, σχηματίζοντας ένα ενδιαφέρον τρενάκι.

Ο Rossi γρήγορα ξεμπέρδεψε με τον Iannone, που όμως το πάλεψε, δίνοντας έτσι μα ιδέα για αυτό που θα ακολουθούσε αργότερα. O Lorenzo πλέον άπιαστος μπροστά, ο Rossi ανεβαίνει δεύτερος κρατώντας πίσω τον Dovizioso, και η σειρά του έμεινε έτσι μέχρι την καρό σημαία, όμως οι θεατές ευχαριστήθηκαν θέαμα, από τον Marquez, που ξύπνησε, σταμάτησε τα λάθη και έξι γύρους πριν το τέλος πήγε να περάσει ταυτόχρονα την δορυφορική Yamaha του B. Smith και τον Iannone μαζί, με τον Ιταλό να παίρνει την σωστή γραμμή για την επόμενη στροφή και να μένει μπροστά. Από εκεί και μέχρι και το τέλος πάλευαν για την τέταρτη θέση, αν και δύο γύρους πριν το τέλος η ένταση της μάχης ελαττώθηκε από την μεριά του Iannone, που όμως έκανε μια τελευταία κίνηση λιγο πριν την σημαία, χωρίς να τα καταφέρει. Όλο αυτό το σερί της μάχης Marquez και Iannone, αξίζει να το δει κανείς σε επανάληψη πολλές φορές, αν και μάλλον η κορυφαία στιγμή αγωνίας ήταν στον τέταρτο γύρο πριν το τέλος, όταν ο Marquez φρενάρισε «μια γραμμή πέρα από το όριο» για να περάσει μπροστά.

Περιμέναμε στο Le Mans ο Rossi να μην αφήσει περιθώρια, αλλά ήταν ο Lorenzo που είχε με διαφορά τον καλύτερο ρυθμό με μηδενικά λάθη και φοβερή αυτοσυγκέντρωση. Οι Yamaha έκαναν έναν πολύ καλό αγώνα, που για τους θεατές ήταν και εντυπωσιακός με τις πτώσεις στην αρχή, τα προσπεράσματα του Rossi και στο τέλος με τις μάχες πιο πίσω!

Ετικέτες

motogp

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.