Moto Guzzi V7 II 2015

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/9/2014

Λεπτομέρειες που κάνουν τεράστια διαφορά.
Κατά γενική ομολογία το V7 είναι η πιο επιτυχημένη σχεδιαστικά προσπάθεια για μια ρετρό μοτοσυκλέτα, αφού ακόμα και οι γνώστες πρέπει να ρίξουν μια δεύτερη ματιά για να καταλάβουν ότι δεν είναι μια τέλεια ανακατασκευασμένη Moto Guzzi του ’70. Εκείνο όμως που μας αρέσει περισσότερο στην V7 είναι η πρακτική πλευρά του χαρακτήρα της, αφού άνετα μπορείς να την χρησιμοποιείς καθημερινά. Κι εδώ μας έρχονται τα καλά νέα από την Moto Guzzi, αφού η νέα V7 II έχει δεχτεί βελτιώσεις, τόσο στην άνεση, όσο και στην ασφάλεια που προσφέρει στον αναβάτη της. Εντάξει, ίσως το Traction Control να μην ήταν απαραίτητο, όμως μαζί με το ABS δίνουν το δικαίωμα στην V7 II να καυχιέται ότι διαθέτει το πιο σύγχρονο εξοπλισμό ενεργητικής ασφάλειας στην κατηγορία των entry-level μοτοσυκλετών. Άλλωστε, η V7 προσελκύει πολλούς νεοφώτιστους αναβάτες, που έστω και για ψυχολογικούς λόγους θέλουν να έχουν τις υπηρεσίες του Traction Control και του ABS, ακόμα κι αν δεν τους χρειαστεί ποτέ. Και όπως ξέρουμε, όσο πιο ασφαλής αισθάνεσαι, τόσο πιο γρήγορα οδηγείς, άρα βελτιώνεσαι ως αναβάτης.

Τα καλά νέα συνεχίζονται στον τομέα της άνεσης, αφού τα μαρσπιέ βρίσκονται 25 χιλιοστά χαμηλότερα και ο κινητήρας έχει μετατοπιστεί 10 χιλιοστά προς τα εμπρός, ενώ ταυτόχρονα οι κεφαλές του V2 έχουν περιστραφεί κατά 4º, ώστε να απομακρυνθούν ακόμα περισσότερο από τα γόνατα του αναβάτη, κάνοντάς την πιο ευρύχωρη για τους μεγαλόσωμους. Οι Ιταλοί λένε ότι αυτή η μικρή περιστροφή των κεφαλών κάνει την μοτοσυκλέτα να δείχνει πιο όμορφη από το πλάι, γιατί στο προηγούμενο μοντέλο, λένε, έδειχναν λίγο στραβές στο μάτι σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γραμμές της V7! Μπράβο αυτοκριτική! Αλλαγές ουσίας βρίσκουμε και στο σύστημα μετάδοσης, αφού το νέο κιβώτιο είναι έξι σχέσεων, κάτι που λογικά θα βελτιώνει τις επιταχύνσεις στην πραγματική ζωή με την πιο κοντή πρώτη σχέση και την πιο κοντινή κλιμάκωση των δύο τελευταίων σχέσεων. Το πακέτο ολοκληρώνεται και με την πιο μαλακή λειτουργία του συμπλέκτη. Οι αλλαγές αυτές αφορούν και τις τρεις εκδόσεις της V7II, δηλαδή την Stone, Eclectic και Essential. Στην πανέμορφη Racer με το ρεζερβουάρ χρωμίου και τα κλιπ-ον μάλλον οι εργονομικές βελτιώσεις και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία, όμως το κιβώτιο έξι σχέσεων είναι παραπάνω από καλοδεχούμενο.

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…