Moto Guzzi V7 II 2015

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/9/2014

Λεπτομέρειες που κάνουν τεράστια διαφορά.
Κατά γενική ομολογία το V7 είναι η πιο επιτυχημένη σχεδιαστικά προσπάθεια για μια ρετρό μοτοσυκλέτα, αφού ακόμα και οι γνώστες πρέπει να ρίξουν μια δεύτερη ματιά για να καταλάβουν ότι δεν είναι μια τέλεια ανακατασκευασμένη Moto Guzzi του ’70. Εκείνο όμως που μας αρέσει περισσότερο στην V7 είναι η πρακτική πλευρά του χαρακτήρα της, αφού άνετα μπορείς να την χρησιμοποιείς καθημερινά. Κι εδώ μας έρχονται τα καλά νέα από την Moto Guzzi, αφού η νέα V7 II έχει δεχτεί βελτιώσεις, τόσο στην άνεση, όσο και στην ασφάλεια που προσφέρει στον αναβάτη της. Εντάξει, ίσως το Traction Control να μην ήταν απαραίτητο, όμως μαζί με το ABS δίνουν το δικαίωμα στην V7 II να καυχιέται ότι διαθέτει το πιο σύγχρονο εξοπλισμό ενεργητικής ασφάλειας στην κατηγορία των entry-level μοτοσυκλετών. Άλλωστε, η V7 προσελκύει πολλούς νεοφώτιστους αναβάτες, που έστω και για ψυχολογικούς λόγους θέλουν να έχουν τις υπηρεσίες του Traction Control και του ABS, ακόμα κι αν δεν τους χρειαστεί ποτέ. Και όπως ξέρουμε, όσο πιο ασφαλής αισθάνεσαι, τόσο πιο γρήγορα οδηγείς, άρα βελτιώνεσαι ως αναβάτης.

Τα καλά νέα συνεχίζονται στον τομέα της άνεσης, αφού τα μαρσπιέ βρίσκονται 25 χιλιοστά χαμηλότερα και ο κινητήρας έχει μετατοπιστεί 10 χιλιοστά προς τα εμπρός, ενώ ταυτόχρονα οι κεφαλές του V2 έχουν περιστραφεί κατά 4º, ώστε να απομακρυνθούν ακόμα περισσότερο από τα γόνατα του αναβάτη, κάνοντάς την πιο ευρύχωρη για τους μεγαλόσωμους. Οι Ιταλοί λένε ότι αυτή η μικρή περιστροφή των κεφαλών κάνει την μοτοσυκλέτα να δείχνει πιο όμορφη από το πλάι, γιατί στο προηγούμενο μοντέλο, λένε, έδειχναν λίγο στραβές στο μάτι σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γραμμές της V7! Μπράβο αυτοκριτική! Αλλαγές ουσίας βρίσκουμε και στο σύστημα μετάδοσης, αφού το νέο κιβώτιο είναι έξι σχέσεων, κάτι που λογικά θα βελτιώνει τις επιταχύνσεις στην πραγματική ζωή με την πιο κοντή πρώτη σχέση και την πιο κοντινή κλιμάκωση των δύο τελευταίων σχέσεων. Το πακέτο ολοκληρώνεται και με την πιο μαλακή λειτουργία του συμπλέκτη. Οι αλλαγές αυτές αφορούν και τις τρεις εκδόσεις της V7II, δηλαδή την Stone, Eclectic και Essential. Στην πανέμορφη Racer με το ρεζερβουάρ χρωμίου και τα κλιπ-ον μάλλον οι εργονομικές βελτιώσεις και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία, όμως το κιβώτιο έξι σχέσεων είναι παραπάνω από καλοδεχούμενο.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 7ο - Από την Αλάσκα προς τον Καναδά [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 στον δρόμο της επιστροφής
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

21/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης οδηγεί το SYM ADXTG 400 πίσω, από την Αλάσκα προς τον Καναδά. Με στάσεις στη Fairbanks και την παραμυθένια North Pole, η διαδρομή συνεχίζεται στον εντυπωσιακό Top of the World Highway, οδηγώντας στην ιστορική Dawson City, όπου και εκεί αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες υπάρχουν παντού.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την έκτη του ανταπόκριση:

"Καλά είχα φτάσει στη βόρεια εσχατιά της Αμερικής, τώρα όμως έπρεπε να γυρίσω και πίσω – αρχικά στη Fairbanks και μετά στον Καναδά. Η επιστροφή στη Fairbanks έγινε ξανά μέσω του Dalton Highway, ενώ στο διήμερο που παρέμεινα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αλάσκας, είχα πολλά να κάνω: έπλυνα το καταβρώμικο SYM ADXTG 400, του άλλαξα λάδια (είχε πιάσει συνολικά τα 9.500 χλμ.), αγόρασα τα απαραίτητα αναμνηστικά και απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα στην αδιάφορη Fairbanks, που κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και φιλοξενεί 32.400 κατοίκους…

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

Αντίθετα, στην κοντινή κωμόπολη North Pole ενθουσιάστηκα από την επίσκεψή μου στο σπίτι του Αι-Βασίλη (Santa Claus House). Εδώ μπορεί κανείς – όλο τον χρόνο – να αγοράσει χριστουγεννιάτικα στολίδια, αλλά και να γράψει ένα γράμμα στον Αϊ-Βασίλη! Πρόκειται για έναν καθαρά τουριστικό προορισμό για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά, παρόμοιο με το σπίτι του Αι-Βασίλη στο Rovaniemi της Φινλανδίας…

Για την απόδραση από την Αλάσκα, το SYM ADXTG 400 ακολούθησε τη διαδρομή Fairbanks–Tok–Chicken–Dawson City (622 χλμ.). Αμέσως μετά την είσοδό μου στον Καναδά (και μέχρι την πόλη Dawson City) οδήγησα πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Top of the World Highway (106 χλμ.), ο οποίος δικαίωσε απόλυτα την ονομασία του, καθώς "ακροβατούσε" ανάμεσα στις γυμνές βουνοκορφές και στα μολυβένια σύννεφα…

Με ένα μικρό ferry διέσχισα τον ποταμό Yukon και έβαλα ρόδα στην ατμοσφαιρική Dawson City, που διατηρούσε το ύφος και την προσωπικότητα της εποχής (τέλη του 19ου αιώνα) των ονειροπόλων χρυσοθήρων και των άπληστων τυχοδιωκτών. Και μπορεί να μην συνάντησα εδώ τον Σκρουτζ Μακ Ντακ για να ψάξουμε μαζί στα νερά του ποταμού Klondike για χρυσό, βρήκα όμως έκπληκτος δυο καταστήματα εστίασης Ελλήνων ομογενών (Pan of Gold Pub N’ Grub, The Drunken Goat)! Τελικά, όποια πέτρα και αν σηκώσεις, Έλληνα θα βρεις από κάτω…"

Δείτε τις φωτογραφίες από αυτή την ανταπόκριση του Μητσάκη στη συλλογή που ακολουθεί.