Νέο R&D από την Royal Enfield

Στοχεύοντας στην παγκόσμια αγορά
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

8/11/2018

Η Royal Enfield είχε δυναμική παρουσία στην φετινή EICMA, παρουσιάζοντας όχι μόνο τα δύο νέα μοντέλα της αλλά και μια concept μοτοσυκλέτα, καθώς παράλληλα ανακοίνωσε και τα εγκαίνια του R&D τμήματός της στην Αγγλία. Οι εγκαταστάσεις βρίσκονται στο Bruntingthorpe του Ηνωμένου Βασιλείου και διαθέτουν ιδιωτική πίστα, προσφέροντας την δυνατότητα να δοκιμαστούν τα νέα μοντέλα σε ένα κλειστό και ασφαλές περιβάλλον, όπως έγινε με τα GT 650 και Interceptor 650. Ο λόγος που επέλεξε η ινδική εταιρεία την Αγγλία για τη δημιουργία του νέου της τμήματος, ήταν αφενός μεν για να τιμήσει την ιστορία της φίρμας αλλά αφετέρου γιατί ανάμεσα στο προσωπικό των  120+ ανθρώπων που στεγάζει ο 3.000τ.μ. χώρος του διόροφου τμήματος, βρίσκονται ορισμένες πολύ σημαντικές προσωπικότητες από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Αναφερόμαστε στον Simon Warburton που είναι επικεφαλής του τμήματος της Royal Enfield, ο οποίος στο παρελθόν είχε εργαστεί για την Triumph, και στον πρώην ιδιοκτήτη της Xenophya Design, Mark Wells, που είχε συνεργαστεί με την Triumph σχεδιάζοντας διάφορα μοντέλα της παλιότερα. Με την Royal Enfield να τους έχει υπό την δούλεψή της, εκμεταλλευόμενη την προϋπηρεσία τους και την εμπειρία τους, καθίσταται αρκετά ανταγωνιστική απέναντι στην Triumph και στις υπόλοιπες εταιρείες στην μάχη της neoretro κατηγορίας. Να τονίσουμε εδώ, πως λέγοντας ανταγωνιστική αναφερόμαστε στην ποιότητα κατασκευής τους και όχι στις επιδόσεις τους, καθώς βάζοντας στην συνάρτηση τον σύγχρονο εξοπλισμό του τμήματος έρευνας και εξέλιξης και την ιδιωτική πίστα που διαθέτει, τα νέα μοντέλα πριν βγουν στην παραγωγή περνάνε από πολλές εξαντλητικές δοκιμές. Το UKTC (UK Technology Centre) όπως ονομάζεται διαθέτει ειδικά τμήματα σχεδιασμού, εξέλιξης κινητήρα, κατασκευής πλαισίων, ηλεκτρικών, καθώς και έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο 470τ.μ. δοκιμής των κινητήρων με τελευταίας τεχνολογίας δυναμόμετρα.

Μέχρι τις αρχές του 2000 η ετήσια παραγωγή των μοτοσυκλετών της Royal Enfield περιοριζόταν στις μόλις 25.000 μονάδες, τις οποίες απορροφούσε η εγχώρια αγορά. Μέσα σε λιγότερο από το δύο δεκαετίες κατάφερε να αυξήσει το δυναμικό της, ενώ σκοπεύει μέχρι το τέλος του έτους να φτάσει τις 900.000 μονάδες, με το 96% να απορροφάται από την εγχώρια αγορά. Εκμεταλλευόμενη την ραγδαία εξέλιξή της και τα κέρδη που έχει, σκοπεύει να ξαναμπεί στην παγκόσμια αγορά με το λανσάρισμα των νέων δικύλινδρων μοντέλων, ενώ η δημιουργία του R&D τμήματος της προδίδει κύρος με αποτέλεσμα να τάσσεται περήφανα απέναντι στα μεγάλα ονόματα της μοτοσυκλετικής βιομηχανίας. Η πορεία της μέχρι στιγμής είχε πολύ ενδιαφέρον, ενώ η προσπάθειά της να εδραιωθεί στην παγκόσμια αγορά και τα μοντέλα που πρόκειται να παράξει πρόκειται, να έχουν ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον.

Ετικέτες

Holy Bastard - Δίχρονος «κανίβαλος» με 50 ίππους για 92 κιλά! 

Το δεύτερο ακραίο δίχρονο project του Tony Mοckel - Παλιά ήταν... Simson!
Holy Bastard - Tony Mockel 2025
Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ.  Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι θαυμαστές του Simson και οι λάτρεις των δίχρονων ονειρεύονται τώρα το Holy Bastard όπως ο Tony Möckel ονειρεύεται την έγκριση τύπου δρόμου.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025


 

Ετικέτες