Ο γύρος του Isle of Man με σούζα! - Video

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

27/9/2016

Τα κατάφερε ο παγκόσμιος πρωταθλητής Trial, Dougie Lampkin και πραγματοποίησε έναν γύρο του Isle of Man μονάχα στην μία ρόδα, σε ζωντανή μάλιστα σύνδεση!

Δείτε παρακάτω:
Σύντομο video με στιγμιότυπα από την προσπάθεια
Το πλήρες video της διαδρομής
Τον Lampkin να δείνει συμβουλές για καλύτερη σούζα
 

Με τον τρόπο αυτό ο Lampkin, έδωσε τέλος σ’ έναν πραγματικό μύθο του αγγλικού μοτοσυκλετισμού ή καλύτερα στον μύθο που ξεκίνησε ένας θρυλικός stunt rider της δεκαετίας του ’80, ο Dave Taylor. Ο Dave Taylor με την βοήθεια των τριών παιδιών του και διάφορων άλλων φίλων του, ολοκλήρωσε έναν ολόκληρο γύρο της θρυλικής διαδρομής - το 1977- σε μία προσπάθεια να πείσει την FIM να μην αποσύρει το Isle of Man από τα GP. Καθώς δεν υπήρχε επιτήρηση σε όλο το μήκος της διαδρομής, παρά μόνο από την οικογένειά του, η εντυπωσιακή προσπάθειά του ντύθηκε μ’ ένα πέπλο αμφισβήτησης, αλλά παρέμεινε να συζητείται για χρόνια. Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό στον κόσμο, είναι πως ο Taylor επανέλαβε την προσπάθειά του το ’93 στα πλαίσια της φιλανθρωπικής οργάνωσης 'Riders For Health' που πλέον έχει γιγαντωθεί και έχει αποκτήσει μεγαλύτερη φήμη. Την δεύτερη φορά, ο Taylor πραγματοποίησε τον γύρο έχοντας σπασμένο καρπό από ατύχημα που έγινε στα γυρίσματα μίας τηλεοπτικής εκπομπής, που τότε δεν ήταν γνωστή παγκοσμίως, εξαιτίας του διαφορετικού σχήματος που την αποτελούσε: Το Top Gear! Εκτός από τον καρπό, ο Taylor πολεμούσε και τον καρκίνο, την ασθένεια που τελικά τον κέρδισε.

Ο θρύλος της σούζας - Dave Taylor

Μπορεί λοιπόν να διαβάζετε αλλού, ότι ο Lampkin είναι ο πρώτος που πραγματοποίησε έναν γύρο της διαδρομής του Isle of Man TT, μονάχα σούζα, αλλά η απαραίτητη διευκρίνιση είναι ότι πρόκειται για την πρώτη απόλυτα επιβεβαιωμένη και σίγουρα επιτυχή προσπάθεια για αδιάκοπη σούζα.

 

Ο Lampkin έχει ένα συμβόλαιο με την Red Bull μετρώντας περισσότερα από 15 χρόνια, ως χορηγό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Trial. Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, του ζήτησε να σκεφτεί οτιδήποτε θα ήθελε να κάνει ως δράση, που θα μπορούσε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κόσμου. Τότε ήταν που στράφηκε στον παραπάνω θρύλο, τον Dave Taylor και τον μύθο που έχει στηθεί γύρω από την δική που προσπάθεια, που δεν είχε συνεχή κάλυψη. Αυτός ήταν άλλος ένας λόγος που επιλέχθηκε η ζωντανή κάλυψη, μέσω του δικτύου της Red Bull, ώστε να μην συνεχιστεί η αμφισβήτηση.

 

 

Από την στιγμή που αποφασίστηκε ποια θα είναι η δράση, σειρά έλαβε η μεγάλη προετοιμασία… Βλέποντας κάθε ρεκόρ με μοτοσυκλέτα από την οθόνη, ως τελικό αποτέλεσμα, αδυνατεί κανείς να συλλάβει το μέγεθος της προσπάθειας και αποδίδει την επιτυχία στο καθαρό ταλέντο. Ο Lampkin είναι ίσως ο άνθρωπος με τον παγκοσμίως  καλύτερο έλεγχο της ισορροπίας σε μοτοσυκλέτα αυτή την στιγμή. Κι όμως, προετοίμαζε αυτό το εγχείρημα για πολλούς μήνες και η προετοιμασία αυτή, είναι αυτό που βλέπουμε, πρωτίστως, κι έπειτα το μέγεθος του ταλέντου του! Περισσότερους από τέσσερις μήνες πραγματοποιούσε δοκιμές, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως χρειάζεται κάποιου είδους ασφάλειας, για να υποστηρίξει την ζωντανή μετάδοση. Για τον χαρακτήρα του Lampkin, η ευθύνη της ζωντανής μετάδοσης, ήταν ο μεγαλύτερος άθλος…

Η ασφάλεια λοιπόν που βρήκε ήταν η τοποθέτηση ενός ηλεκτροκινητήρα, πολύ μικρής ιπποδύναμης, που θα περιέστρεφε τον εμπρός τροχό ώστε να μην είναι ένα απλό βάρος, αλλά να εκμεταλλεύεται την αδράνειά του ισορροπώντας πιο εύκολα. Η επιλογή της Trial μοτοσυκλέτας ήταν μονόδρομος για τον Lampkin και φυσικά δεν θα ήταν άλλη από την Vertigo που ο ίδιος έχει εξελίξει. Η μικρή Καταλανική εταιρία –δεν τους αρέσει να τους αποκαλείς απλά Ισπανούς- ανήκει σε έναν από τους ιδιοκτήτες ενός επιτυχημένου εργοστασίου με βρεφικά είδη και έχει συσταθεί μόλις το 2012… Έχοντας τον Lampkin ως αναβάτη εξέλιξης, είναι πλέον πολύ πιο γνωστή στην Μ. Βρετανία, παρά στην Ισπανία!

Από εκεί και πέρα, προστέθηκαν μαρσπιέ πίσω, σε στιλ bmx, για να οδηγεί τελείως όρθιος ο Lampkin, μεταφέρθηκε το πίσω φρένο, ρυθμίστηκε ο συμπλέκτης και ο ψεκασμός του μικρού μονοκύλινδρου, δίχρονου κινητήρα και φυσικά προστέθηκε ένα μεγαλύτερο ρεζερβουάρ, σαν να είχε σέλα το μικρό Trial. Παράλληλα ο Lampkin δέθηκε με ένα συρματόσχοινο που ενεργούσε ως kill switch για τον κινητήρα του εμπρός τροχού, ώστε σε περίπτωση πτώσης να μην σέρνεται στον δρόμο η μοτοσυκλέτα. Στο συρματόσχοινο δόθηκε μία σεβαστή ποσότητα ανοχής, με σκοπό να ξεκουράζεται η μέση και τα χέρια του, εφαρμόζοντας τάση στο τιμόνι με το στήθος, πράγμα που ήθελε ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αν το παραέκανε, θα ακύρωνε την αδράνεια του εμπρός τροχού, το μικρό του βοήθημα…

Έπειτα από πολλές δοκιμές, η ημερομηνία καθορίστηκε για τις 24 Σεπτεμβρίου, όμως δυνατοί άνεμοι τους ανάγκασαν να ακυρώσουν την προσπάθεια, που τελικά πραγματοποιήθηκε στις 25, όχι όμως χωρίς προβλήματα από τον αέρα. Στον Lampkin δόθηκε μία μικρή απόσταση από την εκκίνηση, όπου αν προσγειωνόταν ο εμπρός τροχός θα μπορούσε να γυρίσει πίσω και να ξεκινήσει και πάλι, ως περίοδος χάριτος για να βρει την φόρμα του. Από εκείνο το σημείο και μετά, μία πτώση θα ισοδυναμούσε με την ακύρωση και τα έξοδα θα είχαν γίνει τσάμπα. Για αυτό και η προετοιμασία τέτοιων ρεκόρ είναι εξονυχιστική και απόλυτα σχολαστική. Από εκεί και πέρα ο θεατής είχε περίπου μιάμιση ώρα, από σύνολο δίωρης εκπομπής, παρακολουθώντας τον Lampkin να πηγαίνει στην μία ρόδα με χαλαρή ταχύτητα, διατηρώντας την ισορροπία. Για να γεμίσει αυτός ο χρόνος, είχαν ετοιμάσει διάφορα «γεμίσματα», παρακολουθούσαν μέχρι και τους σφυγμούς ακόμα, ενώ κάθε φορά που ο Lampkin αναθεωρούσε λίγο την στάση του στην μοτοσυκλέτα, οι σχολιαστές υπερβάλλανε ότι παραλίγο να πέσει, για να προσδώσουν λίγη αγωνία στο άψογα προετοιμασμένο εγχείρημα.

Ωστόσο πράγματι ο Lampkin παραλίγο να πέσει, θα μπορούσε να πει κανείς ότι σε σύνολο 60,725 χιλιομέτρων ήταν δύο οι φορές που τον γλίτωσε και η τύχη μαζί με το ταλέντο του, ενώ συνολικά κινδύνεψε καμιά δεκαριά. Δυσκολότερο σημείο ήταν όταν ανέβηκε το βουνό και αργότερα στην κατηφόρα, όπου επικρατούσε δυνατός αέρας, με απότομες ριπές. Καθ΄ όλη την διάρκεια του εγχειρήματος σταματούσαν την κίνηση σταδιακά μονάχα στο ένα ρεύμα, αλλά όταν ανέβηκαν στο σημείο που ο αέρας μπορούσε να τον παρασύρει, τα αυτοκίνητα συνοδείας τον «φυλάκισαν» δημιουργώντας ένα φράγμα.

Αγγλικά καγκουρό!

Αυτό που δεν ξέραμε, και μάθαμε από τον ζήλο τον σχολιαστών να γεμίσουν τον χρόνο, ήταν ότι το Isle Of Man έχει… καγκουρό! Ένα από τα ιντερνετικά αστεία, είναι ότι τα καγκουρό ζούνε στην Αυστρία, κοροϊδεύοντας στερεοτυπικά τους πολίτες των ΗΠΑ, που μπερδεύουν την Αυστρία με την αμερικάνικη συντομογραφία της Αυστραλίας…. Κι όμως η φράση αγγλικά καγκουρό δεν είναι αστείο: Το μικρό νησί της Αγγλίας, εκτός από φορολογικός παράδεισος, είναι και παράδεισος για καγκουρό! Διέφυγαν από τον ζωολογικό κήπο, σχεδόν από τότε που έπαψε να είναι το Isle Of Man μέρος των GP και χωρίς θηρευτές εξελίχθηκαν σε μία κοινότητα με τριψήφιο αριθμό! Από την στιγμή που λίγα από αυτά έχουν γενετικές ανωμαλίες, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι πιθανότατα να έχουν δραπετεύσει περισσότερα καγκουρό τις επόμενες δεκαετίες, και γίνονται σκέψεις μήπως κάποιος μέσα από τον ζωολογικό κήπο, τα αφήνει εσκεμμένα για να γεμίσει το νησί… Όσες φορές κι αν πάμε, ως περιοδικό, όσα κι αν μαθαίνουμε για το Isle Of Man, πάντα θα υπάρχει κάτι καινούριο!

Ο Lampkin τελικά δεν συγκρούστηκε ούτε με λαγούς, ούτε με τα καγκουρό που έχουν μάθει να ζουν στο κρύο, και με οξύ πόνο σε πόδια και χαμηλά στην μέση, έγινε ο πρώτος –επιβεβαιωμένος- αναβάτης που έκανε έναν ολόκληρο γύρο στην μία ρόδα! Το Trial σαν άθλημα απαιτεί μεγάλη κίνηση του πάνω μέρους του σώματος και κυρίως των χεριών, όπως είπε ο Lampkin, και πρώτη φορά χρειάστηκε τόση προσπάθεια από τα πόδια.

Κάνοντας μία εξαιρετική προετοιμασία, και με το απίστευτο ταλέντο που τον διακρίνει, ο Lampkin έφερε στο προσκήνιο ολόκληρο το άθλημα του μοτοαλπινισμού, προσφέροντας θέαμα και ολοκληρώνοντας τον κύκλο ενός μυθικού εγχειρήματος!

 

Δείτε εδώ, ολόκληρη την δίωρη μετάδοση από την Red Bull TV 

 

 

Συμβουλές για καλύτερη σούζα από τον Lampkin: 

 

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα
Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα
Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Yamaha αερόσακος 2025 πατέντα

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.