Οδοιπορικό στον Εύξεινο Πόντο: Στον προορισμό των Αργοναυτών

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/7/2016

Τα παρευξείνια παράλια της Τουρκίας, από την πόλη Σαμψούντα ως την Τραπεζούντα, ήταν η επόμενη διαδρομή του ταξιδιού μου με το Honda Supra-Χ. Στην Σαμψούντα, την αρχαία Αμισός, δεν υπήρχαν εναπομείνασες μαρτυρίες από την μακραίωνη παρουσία του ελληνικού-ποντιακού στοιχείου. Όλα είχαν χαθεί στην λήθη του χρόνου και κάτω από το τσιμέντο των άχαρων πολυκατοικιών. Και να σκεφτεί κανείς πως κάποτε στην Σαμψούντα υπήρχε μια αρκετά δραστήρια ελληνική κοινότητα που μετρούσε πάνω από 6.000 άτομα.


Καθοδόν για την Τραπεζούντα (320 χλμ. ανατολικά), όσα παραθαλάσσια αστικά κέντρα προσπέρασα, είχαν όλες καταγωγή από τις αποικίες που ίδρυσαν εδώ στον Πόντο οι αρχαίοι Έλληνες. Πρόκειται για πόλεις όπως η Giresun/Κερασούντα, η Ordu/ Κοτύωρα, η Tirebolu/Τρίπολη, αλλά και η Trabzon/Τραπεζούντα.


Αντίθετα απ’ ότι στην Σαμψούντα, στην Τραπεζούντα το ακούραστο Supra είχε πολλούς προορισμούς να επισκεφθεί. Την αυτοκρατορική εκκλησία της Αγίας Σοφίας, την έπαυλη του Καραγιάννη (νυν βίλα Ατατούρκ), πολλά νεοκλασικά κτίρια εύπορων Ελλήνων αστών της πόλης (της εποχής των αρχών του 20ου αιώνα) και φυσικά το διάσημο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά (48 χιλιόμετρα νότια της πόλης), που βρίσκεται κτισμένο από τον 4ο μ. Χ αιώνα σε μια καταπληκτική ορεινή δασώδη περιοχή. Δυστυχώς, η μονή ήταν κλειστή για συντήρηση των εγκαταστάσεών της κι έτσι έμεινα να θαυμάζω απ’ έξω το μοναστικό συγκρότημα του Πόντου.


Από τις πιο όμορφες και αξέχαστες στιγμές που είχα στην Τραπεζούντα ήταν η συνάντησή μου στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας μ’ ένα γκρουπ Ελλήνων επισκεπτών-προσκυνητών. Με ποντιακή καταγωγή οι περισσότεροι, ήταν εμφανώς συγκινημένοι και ενθουσιασμένοι που μπόρεσαν να έρθουν στην ένδοξη γη των προγόνων τους, εκπληρώνοντας έτσι ένα από τα πιο τολμηρά όνειρά τους. Το ίδιο βράδυ περάσαμε υπέροχα σε ένα παραδοσιακό εστιατόριο της παλαιάς πόλης, ανταλλάσσοντας εμπειρίες και εικόνες από την εμπειρίας μας στην γη του Πόντου.


Μόλις 180 χιλιόμετρα ανατολικά της Τραπεζούντας ορθώνονταν τα σύνορα της Γεωργίας. Πλέον στο κοντέρ του μικρού Honda ήταν καταγεγραμμένα τα πρώτα 1.920 χλμ. του οδοιπορικού. Συνοπτικές συνοριακές διαδικασίας και μετά από μόλις 16 χιλιόμετρα το παπί έφτασε στην πόλη Batumi, που αποτέλεσε και προορισμός των Αργοναυτών (τότε λεγόταν Βαθύς Λιμήν). Τι είχα να κάνω εδώ; Διήμερη ξεκούραση και ξενάγηση στα αξιοθέατα της πόλης, που είναι το μεγαλύτερο παραθαλάσσιο κέντρο της χώρας…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”