Pan America Beyond the Map, Μέρος 5ο – Από την Σκωτία στην Ιρλανδία ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Ο Μητσάκης συνεχίζει το ταξίδι του πάνω στη σέλα της Harley-Davidson Pan America 1250 SP
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

19/9/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε από το Μπέλφαστ στο Δουβλίνο με σύμμαχό τον εξαιρετικό καιρό. Αφού μάζεψε εικόνες και πληροφορίες από την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας, συνέχισε το ταξίδι του φτάνοντας στην Ουαλία, μέσω του πλοίου που συνδέει το Δουβλίνο με το Χόλιχεντ.

Στο Χολιχεντ ο Μητσάκης παρευρέθηκε στο μοτοσυκλετιστικό event “3th Adventure Gathering” που διοργάνωσε ο μοτοσυκλετιστής και συγγραφέας Nick Sanders. Έπειτα επιβιβάστηκε με την Harley-Davidson στο υποθαλάσσιο τρένο και βρέθηκε στην Γαλλία.

Ας δούμε παρακάτω τι μας λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης στην Πέμπτη ανταπόκρισή του:

“Από το συννεφιασμένο Belfast της βρετανικής Βόρειας Ιρλανδίας, η γκρι Harley Davidson Pan America 1250 SP μάς οδήγησε κατόπιν στο Δουβλίνο (168 χλμ. νότια), την πρωτεύουσα της Ιρλανδίας. Το “Pan America Beyond the Map” έβαζε ρόδα στην 5η κατά σειρά χώρα του ευρωπαϊκού οδοιπορικού και εμείς –με σύμμαχο έναν ιδανικό καιρό– περιηγηθήκαμε στα αστικά όρια της ιρλανδικής πρωτεύουσας, συλλέγοντας όμορφες παραστάσεις και εμπειρίες. Το άγαλμα Molly Malone, ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Πατρικίου, η πεζογέφυρα Ha’penny Bridge, το Κάστρο και το μνημείο του Λιμού μάς διηγήθηκαν την πολιτιστική–ιστορική διαδρομή του Δουβλίνου μέσα στο χρόνο, ενώ η παρουσία μας στην άκρως ενδιαφέρουσα ιρλανδική μητρόπολη γιορτάστηκε με άφθονη μπύρα Guinness σε μια παραδοσιακή pub του κέντρου…

   Με την κλεψύδρα του χρόνου να αδειάζει σιγά-σιγά, το “Pan America Beyond the Map” αποχαιρέτησε την Ιρλανδία κι εμείς μεταθέσαμε για μια άλλη φορά την γνωριμία με τη πανέμορφη ιρλανδική ύπαιθρο! Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Dublin–Holyhead μάς μετέφερε και πάλι στο Ηνωμένο Βασίλειο (και συγκεκριμένα στην Ουαλία), εκεί όπου το φημισμένο πετρόκτιστο κάστρο της Ουαλίας Castell Harlech μάς χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι πίσω στο χρόνο.

   Στην Ουαλία καταλύσαμε τις δυο επόμενες μέρες και ο λόγος ήταν η εκδήλωση “3th Adventure Gathering”, την οποία οργάνωνε στον φιλόξενο χώρο της φάρμας του ο διάσημος Άγγλος μοτο-ταξιδευτής και συγγραφέας Nick Sanders. Αποδεχόμενος την τιμητική πρόσκληση του Nick Sanders, παρουσίασα στους εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές που είχαν έρθει και κατασκηνώσει στο χώρο της εκδήλωσης τις δίτροχες ταξιδιωτικές εμπειρίες μου στους δρόμους του κόσμου. Το γεγονός και μόνο πως ήμουν ο επίσημος προσκεκλημένος του “3th Adventure Gathering”, αποτέλεσε για μένα μια μοναδική τιμητική διάκριση!

   Μόλις 470 χλμ. χώριζαν την φάρμα του Nick Sanders (βρισκόταν στην τοποθεσία Machynlleth) από τον τερματικό σταθμό Eurotunnel Le Shuttle, απόσταση την οποία διατρέξαμε αυθημερόν. Κάπου εδώ αποχαιρετήσαμε οριστικά το Ηνωμένο Βασίλειο, επιβιβαστήκαμε στο υποθαλάσσιο τρένο και διασχίσαμε το στενό της Μάγχης. Μισή ώρα μετά, αντικρίζαμε ενθουσιασμένοι την τρικολόρε σημαία της Γαλλίας – η επιστροφή στην ηπειρωτική Ευρώπη ήταν πλέον γεγονός!”

      

Ο Dean Harrison με κλασική Honda στο Goodwood Revival

Ο νικητής του Isle of Man TT θα οδηγήσει μια ρέπλικα της ιστορικής Hansen Honda CR450 του 1967
Honda CR450 Hansen
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/9/2025

Ο Dean Harrison, νικητής του Isle of Man TT και τακτικός στο BSB Supersport, θα δώσει το παρών στο Goodwood Revival (12–14 Σεπτεμβρίου) αγωνιζόμενος με μια ρέπλικα της θρυλικής Hansen Honda CR450 του 1967.

Ο Harrison θα συμμετάσχει στο Barry Sheene Memorial Trophy, μοιραζόμενος τα αγωνιστικά καθήκοντα με τον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας, Chris Barfe, έμπειρο αναβάτη κλασικών μοτοσυκλετών με πολλαπλές εμφανίσεις στο Revival και πρώην Sales Manager της Honda UK απέναντι σε ένα εντυπωσιακό line up αντιπάλων.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Honda είχε ήδη κατακτήσει τη φήμη της στα παγκόσμια GP με τις εντυπωσιακές τετρακύλινδρες και εξακύλινδρες μοτοσυκλέτες της, αλλά αυτές δεν μπορούσαν να τρέξουν στην Αμερική λόγω των κανονισμών της AMA. Η λύση ήρθε μέσα από μια πιο «προσγειωμένη» αλλά στρατηγική επιλογή: την CB450, τη μεγάλη δικύλινδρη street μοτοσυκλέτα της εποχής.

Μετά από πιέσεις του Bob Hansen, μάνατζερ της Honda στο Wisconsin, και με την υποστήριξη της American Honda, δημιουργήθηκαν ειδικά «αγωνιστικά μέρη» για την CB450 ώστε να μπορέσει να σταθεί στον ανταγωνισμό της κατηγορίας. Έτσι γεννήθηκαν οι Hansen Hondas – οι πρώτες «μεγάλες» Honda που έτρεξαν σοβαρά σε AMA διοργανώσεις.

Η πρώτη μεγάλη τους εμφάνιση έγινε στη Daytona το 1967, όπου οι μοτοσυκλέτες της Hansen Racing στάθηκαν αξιοπρεπέστατα απέναντι σε καταξιωμένους κατασκευαστές. Ο Swede Savage τερμάτισε 10ος, ενώ ο Larry Schaffer ακολούθησε λίγο πιο πίσω. Μια πολύ καλή επίδοση για την πρώτη συμμετοχή, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μοτοσυκλέτες ήταν ουσιαστικά βασισμένες σε ένα μοντέλο κυκλοφορίας.

Η επιτυχία αυτή έδειξε ότι η Honda μπορούσε να παίξει ρόλο και στην αμερικανική σκηνή, πέρα από τα GP, και ενίσχυσε την εικόνα της CB450 ως μιας πραγματικά ισχυρής και σύγχρονης μοτοσυκλέτας για την εποχή της.

H Honda 450 Racer ήταν η πρώτη σοβαρή απόπειρα της ιαπωνικής εταιρείας να κερδίσει κύρος στο αμερικανικό αγωνιστικό στερέωμα, μια κίνηση που έβαλε τις βάσεις για τη μετέπειτα κυριαρχία της Honda σε κάθε είδους αγώνες.

Dean Harrison“Το Revival είναι πάντα ένας απίθανος αγώνας – μια μοναδική εμπειρία με φοβερή ατμόσφαιρα”, δήλωσε ο Harrison. “Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία από κλασικές μοτοσυκλέτες που δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις· το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν κατεβαίνει η ζελατίνα, όλοι θα τα δώσουν όλα! Ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στο Goodwood μετά από μερικά χρόνια και να συνεργαστώ με τον Chris πάνω σε αυτή τη μικρή, κλασική Honda”.

Από την πλευρά του, ο Barfe τόνισε: “Γνώρισα τον Dean σε μια εκδήλωση αντιπροσώπου νωρίτερα φέτος και του πρότεινα να συνεργαστούμε για το Revival. Εκτός από το απίστευτο ταλέντο του, έχει και μεγάλη μηχανική ευαισθησία, κάτι πολύ σημαντικό για αγώνες με κλασικές μοτοσυκλέτες. Αυτό που πέτυχε φέτος για τη Honda, ειδικά με τις δύο νίκες στο TT, είναι αξιοθαύμαστο. Είναι τιμή μου να αγωνιστώ μαζί του αυτό το Σαββατοκύριακο”.

Το Goodwood Revival υπόσχεται άλλη μία χρονιά γεμάτη πάθος, ήχο από κλασικά δίχρονα και τετράχρονα, και τη μαγεία της αγωνιστικής ιστορίας.