Panamerican Crossing 2014: Kito - Mexico

18/8/2014

Από την πρωτεύουσα Kito, τα σύνορα της Κολομβίας απείχαν μόλις 180 χλμ. βόρεια. Οδηγώντας κάτω από ένα εκνευριστικό ψιλόβροχο, ευτύχισα να αντικρίσω την συνοριακή μπάρα μετά από περίπου 2,5 ώρες. Διαβατήριο, άδεια κυκλοφορίας και οδήγησης, σφραγίδες, έντυπα και έτοιμος να εισβάλω στην πέμπτη και τελευταία νοτιοαμερικανική χώρα του Panamerican Crossing 2014. Μετά την Κολομβία ο Παναμάς, η Κεντρική Αμερική προ των πυλών…
Η διαδρομή μου στην Κολομβία άγγιζε τα 1.350 χιλιόμετρα, ενώ η κόκκινη γραμμή του χάρτη περνούσε από τις πόλεις Pasto, Cali, Medellin και Cartagena de Indias. Στην παράκτια Cartagena de Indias θα έπαιρνα ένα πλοίο για να αποβιβαστώ στον Παναμά, αφού ο οδικός άξονας "Panamericana Route" στο ύψος της πόλης Medellin, διακόπτεται προσωρινά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οδική σύνδεση Κολομβίας - Παναμά.
Για τις τρεις επόμενες μέρες ανεβοκατέβαινα με την μαύρη ΚΤΜ στις καταπράσινες πλαγιές των Άνδεων, με την ασφάλτινη λωρίδα να μεταμορφώνεται σε μια συνεχόμενη στριφογυριστή κορδέλα. Η τοπική φύση αντίθετα, με αφόπλισε με τις ποικιλόμορφες προτάσεις της, καθώς απόκρημνα φαράγγια, πυκνοφυτεμένα δάση, μικρές κοιλάδες και καταπράσινες βουνοπλαγιές αποτελούσαν τις ψηφίδες ενός ανυπέρβλητου "φυσικού" μωσαϊκού.
Όμως, η κυριότερη έννοια μου δεν ήταν οι ιδιαιτερότητες ή οι δυσκολίες της διαδρομής, αλλά η επικινδυνότητα που έκρυβε ένα οδικό πέρασμα από την Κολομβία λόγω της αυξημένης ναρκο-εγκληματικότητας, αλλά και του εμφυλίου πολέμου που διεξάγεται τα τελευταία 40 χρόνια σε τούτη τη νοτιοαμερικανική χώρα μεταξύ των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας (FARC) και των κυβερνητικών στρατευμάτων. Έπρεπε να φυλάγομαι δηλαδή από δυο πλευρές. Ευτυχώς, κανένας και τίποτα δεν με πείραξε…
Στην πόλη Medellin, που αποτέλεσε όλη την δεκαετία του 1980 την παγκόσμια πρωτεύουσα των ναρκωτικών, επισκέφθηκα το σπίτι όπου σκοτώθηκε το 1993 ο διαβόητος βασιλιάς της κοκαΐνης Pablo Escobar, μια από τις μεγαλύτερες εγκληματικές φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα.
Στις ακτές της Καραϊβικής με περίμενε η απαστράπτουσα Cartagena de Indias, η πιο αυθεντική πολιτεία ισπανικής αποικιακής αρχιτεκτονικής στην ευρύτερη περιοχή. Εδώ, μετά από 26 ήμερες ταξιδιού και 8.670 χιλιόμετρα, γράφτηκε ο επίλογος του νοτιοαμερικανικού σκέλους του "Panamerican Crossing 2014".


Για να βάλω ρόδα στην Κεντρική Αμερική, και συγκεκριμένα στον Παναμά, θα έπρεπε να πάρω από το λιμάνι της Cartagena ένα από τα πλοία που εκτελούν το δρομολόγιο Κολομβία - Παναμά. Προς μεγάλη μου όμως έκπληξη, όλα τα καράβια που πήγαιναν στον Παναμά δεν ήταν επιβατικά, αλλά πλοιάρια που μετέφεραν τουρίστες για μια μικρή κρουαζιέρα στα νερά της Καραϊβικής. Μην έχοντας άλλη επιλογή, δήλωσα λοιπόν συμμετοχή για μια τετραήμερη κρουαζιέρα στα τροπικά νησιά San Blas του Παναμά. Η μοτοσυκλέτα χρειάστηκε όμως να φορτωθεί (αλλά και να ξεφορτωθεί) από το πλοίο με αρκετά παράδοξο τρόπο, λες και επρόκειτο για ένα τσουβάλι με πατάτες.
Επτά μικρά σε έκταση κράτη συνθέτουν τον χάρτη της Κεντρικής Αμερικής. Ο Παναμάς, η Κόστα Ρίκα, η Νικαράγουα, η Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και η Γουατεμάλα ήταν οι έξι κεντροαμερικανικές χώρες που καρτερούσαν εμένα και την μαύρη ΚΤΜ να με ξεναγήσουν στους δρόμους τους τις αμέσως επόμενες ημέρες. Μέχρι τα σύνορα του Μεξικού, την πόρτα της Βόρειας Αμερικής, είχα να διανύσω περίπου 2.500 χιλιόμετρα.
Στην Πόλη του Παναμά παρέμεινα για δυο μέρες. Η χλιδάτη πρωτεύουσα του Παναμά με εντυπωσίασε με την μοντέρνα προσωπικότητά της, ενώ με την επίσκεψή μου στην Διώρυγα του Παναμά (απ’ όπου διέρχονται τα πλοία) ολοκληρώθηκε η γνωριμία μου με την πιο κοσμοπολίτικη πόλη της Κεντρικής Αμερικής.
Μετά τον Παναμά, κι αφού οδήγησα για περίπου 490 χιλιόμετρα, με περίμενε ο τροπικός παράδεισος της Κόστα Ρίκα. Όλη η διαδρομή μέσα στην χώρα (550 χλμ.) είχε ένα και μόνο χρώμα: πράσινο! Είναι γνωστό ότι η Κόστα Ρίκα αποτελεί έναν διεθνή οικολογικό προορισμό, ιδανικό για οικοτουρισμό, αφού τουλάχιστον το 30% της χώρας είναι ενταγμένο στο σύστημα των εθνικών πάρκων.
Τρίτος σταθμός στο κεντροαμερικανικό σκέλος του "Panamerican Crossing 2014" η Νικαράγουα. Περίπου 290 χιλιόμετρα είχα να διατρέξω μέσα στην χώρα, ενώ για την μια και μοναδική διανυκτέρευσή μου κατέλυσα στην Leon, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νικαράγουα. Καμάρι της Leon αποτελεί ο καθεδρικός ναός της πόλης, ο μεγαλύτερος της Κεντρικής Αμερικής.
Με την άφιξη μου στην Ονδούρα, είχα φτάσει στην μέση περίπου της κεντροαμερικανικής διαδρομής του "Panamerican Crossing 2014". Εκτός από την Ονδούρα, σειρά είχαν κατόπιν το Ελ Σαλβαδόρ και η Γουατεμάλα να υποδεχτούν την μαύρη ΚΤΜ. Λίγα τα χιλιόμετρα στο έδαφος της κάθε χώρας, λίγες φυσικά και οι ημέρες που ξόδεψα για να τις διασχίσω.
Στην Ονδούρα, οι ρόδες της μοτοσυκλέτας κύλησαν μόνο για 135 χιλιόμετρα (πάντα πάνω στην τροχιά του οδικού άξονα Panamericana Routa), στο γειτονικό Ελ Σαλβαδόρ βρέθηκα να οδηγώ για 350 χλμ. (εδώ τουλάχιστον διανυκτέρευσα κιόλας), ενώ σαφώς περισσότερα χιλιόμετρα και χρόνο ξόδεψα στην Γουατεμάλα. Στην συγκεκριμένη κεντροαμερικανική χώρα, που αποτέλεσε μαζί με το Νότιο Μεξικό την εστία ανάπτυξης του λαμπρού πολιτισμού των Μάγια, έμεινα για δυο ημέρες στην Antigua, την πιο τουριστική και γραφική πόλη της Γουατεμάλα.


Η Antigua, που την περίοδο της Ισπανικής αποικιοκρατίας εκτελούσε χρέη πρωτεύουσας της Ισπανικής Αντιβασιλείας της Γουατεμάλα, ήταν μια καλοδιατηρημένη πολιτεία εποχής που με γοήτευσε αφάνταστα. Αποικιακά σπίτια, λιθόστρωτα σοκάκια, εκκλησίες, αρχοντικά και δημόσια κτίρια με ταξίδεψαν τουλάχιστον τρεις αιώνες πίσω στον χρόνο.
Αντίθετα, στην μεγάλη υπαίθρια αγορά της πόλης, οι πάγκοι με τα πολύχρωμα, εξωτικά φρούτα, το πλήθος των ετερόκλιτων εμπορευμάτων, οι πλανόδιοι μικροπωλητές, οι ζητιάνοι, οι γραφικές γυναικείες φιγούρες και τα υπαίθρια εστιατόρια συνιστούσαν μια καθαρά λατινοαμερικάνικη εμπορική φιέστα που με καθήλωσε με τους ζωντανούς ρυθμούς και τον έντονο δυναμισμό της.
Το Μεξικό ήταν η πύλη εισόδου μου στην Βόρεια Αμερική. Περίπου 1.950 χιλιόμετρα είχα να διατρέξω στην πατρίδα του Emilio Zapata, ενώ κυριότερος σταθμός μου στο Μεξικό ήταν η Πόλη του Μεξικού, μια χαώδη μεγαλούπολη 18.000.000 κατοίκων.
Στην μεξικάνικη megacity έμεινα 4 μέρες, αφού, εκτός από τα πάμπολλα και ενδιαφέροντα αξιοθέατα της πόλης, είχα να κάνω και σέρβις στην μοτοσυκλέτα, η οποία είχε συμπληρώσει από την αρχή του ταξιδιού 13.000 χλμ. Έπρεπε κι αυτή να λάβει το δωράκι της για τον κόπο που είχε κάνει με φέρει ως εδώ…

MotoGP: Στην δημοσιότητα όσα βγάζει η Dorna και που τα ξοδεύει! Η Liberty Media κάνει την πρώτη αλλαγή

Εξαιρετική λειτουργική εικόνα που αμαυρώνεται από βαριές αποσβέσεις
enai polla ta lefta sta GP
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/7/2025

Τα οικονομικά της Dorna δεν αποτελούσαν μυστικό καθώς την πολύ χοντρική εικόνα μπορούσε κανείς να την αποκτήσει από το Ισπανικό GAAP, ωστόσο η Liberty Media μας έδωσε τώρα μία λίγο καλύτερη εικόνα, πιο αναλυτική και κυρίως νεότερη με βάση τα έσοδα και το έξοδα της προηγούμενης σεζόν.

Επιβεβαιώσαμε επίσης τον τρόπο υπολογισμού τους καθώς επίσης πως τα MotoGP ήταν μία εταιρεία πολύ ισχυρή αλλά με χρηματοοικονομική αιμορραγία λόγω δανείων, ενώ παράλληλα έχει να σηκώσει και πολύ βαριές αποσβέσεις. Το δεύτερο δεν είναι περίεργο από την στιγμή που έχει στην κατοχή της αεροσκάφη και ένα πολύ ακριβό τμήμα μεταφορών και επικοινωνίας.

Βέβαια ο βαρύς εξοπλισμός μεταφορών και ο εξιδεικευμένος εξοπλισμός μετάδοσης, από τις κάμερες μέχρι τα ελικόπτερα δικαιολογούν μικρό μέρος από το υψηλό, 112 εκατομμύρια που είδαμε. Τα υπόλοιπα δικαιολογούνται από τα άυλα πάγια που έχει, τα δικαιώματα, τα σήματα που διαχειρίζεται, τα συμβόλαια και όλα όσα περιέχονται στο τεράστιο “IP portfolio” που έχει ένας τέτοιος οργανισμός, με τον βαρύ εξοπλισμό να ακολουθεί. Ξεκινάμε από αυτό το νούμερο γιατί δηλώνει υψηλό EBITDA στο 34,8% που είναι ισχυρός δείκτης πως τα πηγαίνει εξαιρετικά. Στο 15-30% θα ήταν ικανοποιητικά, όμως με σχεδόν 35% η εικόνα είναι υγιέστατη.

Υπάρχουν επίσης και απώλειες 54 εκατομμυρίων που φανερώνουν υψηλό δανεισμό, χορηγίες αλλά και συναλλαγματικές επιβαρύνσεις καθότι μεγάλο μέρος των εσόδων έρχεται μέσα από πολλά και διαφορετικά νομίσματα.

Δηλώνει επίσης CapEx (Capital Expenditures) 7 εκατομμύρια που για εταιρεία media όπως κατά βάση είναι η Dorna, είναι ένα φυσιολογικό νούμερο καθώς το βασικό της περιουσιακό στοιχείο είναι το IP και έτσι καταλήγει σε ζημιές 12 εκατομμυρίων.

Η εικόνα για κάποιον που ξέρει τα MotoGP δείχνει πως η Liberty Media πήρε μία υγιέστατη αλλά φορτωμένη εταιρεία και οι αιτίες φορτώματος μπορεί να μην φαίνονται, αλλά εικάζει κανείς από την κερδοφορία των υπολοίπων ετών πως έγινε για να πάρουν μία μεγαλοπρεπή έξοδο οι μέτοχοι.

Τα ποσοστά πριν και μετά την αγοραπωλησία είναι τα εξής:

MotoGP Management: 21% (δλδ: Carmelo και Carlos Ezpeleta, Dan Rossomondo και Enrigue Aldama)

Μέτοχοι που ρευστοποιούν: 79%

Μετά την πώληση η Liberty αποκτά όλες τις μετοχές των μετόχων με την MotoGP Management να χάνει ένα 5% οπότε η ιδιοκτησία των MotoGP διαμορφώνεται από εδώ και πέρα ως:

MotoGP Management: 16%

Liberty Media: 84%

Τι μοιράζονται λοιπόν όλοι αυτοί;

Το 2024 έκλεισε με έσοδα 462.000.000 Ευρώ

Από αυτά, τα 205 εκατομμύρια έρχονται από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Τα δικαιώματα αυτά δίνουν 117 εταιρείες από όλο τον κόσμο με συμβόλαια αποκλειστικότητας που κυμαίνονται από τρία έως πέντε χρόνια. Το συμβόλαιο δεν είναι κλειστό και προβλέπει αύξηση κόστους από 3 έως 7% ανά έτος. Οι 117 εταιρείες καλύπτουν 200 χώρες και 677 εκατομμύρια θεατές. Μεταξύ τους οι πιο σημαντικοί για την Dorna είναι το DAZN, FOX Sports, ESPN, SKY, Canal+

Το τελευταίο νούμερο, οι 677 εκατομμύρια θεατές, δικαιολογεί το επόμενο έσοδο που είναι οι χορηγίες, όπως η TISSOT, η MICHELIN, η RedBull και η Monster, η QATAR που έχει κάνει και leasing τα αεροσκάφη που λέγαμε στην αρχή αλλά έχει και μέρος των μεταφορών των ομάδων. Αυτό το έσοδο ανέρχεται στα 83 εκατομμύρια.

Μεγαλύτερο είναι το έσοδο από εκείνους που διαχειρίζονται τις πίστες. Το ποσό αυτό ανέρχεται σε 135 εκατομμύρια: Το 53% έρχεται από την Ευρώπη, 23% από την Ασία, 7% από την Αμερική και 17% από τον υπόλοιπο κόσμο. Κάπως έτσι μπορεί να υπολογίσει κανείς χοντρικά και πόσο χρεώνονται οι διαφορετικές πίστες!

Τα συμβόλαια εδώ κυμαίνονται από 5 έως 10 χρόνια και περιλαμβάνουν αυξήσεις από 3 έως 5% για τους 22 διαφορετικούς αντιπρόσωπους. Αυτοί μπορεί να είναι είτε διαχειριστές μίας πίστας που με την σειρά τους πληρώνουν στην ιδιοκτησία ετήσιο ενοίκιο, είτε και κρατική υπηρεσία που την διαχειρίζεται άμεσα και όχι έμμεσα, όπως γίνεται σε αρκετά κράτη με όραμα. Να άλλος ένα λόγος που δεν θα δούμε ποτέ κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, καθώς κάθε εξαγγελία για ελληνικό MotoGP που έχουμε καταγράψει έως τώρα, ήταν ξεκάθαρα με τρόπο που φανερώνει αρπαχτή.

Μας μένει τώρα ένα αρκετά μεγάλο ποσό, 39 εκατομμυρίων που είναι «άλλα έσοδα», για να συμπληρώσουμε τα 462 εκατομμύρια. Αυτά είναι οι συνδρομές που έχει απευθείας η Dorna με το κοινό, το ηλεκτρονικό της κατάστημα, τα αναμνηστικά κτλ.

Μία μικρή πτώση διακρίνεται στο παρακάτω διάγραμμα για το 2024, που όπως ξεκαθαρίζεται και στην φωτογραφία αυτό οφείλεται στην απώλεια εσόδων από συμβόλαια τελευταίας στιγμής με νέες πίστες σε αντικατάσταση των αγώνων που χάθηκαν. Η μεγάλη άνοδος που παρατηρείται μεταξύ 2021 και 2022 οφείλεται στην προσθήκη αγώνων, που είναι άλλη μία εξήγηση για τους λόγους που αυτός έγινε.

motogp_dorna_esoda
τα συνολικά έσοδα και οι τομείς από τους οποίους προήλθαν

Αν είχαμε μάλιστα ξεχωριστά τα έσοδα από τα συμβόλαια που έφερε η αλλαγή με την έλευση του Sprint, τότε θα αποτυπωνόταν καλύτερα το κέρδος που απέφερε αυτή η κίνηση.

Στα έξοδα επίσης έχουμε μία ξεκάθαρη ανάλυση. Εκεί βλέπουμε πως το 50% πηγαίνει στην διοργάνωση των αγώνων, σε ομάδες και κατασκευαστές καθώς η Dorna επιστρέφει σε αυτές ένα μέρος των εσόδων της που λίγο μετριάζει το υψηλό κόστος της συμμετοχής τους. Οι μεταφορές, το κόστος παραγωγής και η πληρωμή στην FIM αποτυπώνουν το 50%. Η μισθοδοσία, κυρίως αυτή, αποτυπώνεται ξεχωριστά και ανέρχεται στο 16%.

motgp_dorna_eksoda
τα συνολικά έξοδα για όλες τις διοργανώσεις, μαζί δηλαδή με την MotoE που δεν βλέπει, σχεδόν, κανείς

Που σημαίνει πως έτσι φτάνουμε στα 161 εκατομμύρια που αναφέρθηκαν στην αρχή προ φόρων κτλ και καταλήγουν σε ζημιά 12 εκατομμυρίων, μειωμένη από 28εκ.Ευρώ το 2023, 8 το 2022 και 38 το 2021 που λόγω πανδημίας και περιορισμών ήταν σημαντικά αυξημένα τα κόστη και περιορισμένα τα έσοδα.

Το portfolio της Dorna περιλαμβάνει τις εξής διοργανώσεις συνολικά:
MotoGP / Moto2 / Moto3
WSBK
WorldWCR (Women Championship)
MotoE
JuniorGP
RedBull Rookies Cup
Asia Talent Cup
British Talent Cup
Northern Talent Cup
MiniGP World Series

Όλα αυτά δείχνουν πως η Liberty Media που έχει το 100% της F1 και τώρα το 84% των MotoGP, απέκτησε ένα υγιές και λειτουργικό μοντέλο με αρκετά θετική εικόνα και με υψηλή ρευστότητα, παρά τις ζημιές.

Ακόμη και αν δεν εφαρμόσει οικονομίες κλίμακας καθώς ορισμένα από τα έξοδα μπορεί να περιοριστούν χωρίς αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας, η Liberty Media θα δει άμεσα αποτελέσματα από την κίνησή της αυτή. Μόνο τις συναλλαγματικές αλλαγές να περιορίσει καθώς δραστηριοποιείται ήδη στις περισσότερες από τις χώρες, θα βελτιώσει έναν από τους δείκτες.

Δεν φανταζόμαστε πως είχε κανείς απορία για το αν είναι επικερδής επιχείρηση τα MotoGP και παρά τις ζημιές που φούσκωσαν πριν την πώλησή τους, τα νούμερα δεν παύουν να δείχνουν πως δεν υπάρχουν κόκκινες σημαίες και ήταν μία συμφέρουσα κίνηση.

Φτάνουμε επίσης στο σημείο να ευχόμαστε να αλλάξουν όσα λιγότερα γίνεται, στην αλλαγή από την Dorna στην Liberty, κυρίως γιατί ο πρότερος βίος τους στην F1 έχει δημιουργήσει ερωτηματικά, ιδιαίτερα με τον τρόπο που οι ομάδες επεμβαίνουν στους οδηγούς. Προς το παρόν τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά στα MotoGP και φυσικά έτσι πρέπει να παραμείνουν.
Μακάρι η επόμενη κίνηση της Liberty να είναι αντί για αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας, να είναι μία επένδυση για διευκόλυνση νέων ομάδων και νέων κατασκευαστών ή επιστροφή παλαιότερων...

Ετικέτες