Πατέντα Yamaha με αυτοδιάγνωση πλαισίου!

Φωτίζεται και προειδοποιεί!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/12/2019

Η Yamaha κατέθεσε πριν μερικές εβδομάδες μια πατέντα, που πραγματικά μοιάζει να έρχεται από ταινία επιστημονικής φαντασίας, η οποία αφορά ένα carbon πλαίσιο που… μελανιάζει όταν υποστεί ζημιά, ακόμη κι αν απλώς πέσει σταματημένο. Η συγκεκριμένη πατέντα θα μπορούσε να είναι το μέλλον για τα πλαίσια των μοτοσυκλετών, που ήδη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο κάπου μέσα στα απόρρητα εργαστήρια του Iwata.

Οι μηχανολόγοι της Yamaha κατέθεσαν την πατέντα μέσα σε ένα πλαίσιο μυστικότητας και συγκάλυψης στο αντίστοιχο γραφείο στις Η.Π.Α., καθώς ο τίτλος της ήταν "όχημα που πλαγιάζει" ώστε να μην προσελκύσουν την προσοχή πάνω στο project που δουλεύουν, αλλά από την στιγμή που αποκαλύφθηκε από τα αμερικανικά μέσα, οι λεπτομέρειες που ήρθαν στην επιφάνεια μας άφησαν πραγματικά με το στόμα ανοιχτό.

Στα έγγραφα της πατέντας (των 29 σελίδων παρακαλώ!) απεικονίζεται ένα FJR1300 (το οποίο όπως είδαμε στην φετινή EICMA διανύει την τελευταία χρονιά της παραγωγής του, αλλά αυτή η πατέντα ίσως να αποτελεί κι ένα στοιχείο για την συνέχεια του μοντέλου) που διαθέτει πλαίσιο και υποπλαίσιο από ανθρακονήματα, με το τελευταίο να είναι αφαιρούμενο. Σύμφωνα με την Yamaha, στις μοτοσυκλέτες παραγωγής υπάρχουν θέματα με τις ελαστικότητες των πλαισίων, τα οποία πρέπει να έχουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό ακαμψίας. Αυτό όμως σημαίνει ότι τόσο το πλαίσιο όσο και το υποπλαίσιο, μπορεί να πάθουν ζημιές όταν πέσει η μοτοσυκλέτα, ακόμη και σταματημένη, οι οποίες όμως δεν είναι πάντοτε ορατές κρύβοντας κινδύνους για τον αναβάτη. Η λύση στο συγκεκριμένο πρόβλημα, λοιπόν, βρίσκεται σε αυτό που έχει κατοχυρώσει η Yamaha.

Αρχικά, το carbon πλαίσιο διαθέτει εσωτερικά ένα ηλεκτρικό καλώδιο το οποίο έχει τοποθετηθεί κατά την διάρκεια της κατασκευής του. Αυτό το καλώδιο έχει ελαφρώς μικρότερη αντίσταση στην κρούση απ' ό,τι το ανθρακονημάτινο πλαίσιο και μόλις η μοτοσυκλέτα πέσει –ακόμη και με μηδενική ταχύτητα- το καλώδιο "τραυματίζεται" και στη συνέχεια στέλνει σήμα στην μονάδα ελέγχου ζημιών (DDCU, Damage Detection Control Unit). Στη συνέχεια, η DDCU ενημερώνει τον αναβάτη για την ζημιά στο πλαίσιο, καθώς όπως φαίνεται στα έγγραφα, η Yamaha έχει εστιάσει την προσοχή της σε ρωγμές και σπασίματα στο εσωτερικό του πλαισίου, όπου δεν είναι εύκολα ορατά αν δεν λύσεις ολόκληρη την μοτοσυκλέτα. Μέσα στην πατέντα περιγράφονται και μερικές εναλλακτικές επιλογές, όπως για παράδειγμα η χρήση οπτικής ίνας αντί καλωδίου, η οποία θα ελέγχει κι αυτή το πλαίσιο και το υποπλαίσιο.

Το σήμα που θα στέλνει όμως το καλώδιο –ή η οπτική ίνα- δεν θα είναι η μοναδική προειδοποίηση προς τον αναβάτη, καθώς και το χρώμα του πλαισίου θα αλλάζει, μέσω ενός ρελέ που θα είναι συνδεδεμένο με το καλώδιο μέσα στο πλαίσιο. Ουσιαστικά θα είναι κάτι σαν να… μελανιάζει η περιοχή η οποία έχει υποστεί τη ζημιά. Επιπλέον, υπάρχει και μια ακόμη πρόταση μέσα στην πατέντα, σχετικά με μία ειδική βαφή που θα είναι περασμένη στο πλαίσιο, η οποία θα εκπέμπει φως σε περίπτωση που πάθει ζημιά. Η ιδέα είναι, ολόκληρο το πλαίσιο να είναι περασμένο με αυτή την βαφή, έτσι ώστε όταν προκληθεί ζημιά, έστω και μικρή, στην εξωτερική επίστρωση, να επιτρέπει στο φως να περάσει ούτως ώστε να είναι εύκολα διακριτό το σημείο που έχει πρόβλημα. Μάλιστα, η Yamaha λέει πως αυτή η τελευταία επιλογή, έχει και το μικρότερο κόστος σε σύγκριση με τις παραπάνω.

Το ερώτημα βέβαια που τίθεται, είναι το πότε θα μπορούσε να περάσει μια τέτοια τεχνολογία στις μοτοσυκλέτες παραγωγής στις κανονικές συνθήκες. Δυστυχώς η απάντηση δεν είναι εύκολη. Πρόκειται για μια καινοτόμα και ριζοσπαστική λύση, χωρίς αντίστοιχο προηγούμενο, για ένα τέτοιους είδους ανθρακονημάτινο πλαίσιο και υποπλαίσιο σε μοτοσυκλέτα παραγωγής. Η εφαρμογή της θα μπορούσε να πάρει αρκετά χρόνια, αν ποτέ φτάσει στο στάδιο της παραγωγής, αλλά αποτελεί μια δυνατή ένδειξη σχετικά με τις τεχνολογίες του αύριο γενικότερα, και ειδικότερα την κατεύθυνση που έχει στρέψει την προσοχή της η Yamaha.

 

 

Ρεκόρ ανάβασης στη Μ. Βρετανία με BMW R 1300 GS - Κρατούσε για 15 χρόνια

Στο Bouley Bay Hill Climb της νήσου Jersey, με αναβάτη τον Greg Mansell - Μπροστά από Tuono V4 και ΚΤΜ 1290 Super Duke
mansell-bmw
Από τον

Παύλο Καρατζά

2/9/2025

Η BMW R 1300 GS αποτελεί την adventure ναυαρχίδα της βαυαρικής εταιρείας και είναι από τις πιο δημοφιλείς adventure παγκοσμίως, αυτό όμως δεν σημαίνει πως μια τέτοια μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να γίνει και πολύ γρήγορη σε μία ανάβαση έχοντας της κατάλληλες τροποποιήσεις.

Το project ήταν ιδέα του Greg Mansell (γιου του θρύλου της F1 Nigel Mansell και CEO της Mansell Collection), ο οποίος συμμετείχε για πρώτη φορά στην ανάβαση Bouley Bay Hill Climb που πραγματοποιείται με στη βρετανική νήσο Jersey με μια στάνταρ R 1250 GS Adventure.

“Οδηγούσα μια R 1250 GS Adventure και για πλάκα, την πήγα στο Bouley Bay πριν από περίπου δύο χρόνια. Η GS ήταν με κανονικά ελαστικά δρόμου, για να αποδείξω ότι είναι εξαιρετικές μοτοσυκλέτες σε πραγματικές συνθήκες, και καταλήξαμε να πάμε λίγο πιο γρήγορα από ό,τι περιμέναμε”, εξήγησε ο Greg.

Αφού παρακολούθησαν την παρουσίαση της R 1300 GS στη Μάλαγα, όπου ο Mansell και ένας συνάδελφός του δοκίμασαν τη νέα μοτοσυκλέτα σε δρόμο αλλά και εκτός δρόμου, γεννήθηκε η ιδέα να δοκιμάσουν το νέο μοντέλο της BMW σε αγώνες.

“Σκεφτήκαμε: γιατί να μην τη δοκιμάσουμε στο Bouley Bay και να δούμε πόσο πιο γρήγορη είναι από την προηγούμενη μοτοσυκλέτα; Αυτό μας έφερε ένα δευτερόλεπτο από το ρεκόρ όλων των εποχών με ένα νορμάλ GS, αλλάζοντας τον εμπρός τροχός με έναν 17 ιντσών”.

Η ομάδα της αντιπροσωπείας του Mansell συνεργάστηκε στενά με την BMW Motorrad για να τροποποιήσει τη μοτοσυκλέτα δοκιμάζοντας σταδιακά όλο και περισσότερα εξαρτήματα για το μετατρέψει στο τέλος σε ένα μεγάλο supermoto με 17άρη εμπρός τροχό, διαφορετική τελική σχέση μετάδοσης, άλλα αμορτισέρ εμπρός και πίσω, νέα ECU της Hilltop Motorcycles και νέο σύστημα εξαγωγής.

BMW

Στη φετινή ανάβαση ο Greg Mansell κατάφερε να σπάσει το 15χρονο ρεκόρ της κατηγορίας Unlimited στην τέταρτη και τελευταία από τις τέσσερεις προσπάθειές του στο Bouley Bay Hill με χρόνο 45,13 δευτερόλεπτα. Ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ κατά μόλις 0,02 δευτερόλεπτα και βρέθηκε μπροστά από το Aprilia Tuono V4 και το KTM 1290 Superduke του Ryan Hidrio και του Michael Milner αντίστοιχα. Ωστόσο δεν κατάφερε να κάνει και το απόλυτο ρεκόρ στην ανάβαση το οποίο και πέτυχε ο Adam Vibert στην κατηγορία 351-500 κ.εκ., όπου κυριαρχούν τα πραγματικά supermoto. Ο Vibert οδηγούσε ένα KTM SMR και έκανε χρόνο 42,93 δλ., ενώ ο Greg που έλαβε μέρος στην ίδια κατηφορία με το νέο supermoto της Ducati και χρόνο 47,11 δλ.