Πέθανε ο Andrea Merloni, πρώην πρόεδρος της Benelli!

Σε ηλικία 53 ετών
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/11/2020

Ο Andrea Merloni, μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ιταλικής μοτοβιομηχανίας, πέθανε χθες το βράδυ στο σπίτι του στο Μιλάνο, σε ηλικία 53 μόλις ετών. Μέχρι στιγμής δεν έχουν ανακοινωθεί τα ακριβή αίτια του θανάτου του, αλλά οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για καρδιακή προσβολή.

Ο Andrea ήταν γιος του Vittorio Merloni, του πολύ γνωστού Ιταλού επιχειρηματία, ο οποίος είχε ιδρύσει την Indesit που αργότερα πουλήθηκε στον αμερικάνικο κολοσσό Whirlpool. Ο Andrea Merloni έγινε κυρίως γνωστός από την θητεία του ως πρόεδρος της Benelli από το 1996 ως το 2004, αλλά πέρα από αυτό είχε μια μακρά Ιστορία στον χώρο της μοτοσυκλέτας.

Από το 1988 η Benelli είχε μπει στην δίνη των οικονομικών προβλημάτων, με σχεδόν μηδενική παραγωγή, τις διοικητικές και τεχνικές της υπηρεσίες υπό διάλυση και σχεδόν 250 εργαζόμενους απολυμένους. Τότε, το 1989, ο Giancarlo Selci ιδιοκτήτης του ομίλου Biesse ανέλαβε τα ηνία της εταιρείας, αν και διατήρησε ως κύρια δραστηριότητα του εργοστασίου την ξυλεία. Χωρίς να έχει την δυνατότητα να επενδύσει πολλά, εστίασε στην κατασκευή μικρών πενηνταριών με το λογότυπο της Benelli. Το S50 ήταν ένα φτηνό αλλά απαρχαιωμένο μοτοσυκλετάκι, που βγήκε σε δύο εκδόσεις (την Spring και την Devil), ενώ διοργανώθηκε και ένα κύπελλο τύπου ενιαίου το 1992. Παρ' όλα αυτά , το project δεν απέδωσε και ο Selci "πέταξε λευκή πετσέτα" εστιάζοντας την προσοχή του στην δική του εταιρεία, την Biesse.

Τα μικρά όμως αυτά μοτοσυκλετάκια, τράβηξαν την προσοχή ενός νεαρού επιχειρηματία, μόλις 28 ετών, του Andrea Merloni, ο οποίος ανέλαβε την Benelli το 1996. Ο Andrea, συνδύασε τις γερές "οικονομικές πλάτες" από την αυτοκρατορία του πατέρα του και το πάθος που διακατείχε τον ίδιο για τις μοτοσυκλέτες. Συμμετείχε ως αγωνιζόμενος στο Motocross και στην συνέχεια μεταπήδησε στην ταχύτητα, στο ιταλικό πρωτάθλημα superbikes. Το 1992 ένα ατύχημα τον υποχρέωσε να σταματήσει την αγωνιστική του καριέρα και ανέλαβε έναν καινούργιο ρόλο ως team manager στα Superbikes, αναδεικνύοντας μάλιστα μέσα από αυτή τον σπουδαίο αναβάτη του παγκοσμίου, Pierfrancesco Chili. Το 1993 ίδρυσε την εταιρεία Evolve που δραστηριοποιείται στα μοτοσυκλετιστικά είδη ένδυσης και αξεσουάρ, ενώ το 1996 αγόρασε την Benelli.

Αμέσως κατασκεύασε ένα καινούργιο εργοστάσιο, κάνοντας μια επένδυση 20 εκατομμυρίων λιρετών για πέντε χρόνια. Δεν κράτησε τίποτα από τις προηγούμενες γραμμές παραγωγής, ενώ στράφηκε στην δημιουργία των scooters, τα οποία γνώριζαν μεγάλη άνθιση στην Ιταλία, προκειμένου να επαναφέρει το όνομα της Benelli στο προσκήνιο. Το 491 βγήκε στην αγορά το 1997, ενώ ακολούθησαν τα Pepe και Κ2, όλα με κινητήρες της Minarelli.

Ταυτόχρονα σχεδιάζει και την επιστροφή της εταιρείας στις μοτοσυκλέτες, προσλαμβάνοντας τον Riccardo Rossa, ο οποίος είχε εμπειρία από το project της Cagiva στα GP. Καρπός αυτής της συνεργασίας ήταν το τρικύλινδρο 900 Tornado, που βγήκε από την παραγωγή το 2000, κατά την διάρκεια του Isle of Man TT. Στη συνέχεια ακολούθησαν κι άλλα τρικύλινδρα μοντέλα, όπως το TnT, ενώ μπήκε μπροστά και το project ενός κλειστού scooter (το Adiva).

Τα αποτελέσματα της αναγεννημένης Benelli ήταν εντυπωσιακά, αλλά οι μεγάλες επενδύσεις που έγιναν για το Tornado δεν μεταφράστηκαν σε αντίστοιχες πωλήσεις. Ο Merloni αποφάσισε να εγκαταλείψει το σχέδιο του και το 2005 η εταιρεία πέρασε στα χέρια του Qianjiang Group και έκτοτε η συνέχεια είναι γνωστή.

Σίγουρα, μια προσωπικότητα όπως του Andrea Merloni θα λείψει από την μοτοσυκλέτα κι εμείς δεν μπορούμε να εκφράσουμε την βαθύτατη λύπη μας και τα συλλυπητήριά μας.

Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη

Σειρά να πάρει το ειδικό τέλος ταξινόμησης
Κομισιόν για ελληνικό ΦΠΑ: Προθεσμία δύο μηνών για τους συντελεστές – Γιατί δεν μπορεί να γίνει 0% στα κράνη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Η Ελλάδα επιβάλει μία από τις υψηλότερες φορολογίες στα οχήματα με υψηλό ΦΠΑ και με πρόσθετο φόρο για τον οποίο κάποια στιγμή θα κληθεί να πληρώσει πρόστιμο από την ΕΕ.

Προς το παρόν έχουμε δύο μήνες προθεσμία για να γλιτώσουμε ένα άλλο πρόστιμο καθώς μαζί με Βέλγιο, Ρουμανία και Ισπανία, δεν έχουμε ενσωματώσει δύο βασικές οδηγίες, την 2022/542 και την 2020/285 που αφορούν τους συντελεστές ΦΠΑ.

Η προθεσμία για την ενσωμάτωση της 2022/542 έληξε στην αλλαγή του νέου έτους, οπότε είμαστε ήδη 7 μήνες εκπρόθεσμοι. Με την οδηγία αυτή επιτρέπεται στα κράτη-μέλη να έχουν μειωμένους συντελεστές ΦΠΑ σε ορισμένα αγαθά και μάλιστα ακόμη και μηδενικούς σε ορισμένα βασικά αγαθά, όπως τρόφιμα, νερό και φάρμακα.

Στην ίδια κατηγορία με τα φάρμακα που η ΕΕ επιτρέπει τον μηδενικό ΦΠΑ, ανήκουν και προστατευτικά μέσα όπως οι μάσκες και τεχνηέντως -σκέφτεται κανείς- πως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το 0% και στα κράνη. Ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται πως δεν είναι εφικτό. Θα ήταν αν η Ελλάδα είχε επιβάλλει μηδενικό ΦΠΑ το 1990-1991 όταν φωνάζαμε πως θα χαθεί η ευκαιρία.

Πώς το ξέραμε αυτό; Διότι τότε ξεκινούσε η εναρμόνιση σε ενιαίο πλαίσιο για τον ΦΠΑ στα κράτη μέλη όπου καθένας θα όριζε το ακριβές ύψος των συντελεστών, όχι όμως των μηδενικών ή των μειωμένων.

Για αυτό και πρόσφατα όταν η Πολιτεία θέλησε τελικά να μειώσει τον ΦΠΑ στα κράνη τον πήγε στο 13%, όπως ισχύει τώρα αντί του 24% και δεν κατέβηκε πιο κάτω.

Αντιθέτως η Αγγλία, όσο ακόμη βρισκόταν στην ΕΕ, ήταν η μοναδική χώρα που είχε μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη καθώς είχε επιβάλει την εξαίρεση από παλιά, πριν την ένωση. Οι όροι τότε ήταν πιο ελαστικοί και όριζαν πως θα διατηρηθούν οι εξαιρέσεις κάθε κράτους. Τώρα προφανώς η Αγγλία μπορεί να επιβάλλει οποιονδήποτε ΦΠΑ θέλει στην αγορά του κράνους και φυσικά συνεχίζει να είναι μηδενικός, όπως ήταν πάντα.

Χάθηκε λοιπόν τότε μία μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, ακριβώς όπως εξηγούσε τότε πως θα γίνει. Για αυτό και κάθε φορά διαβάζουμε με πικρία τα σχόλια που ζητούν την κατάργηση του ΦΠΑ στα κράνη, γιατί είναι κάτι που κλείδωσε αρχές της δεκαετίας του ’90.

Τώρα υπάρχει μία νέα ευκαιρία ωστόσο, για μείωση του ΦΠΑ στα βασικά αγαθά, ακόμη και στον μηδενισμό τους.

Εξίσου σημαντικό το γεγονός πως οι μικρές επιχειρήσεις θα πρέπει να απαλλαγούν από την υποχρέωση επιβολής ΦΠΑ, σύμφωνα με την ΕΕ. Δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα, προφανώς γιατί η Πολιτεία φοβάται πως την επόμενη ημέρα θα κατακερματιστούν πολλές επιχειρήσεις σε μικρότερες που θα έχουν κύκλο εργασιών στο όριο της απαλλαγής καταβολής ΦΠΑ.

Παράλληλα, είμαστε και εκπρόθεσμοι, σαν χώρα, στην προθεσμία σύνδεσης με το δίκτυο ProDriveNet ώστε όλες οι χώρες να μπορούν άμεσα να ελέγξουν τα στοιχεία κάθε επαγγελματία οδηγού, είτε μεταφέρει εμπορεύματα, είτε επιβάτες.

Η βασικότερη όμως προθεσμία που έχει λήξει, είναι σχετική με το ύψος των συντελεστών ΦΠΑ και δίνει την ευκαιρία στη χώρα να βάλει μηδενικό ΦΠΑ σε επτά (7) κατηγορίες. Αυτή την στιγμή ο ΦΠΑ είναι μηδενικός σε ελάχιστες περιπτώσεις και όχι σε βασικά αγαθά, όπως πλέον μπορεί να κάνει η χώρα, αλλά καθυστερεί.

Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσει να εντάξει τα κράνη μοτοσυκλετών σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ώστε να διορθώσει την χαμένη ευκαιρία του 1990. Η πάγια απάντηση του Υπουργείου σε ερώτηση του ΜΟΤΟ, την οποία επαναλαμβάνουμε κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός, είναι πως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ να έχουν μηδενικό ΦΠΑ στα κράνη, αλλά δεν μπορούν εξαιτίας της ΕΕ.

Για αυτό στην Ελλάδα εφαρμόζεται το μικρότερο δυνατό που θα μπορούσαν χωρίς να μπαίνουν σε ειδικές διαδικασίες και αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο του 12%, οπότε και καθιερώθηκε στο 13% τον Ιανουάριο του 2020.

Αν τώρα μηδενίσει ο ΦΠΑ σε τρόφιμα, νερό και φάρμακα και απαλλαγούν οι μικρές επιχειρήσεις από την καταβολή του, θα τολμούσαμε να πούμε πως δεν πειράζει αν το ΦΠΑ στα κράνη μείνει στο 13% γιατί το μηνιαίο κέρδος στο εισόδημα θα είναι πολλαπλάσιο. Μόνο να μην δούμε να μπαίνει πρόσθετη φορολογία στα οχήματα για να επέλθει η ισορροπία στα έσοδα του κράτους, καθώς επιβάλλουμε ήδη από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, μαζί με χώρες που βρίσκονται στο άνω άκρο των ατομικών εισοδημάτων.