Προκήρυξη Πρωταθλήματος Road Circuit: 1ος αγώνας ΒΙΛΙΑ!

Debate μεταξύ Χορτιάτη-Χολομώντα για τον 2ο αγώνα!
Προκήρυξη Πρωταθλήματος Road Circuit: 1ος αγώνας ΒΙΛΙΑ!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/4/2025

Μία δυναμική πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής των Βιλίων, δίνει το έναυσμα για την δημιουργία του πρώτου αγώνα Road Racing και μάλιστα με το σκεπτικό να δημιουργηθεί ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα αγώνων σε δημόσιους δρόμους με επιτροπή από την Θεσσαλονίκη να συζητά ήδη για διεξαγωγή του δεύτερου αγώνα στην Βόρειο Ελλάδα με δύο υποψήφιες τοποθεσίες, μία στον Χορτιάτη και μία λίγο πιο μακριά από την πόλη, στον κατάφυτο Χολομώντα!

Αν μάλιστα ο πρώτος αυτός αγώνας, που θα θέσει και τα πρότυπα της διαδικασίας για τους επόμενους, στεφθεί με επιτυχία, τότε πολύ πιθανό είναι να μπει στη δράση και το Ηράκλειο Κρήτης με την μεγαλύτερη έως τώρα διαδρομή από τις τρεις τοποθεσίες ξεκινώντας από το Αιγαίο και τερματίζοντας στο Λυβικό Πέλαγος, κυριολεκτικά, για όσους δεν φρενάρουν εγκαίρως.

Πώς όμως φτάσαμε σε αυτό το σημείο, να προετοιμάζεται ένα τόσο δυναμικό πρωτάθλημα σε δημόσιους δρόμους;

Ο Σύνδεσμος Κατοίκων Βιλίων Υπέρ Ταχύτητας & Κόντρας (ΣΚΑΒΙΛΥΤΑΚΟ) μέσα από την αγάπη που τρέφει για τις μοτοσυκλέτες που σχεδόν καθημερινά αλλά και αδιάκοπα τις Κυριακές, ανεβοκατεβαίνουν τον κεντρικό συνδετικό δρόμο της περιοχής πλημμυρίζοντας τα ήσυχα λαγκάδια με ήχους Akrapovic (στην καλύτερη περίπτωση) ανέλαβε την πρωτοβουλία να δημιουργήσει ένα πρωτάθλημα μοτοσυκλετών που θα εμπλουτίσει την όμορφη εμπειρία που ήδη ζουν καθημερινά με μία ετήσια διοργάνωση που θα εδραιώσει την ξεχωριστή θέση της περιοχής τους στις καρδιές των απανταχού μοτοσυκλετιστών.

Απώτερος στόχος είναι να δοθεί πνοή στις καφετέριες, τα βενζινάδικα και τα γραφεία τελετών της περιοχής ενώ θεωρείται προσόν, το γεγονός πως οι κάτοικοι είναι ήδη εκπαιδευμένοι να μετακινούνται από ταράτσα σε ταράτσα, χωρίς να χρειάζεται να διασχίζουν τους κεντρικούς δρόμους βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές των μοτοσυκλετιστών.

Ο κυρ. Κώστας Λ. κάτοικος σε εκτός σχεδίου αγροικία μακριά από οικισμό, δήλωσε σε απεσταλμένο του ΜΟΤΟ πως είναι καρδιοπαθής και μένει μόνος, συχνά ακούγοντας μόνο τον χτύπο της καρδιάς του, πράγμα που τον κάνει να επικεντρώνεται περισσότερο στον καρδιακό ρυθμό την στιγμή που ο θεράπων ιατρός του, έχει δώσει σαφή οδηγία να τον αγνοεί και να μην σκέφτεται καθόλου το ζήτημα αυτό!
«Οι μοτοσυκλέτες μας κάνουν να πεταγόμαστε από το κρεβάτι και να νιώθουμε πιο ζωντανοί! Έχω πάει πολλές φορές σε καφετέρια της περιοχής για να ευχαριστήσω τους αναβάτες. Μάλιστα μόλις πριν από λίγες ημέρες μου λύθηκε και το χρόνιο αυχενικό πρόβλημα που είχα, όταν έμεινα σκυμμένος στο τιμόνι για είκοσι λεπτά κοιτώντας δεξιά και αριστερά πριν καταφέρω να βγω από τον χωματόδρομο που οδηγεί στο σπίτι μου. Βέβαια και πάλι δεν ήμουν αρκετά γρήγορος και με προσπέρασε μία μοτοσυκλέτα ξυστά κουνώντας το χέρι πάνω κάτω, προφανώς επαινώντας με για την προσπάθειά μου».

Από την δημοτική αρχή τονίζεται πως τις ημέρες του αγώνα θα γίνει προσπάθεια να δημιουργηθούν πετρελαιογραμμές σε συγκεκριμένα σημεία που δεν θα καλύψουν με άμμο και πριονίδι ώστε να προσδώσουν αυθεντική εμπειρία ελληνικού αγώνα δρόμου και να ανεβάσουν τον βαθμό δυσκολίας.

Φυσικά, επειδή είμαστε στην Ελλάδα, κάθε τέτοια όμορφη προσπάθεια δεν γίνεται παρά να συναντήσει και εχθρότητα από την πλευρά της πολιτείας.

Παράγοντας του ΤΑΙΠΕΔ δήλωσε πως ένα τέτοιο πρωτάθλημα μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στις πολύ μεγάλες προσπάθειες που έχουν καταβάλλει απέναντι σε κάθε ένα επιχειρηματία και επενδυτικό fund που έχει ζητήσει έκταση για την δημιουργία πίστας και παρά την αμεσότητα, τα μηδενικά γραφειοκρατικά εμπόδιο και κυρίως την τιμή-χάρισμα, με τα οποία έχουν απαντήσει, δεν κατάφεραν ακόμη να ολοκληρώσουν μία συμφωνία κυρίως γιατί υπάρχουν τέτοιες πρωτοβουλίες.

Αντίστοιχα Υφυπουργός Αθλητισμού που δεσμεύεται να απαντήσει με Αναλυτική Έκθεση, θέλησε να μεταφέρει ένα πρώτο σχόλιο πως τέτοιες πρωτοβουλίες δεν είναι ευνοϊκές ως προς την προσπάθεια της πολιτείας να δημιουργήσει δύο νέες πίστες σε Αθήνα και Κρήτη λέγοντας χαρακτηριστικά πως:
«Εμείς για εσάς τις χτίζουμε! Η συνεννόηση με τις Νομαρχίες ήταν να μην κάνουν τρίτο κολυμβητήριο και 17 μικρά πάρκα που μόνο από τα παγκάκια θα βγάζαμε τα τριπλάσια, αλλά αντιθέτως να τα ρίξουμε όλα σε μία πίστα που, ας είμαστε ρεαλιστές, δεν δίνει ευκαιρία για ανατίμηση παραπάνω από το 100% όταν το μέσο επίπεδο ανατίμησης σε αντίστοιχα έργα κυμαίνεται στο 180%. Όλη αυτή η προσπάθεια ακυρώνεται με τέτοιες πρωτοβουλίες και δεν εκτιμάται σωστά το έργο της πολιτείας».

Οι ΣΚΑΒΙΛΥΤΑΚΟι, μία εθιμοτυπική ονομασία, είναι όμως αποφασισμένοι να συνεχίσουν προσκαλώντας τους κατοίκους στις προαναφερθείσες περιοχές της Β.Ελλάδας και της Κρήτης, να φιλοξενηθούν στον πρώτο αγώνα και όλοι μαζί να θέσουν τα πρότυπα για τους επόμενους αγώνες, ώστε να δημιουργηθεί το πρώτο ενιαίο πρωτάθλημα!

Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να ευχηθούμε στους αναγνώστες ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ!
Μακάρι να φτάσουμε στο σημείο να μην γίνονται αυτοσχέδιοι αγώνες στους δρόμους και η έλλειψη αυτοκινητοδρομίων δεν γίνεται να είναι η μόνη δικαιολογία ως προς αυτή την πρακτική, ας ξεκινήσουμε με το να γεμίζουμε αυτές που ήδη υπάρχουν καθώς μόνο έτσι θα θέλει κάποιος να επενδύσει στην δημιουργία μίας νέας...

Ετικέτες

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…