Ψηφιακό το Motor Valley Fest του 2020

Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/5/2020

Ένα πολύ σημαντικό και εντυπωσιακό φεστιβάλ διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια από τις πιο εξωτικές εταιρείες κατασκευής οχημάτων της Ιταλίας. Το όνομά του είναι Motor Valley Fest και πρόεδρος των μελών του συμβουλίου που το απαρτίζει είναι ο Claudio Domenicali της Ducati. Στο φεστιβάλ αυτό συμμετέχουν ενεργά η Ferrari, η Lamborgini, η Pagani, ο σχεδιαστικός οίκος Pininfarina αλλά και κολοσσοί της τεχνολογίας οχημάτων όπως η Bosch. Στόχος δεν είναι μόνο η παρουσίαση και η ανάδειξη της ιταλικής βιομηχανίας οχημάτων, αλλά χάρη στην ενεργή συμμετοχή των πανεπιστημίων, δημιουργείται μια αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ της ιταλικής βιομηχανίας και της νέας γενιάς επιστημόνων που θα την στελεχώσουν τα επόμενα χρόνια.

Μερικές από τις δεκάδες εκδηλώσεις που απαρτίζουν αυτό το φεστιβάλ είναι οι διαλέξεις και τα σεμινάρια των κορυφαίων στελεχών της Ferrari, του Horacio Pagani, της Pirelli και φυσικά της Ducati, με πλούσια θεματολογία που ξεκινά από τους αγώνες Formula 1 και MotoGP, τον σχεδιασμό και την κατασκευή οχημάτων, έως τις νέες τεχνολογίες και την χρηματοδότηση. To φεστιβάλ ξεκινάει στις 14 Μάιου και θα διαρκέσει έως τις 17 Μαΐου, ενώ λεπτομέρειες για το πρόγραμμα θα βρείτε στο επίσημο site: www.motorvalleyfest.it

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”