Ψυχόμενη και θερμαινόμενη σέλα από την Indian

Αλλάζει τα δεδομένα στην άνεση
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/6/2020

Οι καυτές σέλες είναι καλές για τις ταινίες western με Ινδιάνους και Καουμπόηδες. Όχι για να οδηγάς το καλοκαίρι ή να καβαλάς τη μοτοσυκλέτα σου όταν την έχεις αφήσει πολύ ώρα παρκαρισμένη κάτω από τoν καυτό ήλιο, ακόμα κι αν είναι μια Indian. Έως τώρα, οι εταιρείες μοτοσυκλετών έχουν αντιμετωπίσει με σχετική επιτυχία το κρύο, τοποθετώντας ηλεκτρικές αντιστάσεις μέσα στα γκριπ και κάτω από το κάλυμμα της σέλας, δημιουργώντας τα γνωστά μας θερμαινόμενα γκριπ και τις θερμαινόμενες σέλες. Σε κάποιες από αυτές, μπορείς να ρυθμίσεις την ένταση της θερμότητας σε δύο ή και περισσότερες θέσεις ώστε να επιτύχεις την ιδανική θερμότητα για τις συνθήκες που οδηγείς. Όμως όλα αυτά δεν λύνουν το πρόβλημα της υπερβολικής ζέστης που συσσωρεύεται στο κάλυμμα της σέλα το καλοκαίρι. Στα αυτοκίνητα έχουν βρει μια λύση, τοποθετώντας διάτρητα καλύμματα και ανεμιστήρες μέσα στα καθίσματα, που εξατμίζουν τον ιδρώτα του σώματος, δημιουργώντας έτσι μια ευχάριστη αίσθηση δροσιάς στην πλάτη και τον ποπό σου.

Αυτή η λύση όμως δεν ταιριάζει στις μοτοσυκλέτες, διότι τα τρύπια καλύμματα θα αφήναν την βροχή να περάσει στο αφρώδες και οι ανεμιστήρες θα έστελναν τον καυτό αέρα του κινητήρα που θα ήταν κάτω από αυτούς. Επίσης το κάλυμμα της σέλας θα ήταν καυτό για πολύ ώρα, ακόμα κι αν οι ανεμιστήρες έστελναν από κάτω του αέρα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Η KTM έχει στα αξεσουάρ της κάποιες σέλες που το κάλυμμά τους έχει “μπιμπίκια” για να περνάει φρέσκος αέρας όταν κάθεσαι πάνω τους και το υλικό τους δεν συσσωρεύει  μεγάλες ποσότητες θερμότητας, όμως η νέες Clima-Command σέλες της India υπόσχονται να λύσουν για πάντα όλα τα προβλήματα με την χρήση της υψηλής τεχνολογίας. Συγκεκριμένα, η αμερικάνικη εταιρεία ανέπτυξε ένα νέο υλικό από γραφένιο, προσαρμοσμένο κατευθείαν κάτω από το κάλυμμα βινυλίου της σέλας, όπου με τον κατάλληλο “ερεθισμό” ηλεκτρικού ρεύματος αποβάλει ή συσσωρεύει θερμότητα στη μία πλευρά του.

Μια ηλεκτρονική μονάδα διαχείρισης φροντίζει να προκαλεί τον κατάλληλο ηλεκτρικό ερεθισμό, ώστε η θερμοκρασία του καλύμματος της σέλα να είναι ακριβώς αυτή που θέλει ο αναβάτης και ο συνεπιβάτης ξεχωριστά, σε τρία επίπεδα.  Καθώς η ηλεκτρονική μονάδα και το εσωτερικό κάλυμμα της σέλας αναπτύσσουν θερμότητα όταν έχεις επιλέξεις να παγώσει το εξωτερικό κάλυμμα της σέλας, η India έχει πατεντάρει και ένα σύστημα αεραγωγών που φροντίζει για την αποφυγή φαινομένων υπερθέρμανσης του συστήματος.

Σε κάθε περίπτωση, η χρήση νέων τεχνολογιών που αφορούν τον τομέα της άνεσης μας χαροποιεί ιδιαίτερα, διότι είναι ένας τομέα που οι περισσότεροι κατασκευαστές έχουν παραμελήσει εντελώς τα τελευταία χρόνια και ασχολούνται μόνο με τα φαντεζί συστήματα multimedia και τα app.        

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: