Ρέπλικα σκούτερ απ' το Dragonball! [Video]

Το customizing δεν έχει περιορισμούς
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/2/2019

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τη μεταφορά μιας μοτοσυκλέτας ή σκούτερ με δύο ή έναν τροχούς απ’ τον φανταστικό κόσμο των anime στην πραγματικότητα, όπως έγινε τώρα με τ’ όχημα του χαρακτήρα της Launch απ’ το “Dragoball”. Για όσους δεν γνωρίζουν (το καμπανάκι χτυπάει κυρίως για όσους δεν έχουν γεννηθεί τη δεκαετία του ’80 και του ’90) το “Dragonball” είναι ένα anime (ιαπωνικό κινούμενο σχέδιο) που βασίστηκε στα ομώνυμα manga (ιαπωνικά κόμικς) και ήταν απ’ τα πρώτα που είχαν τεράστια απήχηση στην ελληνική τηλεόραση.

Κι αφού ξεκαθαρίσαμε το τι εστί “Dragonball”, μπορούμε να προχωρήσουμε ελεύθερα. Όπως αναφερθήκαμε και στην αρχή, δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε μοτοσυκλέτες από τον κόσμο των animeκι όχι μόνο καθώς πρόσφατα είχε παρουσιαστεί και η replica της μοτοσυκλέτας του Daryl εμπνευσμένη απ’ αυτή της σειράς “The Walking Dead”- να μεταπηδούν στην πραγματικότητα. Στο παρελθόν μέχρι και η Honda είχε αποδώσει φόρο τιμής στην ταινία “Akira”, δημιουργώντας τη Vultus NM4 -ασχέτως αν οι Ιάπωνες είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα το customizing στα σκούτερ τους δημιουργώντας τις δικές τους replica βασισμένες στη μοτοσυκλέτα του Akira- ενώ η Kawasaki φέτος παρουσίασε την Z900RS στα χρώματα που υπήρχε στο “Aitsu to lullaby”.

Εδώ μπορείτε να δείτε το video του S-cargo εν δράσει:

Οι δημιουργοί της replica του S-Cargo -όπως ονομάζεται το μονότροχο σκούτερ της Launch- δεν προέρχονται απ’ τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου αλλά απ’ την Ισπανία. Τα δύο αδέρφια Carles και Jesus Bel έχουν τη δική τους σχεδιαστική εταιρεία την Bel&Bel, απ’ το 2005. Βέβαια το κύριο αντικείμενο ασχολίας της εταιρείας δεν είναι η δημιουργία μοτοσυκλετών αλλά να φτιάχνει έπιπλα και αντικείμενα εσωτερικής διακόσμησης από ανακαινισμένα ανταλλακτικά οχημάτων. Το 2008 η Bel&Bel έκανε τα πρώτα της βήματα δημιουργώντας ένα πρωτότυπο μονότροχο σκούτερ, ενώ πριν λίγους μήνες, έχοντας αποκτήσει την απαραίτητη τεχνογνωσία, παρουσίασε μια ολοκληρωμένη πρόταση, το Z-One.

Εύλογα θα αναρωτηθείτε πώς σχετίζεται το Z-One με το S-cargo αφού δεν έχουν καμία ομοιότητα σχεδιαστικά. Παρ’ όλα αυτά μοιράζονται ένα κοινό. Επειδή τα δύο αδέρφια έχουν μεγάλο πάθος για το “Dragonball”, η δημιουργία ενός μονότροχου σκούτερ βασίστηκε πάνω στην ύπαρξη του S-Cargo. Η διαφορά στη σχεδίαση όμως προέκυψε απ’ το γεγονός ότι θέλαν το Z-One να έχει μια πιο κλασσική εμφάνιση, έτσι ακολούθησαν την πορεία που έθεσε ο Corradino D’Ascanio -σχεδιαστής της Vespa-, συνδυάζοντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας τοποθετώντας έναν ηλεκτρικό κινητήρα. Όμως δεν έλαβαν την ηθική ικανοποίηση που ήθελαν με το Z-One, παρά το γεγονός ότι βασίστηκε στο S-Cargo, κι έτσι τώρα αποφάσισαν να επιστρέψουν ολοκληρώνοντας το εγχείρημά τους.

Αυτή τη φορά ξεκίνησαν να εργάζονται πάνω σ’ ένα μονότροχο σκούτερ ασιατικής προέλευσης. Για τη δημιουργία των αλουμινένιου κουστουμιού τα δύο αδέρφια χρησιμοποίησαν μια μινιατούρα της Launch πάνω στο σκούτερ της. Μετά από πολλές ώρες αλουμινογλυπτικής το κουστούμι ήταν έτοιμο, ενώ για την πιστότητα του αντιγράφου τοποθέτησαν μια πλήρως λειτουργική οθόνη με ψηφιακές ενδείξεις όπως αυτή που είχε το S-cargo στη σειρά.

Έφτασαν μέχρι και στην τελευταία λεπτομέρεια, κι έτσι εκτός απ’ την πανομοιότυπη σέλα έφτιαξαν και την τσάντα της Launch, ενώ δεν παρέλειψαν να προσθέσουν στον εξοπλισμό ακόμη και το πολυβόλο που χρησιμοποιούσε ο κακός εαυτός της για τις ληστείες.

Το αποτέλεσμα είναι άκρως ενδιαφέρον καθώς οι ομοιότητες είναι τρομακτικές, όπως εξάλλου πρέπει σε κάθε τέτοιο εγχείρημα, με τη βασική διαφορά πως το σκούτερ της Bel&Bel δεν θα τα καταφέρνει τόσο καλά στο να γλυτώνει τον αναβάτη του απ’ τις καταδιώξεις, αφού η τελική του ταχύτητα είναι αρκετά περιορισμένη.

Τέλος, είναι σωστό να αναφέρουμε πως το ιδιαίτερο όχημα που σχεδιάστηκε απ’ τον Akira Toriyama δημιουργό των manga του “Dragonball”, δεν είναι η πρώτη φορά που αποτελεί πηγή έμπνευσης, αφού το 2014 ο CEO της Ryno Motors, Chris Hoffman δημιούργησε ένα πρωτότυπο βασισμένο σ’ αυτό κατόπιν απαίτησης της κόρης του που το είδε στα επεισόδια του Anime. Σχεδιαστικά όμως δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό, με αποτέλεσμα η replica της Bel&Bel να έχει τα σκήπτρα της πρωτιάς.

 

 

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: