Royal Enfield: Το 2024 η πρώτη ινδική ηλεκτρική μοτοσυκλέτα

Ήδη δοκιμάζουν πρωτότυπα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/12/2020

Πλέον δεν αποτελεί κάποια φοβερή είδηση πως ένας μεγάλος κατασκευαστής ετοιμάζει ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Οπότε το γεγονός πως από το 2017 η Royal Enfield έχει ξεκινήσει δοκιμές και έχει ετοιμάσει διάφορα ηλεκτρικά πρωτότυπα, ακούγεται απόλυτα φυσιολογικό. Το νέο είναι πως ανακοίνωσαν το πότε θα έχουν έτοιμη την πρώτη ηλεκτρική μοτοσυκλέτα παραγωγής τους, αλλά και ποιες είναι οι σκέψεις τους. Συγκεκριμένα η ινδική εταιρεία έχει βάλει στο πλάνο της να υπάρχει στη γκάμα της ένα ηλεκτρικό δίκυκλο το 2024.

Έως τότε θέλει να έχει ολοκληρώσει την εμπορική της παρουσία στις αγορές της Ευρώπης και των ΗΠΑ, όπου πλέον με τα Continental 650, τα Himalayan και από φέτος με το Meteor 350 έχει ανοίξει μια “βεντάλια” μοντέλων που προσελκύουν νέο κοινό και δεν είναι πια μια “cult” εταιρεία με ένα μόνο μοντέλο όπως πριν λίγα χρόνια που είχε απλώς διάφορες παραλλαγές των Bullet 350/500. Η ενασχόλησή της με τα ηλεκτρικά δίκυκλα είναι ουσιαστικά υποχρεωτική, αφού οι κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει την απαγόρευση πώλησης οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης τα επόμενα χρόνια. Συγκεκριμένα στην Ινδία, από το 2025 θα απαγορεύεται η πώληση δικύκλων κάτω από 150cc με κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Καθώς μιλάμε για την μεγαλύτερη αγορά του κόσμου αυτή τη στιγμή και με δεδομένο πως το μερίδιο αγοράς των δίκυκλων έως 150 κυβικά είναι ένα τεράστιο κομμάτι που αντιστοιχεί σε εκατομμύρια πωλήσεις τον χρόνο, η επίπτωση για τους κατασκευαστές είναι τεράστια. Βέβαια η Royal Enfield δραστηριοποιείται στη μικρό-μεσαία κατηγορία κυβισμού μεταξύ 350-650 κυβικών και θεωρητικά δεν την επηρεάζει άμεσα η απαγόρευση. Όμως ξέρουν πολύ καλά, πως η επέκταση της απαγόρευσης σε μεγαλύτερου κυβισμού δίκυκλα είναι καθαρά πολιτική απόφαση και δεν βασίζεται σε κάποια λογική διαδικασία…

Όποτε γουστάρουν απαγορεύουν ό,τι γουστάρουν και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Προς το παρόν η Royal Enfield δεν έχει πάρει την τελική απόφαση για το είδος του πρώτου ηλεκτρικού δίκυκλου που θα κατασκευάσει. Αυτό θα γίνει τα επόμενα δύο χρόνια και αφού πρώτα δει προς ποια κατεύθυνση πάει η αγορά των ηλεκτρικών, αλλά και ποια θα είναι η θέση και το image του ονόματός της στις αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης.    

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin