Ρούχα από το διάστημα

Από το

Μαύρο Σκύλο

22/3/2011

Μια πρωτοποριακή γαλλική εταιρεία έχει αποδείξει με την επιτυχία της πόσο σημαντική ήταν η ανάμειξη της υψηλής τεχνολογίας ινών που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία για τις διαστημικές αποστολές με το παλιομοδίτικο παντελόνι τζιν/denim από βαμβάκι και να δημιουργήσει ένα νέο άνετο και κομψό ρούχο για την προστατευτική ένδυση των μοτοσυκλετιστών.
Όπως συνηθίζει το 75% των αναβατών στην Ευρώπη, ο Pierre-Henry Servajean φορούσε ένα συνηθισμένο τζιν από βαμβάκι όταν είχε μια πτώση με τη μοτοσυκλέτα του το 1995. “Μετά από αυτό συνειδητοποίησα ότι όλα όσα φόραγα, όπως κράνος, γάντια, μπουφάν ήταν αποτελεσματικά, εκτός από τo τζιν παντελόνι”, δήλωσε. "Είχα προστατευτικό εξοπλισμό για κάθε μέρος του σώματός μου, εκτός από τα πόδια μου." Η συνειδητοποίηση αυτή τον οδήγησε τελικά να ιδρύσει την ESquad, μια φίρμα στην μοντέρνα ένδυση, αφιερωμένη στην έρευνα και την κατασκευή πολύ ανθεκτικών τζιν για μοτοσυκλετιστές, αναζητώντας για περισσότερο από μια δεκαετία το κατάλληλο ύφασμα. Ένα ύφασμα που θα συνδύαζε την άνεση και τη διαπνοή του κλασικού denim μαζί με την αντοχή στην τριβή των δερμάτινων. Ο Servajean ήδη γνώριζε διάφορες ίνες από άλλα υλικά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, όπως το Kevlar, το οποίο είναι διάσημο για την σκληρότητά του και χρησιμοποιείται στην κατασκευή κρανών. Έχει όμως αδυναμίες όσον αφορά στη χρήση του σε ρούχα, αφού δεν επιτρέπει τη διαπνοή κάνοντας το σώμα να ιδρώνει, είναι πολύ σκληρό για να φοριέται με άνεση, ενώ επηρεάζεται από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου.
Για να βρει μια πιο κατάλληλη ίνα από το Kevlar, ο Servajean έψαξε περισσότερο και μετά από την εκτεταμένη έρευνα ανακάλυψε την UHMWPE, μια ίνα από πολυαιθυλένιο εξαιρετικά μεγάλου μοριακού βάρους. Το πολυαιθυλένιο είναι από τα πιο συνηθισμένα πλαστικά του κόσμου, αλλά η ίνα αυτή με τη συγκεκριμένη μορφή του πολυαιθυλενίου είναι δυο φορές ισχυρότερη από του Kevlar και εκατό φορές ισχυρότερη από μια ατσάλινη. Η UHMWPE είναι τόσο ισχυρή και συγχρόνως πολύ ελαφριά και χρησιμοποιήθηκε στην διαστημική αποστολή Foton-M3 το 2007, όπου ένα “σχοινί” από τέτοια ίνα μήκους τριάντα χιλιομέτρων και πάχους μισού χιλιοστού, επανέφερε σε δορυφόρο μια ερευνητική κάψουλα. Με αυτές τις ίνες τυλιγμένες με βαμβάκι ο Pierre-Henry Servajean κατάφερε να δημιουργήσει ένα ύφασμα που ονόμασε Armalith, που έμοιαζε στην όψη με το τζιν, έχοντας τις ιδιότητές του συνδυασμένες με την υψηλή αντοχή της UHMWPE. Το ύφασμα αυτό προσφέρει έναν ιδανικό συνδυασμό αντοχής στην τριβή και άνεση, ενώ δοκιμαζόμενο με ευρωπαϊκά πρότυπα, έχει δείξει καλύτερα αποτελέσματα από τα δερμάτινα ρούχα, στην προστασία από πτώση. Για να επιδείξει την ισχύ του υφάσματος Armalith, ο Pierre-Henry Servajean χρησιμοποίησε ένα τζιν ESquad και από αυτό κρεμάστηκε ένα Hummer που ζυγίζει 2.700 κιλά. Τα ESquad τζιν πωλούνται σε όλη την Ευρώπη, και έχουν κερδίσει θετικές κριτικές από περιοδικά μοτοσυκλέτας στη Γαλλία και στη Γερμανία, ενώ κάποιοι έχουν μάθει με επώδυνο τρόπο ότι τα ρούχα με διαστημική τεχνολογία προστατεύουν καλύτερα από ότι τα τζιν από επώνυμες φίρμες.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Yamaha: Πατέντα για εξάτμιση που λειτουργεί ως jet-αεροτομή

Aλλαγή κατεύθυνσης και πίεσης καυσαερίων μέσω πεταλούδας - Για τη βελτίωση της συμπεριφοράς

Από τον

Παύλο Καρατζά

5/12/2025

Η Yamaha έχει υποβάλει δύο νέες αιτήσεις για πατέντες στην Ιαπωνία, οι οποίες δείχνουν ότι διερευνά τις δυνατότητες χρήσης βαλβίδων στο εσωτερικό μιας εξάτμισης για την ανακατεύθυνση των καυσαερίων ώστε αυτά να λειτουργήσουν προς όφελος της συμπεριφοράς και των επιδόσεων καθώς βγαίνουν από το τελικό.

Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας που κατέθεσε η ιαπωνική εταιρεία "χρησιμοποιούν" ένα MT-07 για να παρουσιάσουν την ιδέα, κάτι που δεν λέει και πολλά από μόνο του για τη μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε να χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο σύστημα. Υπάρχουν δύο διαφορετικές πατέντες, η μία με σκοπό να δείξει πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί η εξάτμιση για τη μείωση της ανύψωσης του εμπρός τροχού και τη βελτίωση της επιτάχυνσης, και η άλλη με έμφαση στη συμπεριφοράς της μοτοσυκλέτας στις στροφές.

Και οι δύο πατέντες χρησιμοποιούν πεταλούδες στο εσωτερικό της εξάτμισης για να ανακατευθύνουν τη ροή των καυσαερίων. Στην έκδοση του συστήματος που θέλει να αποτρέψει τη σούζα, η εξάτμιση χωρίζεται σε δύο μέρη: ένα μεγαλύτερο, χαμηλά τοποθετημένο σωλήνα και ένα μικρότερο σωλήνα που βγαίνει από το κυρίως σώμα του τελικού και έχει κλίση προς τα πάνω. Ο πάνω σωλήνας είναι και εκείνος που λειτουργεί στην ουσία σαν anti-wheelie ωθώντας τα καυσαέρια προς τα πάνω για να κρατήσει τον εμπρός τροχό στο έδαφος.

Λογικά θα υπάρχει κάποια μικρή βελτίωση πίσω από αυτή τη θεωρία για να κρατηθεί ο εμπρός τροχός στο έδαφος ίσως και για αυτό μοτοσυκλέτες του MotoGP και WSBK να έχουν εφαρμόσει την τεχνική αυτή, βέβαια εκεί γίνεται για πιο σημαντικούς λόγους που έχουν να κάνουν τόσο με τη βελτίωση της αεροδυναμικής, όσο και με την κατανομή του βάρος και εξίσου σημαντικά με τη διαχείριση της θερμότητας που ελκύει το σύστημα εξαγωγής. Με αυτή τη πατέντα, η απόλυτη ισχύς θυσιάζεται για την πρόσφυση προς στιγμήν λόγω εκτροπής των καυσαερίων σε σωλήνα διαφορετικής διατομής και μόλις η ταχύτητα αυξηθεί η βαλβίδα κλείνει και τα καυσαέρια περνάνε πάλι από τον κάτω σωλήνα.

Η έκδοση του συστήματος που εστιάζει στις στροφές είναι παρόμοια ως προς την ιδέα όμως εγείρει ερωτήματα ως προς την λειτουργία της και την απόδοσή της. Αντί να κατευθύνει τα καυσαέρια σε μια υψηλότερη εξάτμιση που αποτρέπει τη σούζα, ωθεί τα καυσαέρια μέσω ενός στενού σωλήνα που βλέπει κατευθείαν προς τα κάτω όταν η μοτοσυκλέτα είναι όρθια. Όταν βρίσκεται όμως σε μεγάλη κλίση —και πάλι δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει όλη την ισχύ του κινητήρα— τα καυσαέρια εκτρέπονται προς τον σωλήνα που "κοιτάζει" πλέον πλάγια και αυτό δεν βγάζει πολύ νόημα για το πώς θα βοηθήσει με την πρόσφυση του πίσω τροχού ή έστω με τη βελτίωση της κατευθυντικότητας της μοτοσυκλέτας. Για να βοηθούσε με την πρόσφυση του ελαστικού θα έπρεπε το "τζετ" να βρίσκεται προς τα πάνω με τη μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, όπως συνέβαινε και με τo σύστημα που εξέλισσε η ΚΤΜ και η Bosch, το οποίο όμως δεν πέρασε ποτέ στην παραγωγή.

Μια δεύτερη, πιο σύνθετη εκδοχή της ιδέας προσθέτει δύο γωνιακές εξόδους που επιτρέπουν την κατεύθυνση των καυσαερίων προς τα αριστερά ή τα δεξιά, προσφέροντας μεγαλύτερη ώθηση στις στροφές, ακόμη και αν η κλίση δεν είναι τόσο μεγάλη.

Αν και υπάρχουν δύο ξεχωριστά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τις εξατμίσεις κατά του wheelie και για τις στροφές, ο τελικός στόχος είναι να συνδυαστούν τα πλεονεκτήματα και των δύο σε ένα σύστημα πολλαπλών εξόδων με διάφορες βαλβίδες για την ανακατεύθυνση των καυσαερίων.

Τα οφέλη μπορεί να είναι μικρά σε μοτοσυκλέτες δρόμου, αλλά σε αγώνες όπου κάθε λεπτομέρεια μετράει, ίσως και να είναι σημαντικά, ειδικά με τους μελλοντικούς κανόνες σε MotoGP και WSBK που θα περιορίσουν τα σταθερά αεροδυναμικά βοηθήματα, τα οποία γίνονται όλο και μεγαλύτερα.