Συνέντευξη Markus Schramm–CEO BMW Motorrad: "Ηλεκτροκίνηση και σε μοτοσυκλέτες της BMW!"

Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη
18/2/2022

Παρά τις διαρκείς προκλήσεις που προκύπτουν λόγω της πανδημίας, η BMW Motorrad συνεχίζει την ανοδική της πορεία, ενώ ετοιμάζεται να γιορτάσει και έναν αιώνα ζωής ως κατασκευαστής μοτοσυκλετών το 2023. Το 2021 ήταν μια χρονιά ρεκόρ για την γερμανική εταιρεία, με 194.261 μονάδες να έχουν πουληθεί, που μεταφράζεται σε μια αύξηση της τάξης του 14,8%, σε σχέση με το 2020 και του 11,0% σε σχέση με το 2019. Επομένως, η περσινή ήταν η καλύτερη χρονιά στην 99χρονη Ιστορία της, που συνεχίζει να είναι ο νούμερο ένα ευρωπαίος κατασκευαστής premium μοντέλων και σκούτερ, που παράγονται στο εργοστάσιο του Spandau στο Βερολίνο, στα εργοστάσια που τροφοδοτούν τις τοπικές αγορές στην Βραζιλία και την Ταϊλάνδη, αλλά και στα εργοστάσια των συνεργατών της όπως η TVS στην Ινδία και η Loncin στην Κίνα.

Ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος γι' αυτή την ανάπτυξη είναι ο Markus Schramm, 58 ετών και φανατικός (αλλά και έμπειρος) μοτοσυκλετιστής, ο οποίος ανέλαβε την θέση του CEO της BMW Motorrad τον Μάιο του 2018. Εργαζόταν στην BMW AG από το 1991, ενώ ήταν ήδη μέλος τόσο του Διοικητικού Συμβουλίου όσο και του Εποπτικού Συμβουλίου της εταιρείας.

Πριν αναλάβει αυτόν τον ρόλο, ο Schramm ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό εταιρικής και προϊοντικής στρατηγικής για όλο το BMW Group, σε μια περίοδο που η δέσμευση της εταιρείας απέναντι στα ηλεκτρικά οχήματα ήταν εντατικοποιημένη.

Η ευκαιρία να μιλήσουμε εις βάθος και κατ' ιδίαν μαζί του στην Βαρκελώνη κατά την διάρκεια της παρουσίασης του CE 04, μας αποκάλυψε μερικά σημεία-κλειδιά για το μέλλον της BMW Motorrad, ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τα ηλεκτρικά οχήματα.

Markus συγχαρητήρια για την χρονιά ρεκόρ της BMW το 2021 –θα πρέπει είσαι πολύ ευχαριστημένος με αυτό

"Ναι είναι πραγματικά ικανοποιητικό! Το να έχουμε αύξηση 15% σε σύγκριση το 2020 είναι πραγματικά σπουδαίο, αλλά επειδή το 2020 χτυπήθηκε από την πανδημία, είναι ακόμη πιο σημαντικό ότι είμαστε 11% πάνω κι από το 2019, που είναι πολύ εντυπωσιακό. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να παράξουμε 5.000 περισσότερες μονάδες, αν δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και όλος ο υπόλοιπος κόσμος με τις παραδόσεις από τους προμηθευτές. Παρόλα αυτά, για να λέμε την αλήθεια, δεν πιστεύω ότι θα είχαμε σπάσει το φράγμα των 200.000 μονάδων, αλλά ελπίζουμε να το γιορτάσουμε αυτό του χρόνου, μαζί με τους εορτασμούς για τα 100α γενέθλιά μας το 2023."

 

Για να πετύχετε αυτή την αύξηση, προσλάβατε επιπλέον προσωπικό για το εργοστάσιο στο Spandau του Βερολίνου;

"Όχι, δεν το κάναμε αυτό, αλλά έχουμε ευέλικτη οργάνωση εργασίας και διπλή βάρδια όλη την εβδομάδα, κάθε εβδομάδα, σε συνδυασμό με τρίτη βάρδια για συντήρηση. Το γεγονός ότι καταφέραμε να κλείσουμε το 2021 με αυτό το φανταστικό αποτέλεσμα για την BMW Motorrad, δεν με κάνει απλώς ευτυχή, αλλά και απίστευτα υπερήφανο. Στις στιγμές της κρίσης είναι που βλέπεις το πόσο καλά δεμένη είναι μια ομάδα. Οφείλω να εκφράσω τις ιδιαίτερες ευχαριστίες μου σε όλους τους υπαλλήλους όπως και στους συνεργάτες της BMW Motorrad, οι οποίοι έκαναν δυνατή αυτή την επιτυχία χάρη στην προσωπική τους δέσμευση και την ευελιξία τους. Και φυσικά, οι πιο ειλικρινείς μου ευχαριστίες πηγαίνουν στους πελάτες μας για την αφοσίωσή, την εμπιστοσύνη και την στήριξή τους, γιατί χωρίς αυτά το επίτευγμά μας δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί."

 

Με το CE04 που οδήγησα, η BMW Motorrad δείχνει ότι επικεντρώνεται στο να προωθήσει την ηλεκτροκίνηση στους δύο τροχούς. Είχατε όμως κατασκευάσει το C Evolution από το 2014. Είχε κάνει τις πωλήσεις που περιμένατε;

"Ναι, αν και το C Evolution ήταν ένα πρωτοποριακό project και όχι ένα κανονικό μοντέλο παραγωγής. Κατασκευάσαμε 8.000 δείγματα και πουλήθηκαν όλα στα εφτά χρόνια που παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 2020 και σε σύγκριση με το τι είχαμε σχεδιάσει, ήταν πάνω από το διπλάσιο των προσδοκιών μας."

Εντάξει, αλλά τώρα με το CE 04 έχετε ένα κανονικό μοντέλο παραγωγής. Ποια είναι η μελλοντική στρατηγική της BMW Motorrad για τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες και σκούτερ;

"Με την παρουσίαση του CE 04 κάνουμε το επόμενο βήμα στον δικό μας χάρτη της ηλεκτροκίνησης, ο οποίος καθορίζει το μέλλον της BMW Motorrad. Στην πραγματικότητα, ακριβώς πριν από δέκα χρόνια ξεκινούσαμε την E-Motbility στρατηγική μας με την παρουσίαση του C Evolution Concept και το 2014 η BMW Motorrad έγινε η πρώτη εταιρεία που προσέφερε ένα premium και πρωτοποριακό σχεδιασμό σε συνδυασμό με έναν ηλεκτρικό κινητήρα. Αυτό μας οδήγησε στο CE 04, το οποίο έχει ήδη μπει σε παραγωγή στο Βερολίνο, για να προσφέρει την ηλεκτροκίνηση στις αστικές περιοχές. Οπότε, η BMW Motorrad είναι απόλυτα αφοσιωμένη στην καινοτομία και τον πρωτοποριακό σχεδιασμό σε ότι έχει να κάνει με την ηλεκτροκίνηση στην πόλη, και μπορώ να σας πω ότι πλέον ότι κάθε μοντέλο μας που κατασκευάζεται για την αστική μετακίνηση θα είναι 100% ηλεκτρικό. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, μπορώ να σας πω επίσης ότι τα επόμενα χρόνια, κάθε 18-24 μήνες θα δείχνουμε και ένα νέο ηλεκτρικό μοντέλο. Επιπλέον, όπως θα συμβεί για τα μοντέλα αστικής χρήσης, σχεδιάζουμε από το 2025, βήμα-βήμα, να μεταφέρουμε κι άλλες κατηγορίες μοντέλων της BMW Motorrad στην ηλεκτροκίνηση. Αρχικά λοιπόν θα εστιάσουμε στην αστική μετακίνηση και στη συνέχεια, από το 2025 κι έπειτα, θα επεκτείνουμε το ηλεκτρικό μας πορτφόλιο για να συμπεριλάβει διαφορετικά concept μοτοσυκλετών. Όχι όλα και προφανώς δεν θα σταματήσουμε να φτιάχνουμε μοντέλα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, αλλά θα εκτείνουμε την ηλεκτρική μας γκάμα πέρα από την κατηγορία των urban mobility."

"Οπότε, το CE 04 είναι βασικά το σημείο εκκίνησης για τον τομέα της ηλεκτροκίνησης και με αυτό το αρχικό μοντέλο είχαμε αρκετή μεταφορά τεχνολογίας από τους τετράτροχους φίλους μας μέσα από το BMW Group, κάτι που αποτελεί μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας. Η πέμπτη γενιά κυψελών που διαθέτουν τα iX και i4, υπάρχουν και στο CE 04. Έτσι οι πελάτες μας μπορούν να βασιστούν στα υψηλά στάνταρ ασφαλείας που συνδυάζονται με υψηλή απόδοση, σε ό,τι αφορά την τεχνολογία των κυψελών, όπως επίσης την παραγωγή και το ποιοτικό επίπεδο που έχουν όλα τα ηλεκτρικά του BMW Group. Φέτος την άνοιξη θα λανσάρουμε το CE 04 σε περισσότερες από 38 χώρες, με τιμή που θα ξεκινά από τα 11.990 ευρώ. Βλέπουμε τεράστια προοπτική γι' αυτό το μοντέλο στην Ευρώπη, όπως επίσης στην Ασία και πάνω απ' όλα στην Κίνα και την Ιαπωνία. Είμαστε πεπεισμένοι ότι το CE 04 θα συμβάλλει στην στρατηγική ανάπτυξής μας."

To C Evolution της BMW

 

Με δεδομένη ότι η πρωταρχική εστίαση της BMW για τις μοτοσυκλέτες, σε αντίθεση με τα scooters, είναι στην οδήγηση στον ελεύθερο χρόνο, πιστεύετε ότι θα συνεχίσει να υπάρχει απαίτηση από τους πελάτες της BMW για την συνέχεια των θερμικών κινητήρων, και αν ναι, είστε προετοιμασμένοι να τους ικανοποιήσετε;

Είναι σημαντικό για εμάς τα χαρακτηριστικά των προϊόντων μας να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πελατών μας, ειδικά σε ό,τι αφορά την αυτονομία, αλλά και στις υποδομές με ένα ευρύ δίκτυο ταχυφορτιστών. Όλα αυτά πρέπει να συνδυαστούν, αλλά είμαστε πολύ αισιόδοξοι γι' αυτό. Παράλληλα με την ηλεκτροκίνηση, θεωρούμε το θέμα των E-Fuels (καύσιμα με μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) εξίσου σημαντικό για την μοτοσυκλετιστική βιομηχανία, οπότε πιέζουμε πολύ προς αυτή την κατεύθυνση. Πράγματι, είμαι σίγουρος ότι μέσω των E-Fuels μπορούμε να πετύχουμε μια μακροχρόνια συνύπαρξη θερμικών και ηλεκτρικών κινητήρων για τα δίκυκλα. Μόλις ολοκληρώσαμε αρκετές έρευνες αγοράς πάνω σε διάφορα ζητήματα και σε ολόκληρη την Ευρώπη μόνο το 10% των αναβατών –ανεξάρτητα από την μάρκα της μοτοσυκλέτας που διαθέτουν- χρησιμοποιούν την μοτοσυκλέτα τους για καθημερινή μετακίνηση ή για να πάνε στην δουλειά τους. Αυτό σημαίνει ότι το 90% τις χρησιμοποιούν στον ελεύθερο χρόνο τους –οπότε είμαστε μία βιομηχανία ελεύθερου χρόνου!"

"Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε να πετύχουμε μεγαλύτερη κλιματική ουδετερότητα και πιο σύντομα, με τεχνολογίες όπως τα E-Fuels, γιατί αν χρησιμοποιήσουμε αυτά τα συνθετικά καύσιμα, μπορούμε να μεταφέρουμε όλο τον στόλο των μοτοσυκλετών παγκοσμίως, σε μια πιο φιλική για το περιβάλλον συνθήκη άμεσα. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε κάθε υφιστάμενη μοτοσυκλέτα να χρησιμοποιεί E-Fuels, γιατί θα έπρεπε να περιμένουμε για δεκαετίες. Τα E-Fuels θα εξασφαλίσουν ότι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης θα συνεχίσουν να φτιάχνονται και να πωλούνται σε όλους όσοι θέλουν να τους έχουν, ενώ θα εναρμονίζονται με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις χωρίς περαιτέρω χρήση ορυκτών καυσίμων."

 

Παρόλα αυτά, πιστεύετε ότι η διαθεσιμότητα ταχυφορτιστών θα είναι κρίσιμη για την διάδοση των κανονικών ηλεκτρικών μοτοσυκλετών;

"Ναι, σίγουρα. Η δυνατότητα του κάθε αγοραστή να χρησιμοποιήσει τέτοιες μοτοσυκλέτες, να ταξιδεύει πρακτικά σε μεγάλες αποστάσεις, εξαρτάται απόλυτα από αυτό. Αν κοιτάξεις έναν χάρτη της Γερμανίας σήμερα, δεν θα βρεις πολλούς σταθμούς ταχυφορτιστών στις Βαυαρικές Άλπεις, για παράδειγμα, εκεί όπου οδηγούν πολλοί αναβάτες, αλλά κυρίως πάνω στις Εθνικές Οδούς! Γι' αυτό είμαι απολύτως σίγουρος από την δική μου οπτική, ότι δεν θα σταματήσουν σύντομα οι μοτοσυκλέτες που κατασκευάζουμε μέχρι σήμερα. Δεν μιλάω για την απλή καθημερινή μετακίνηση, όπου σίγουρα θα δούμε την ηλεκτροκίνηση να απογειώνεται γρήγορα, αλλά για την οδήγηση στον ελεύθερο χρόνο κι εκεί δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει περιορισμός στους κινητήρες εσωτερικής καύσης σύντομα."

Το CE 04 ονομάζεται προφανώς έτσι γιατί αντιστοιχεί σε ένα scooter 400cc, αλλά με ηλεκτρικό κινητήρα. Πριν ανακοινώσετε την στρατηγική που μόλις επιβεβαιώσατε, ότι όλα οχήματα αστικής μετακίνησης της BMW θα γίνουν ηλεκτρικά, μου είπατε προηγουμένως ότι εγκαταλείψατε τα σχέδια να κατασκευάσετε ένα scooter 250cc με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Άρα το CE 04 θα είναι το μικρότερο σε κυβισμό και με την χαμηλότερη απόδοση ηλεκτρικό scooter που θα φτιάξετε;

"Ας πούμε ότι επίτηδες επιλέξαμε την ονομασία CE 04 έτσι ώστε να μπορεί να δει ο καθένας ότι υπάρχουν νούμερα μικρότερα όσο και μεγαλύτερα από αυτό!"

 

Εντάξει, αλλά πρόσφατα ανακοινώσατε μια κοινή προσπάθεια με τους συνεργάτες σας την TVS στην Ινδία για την εξέλιξη μικρότερων θερμικών κινητήρων, αλλά και ηλεκτρικών. Μπορεί αυτό να σημαίνει ότι έρχονται προϊόντα BMW Urban Mobility χαμηλότερων επιδόσεων;

"Alan, ξέρεις ότι δε μιλάω για μελλοντικά projects με λεπτομέρειες, αλλά ας πούμε ότι είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε την τεχνολογία –οπότε όταν μιλάμε για scooter ή  μοτοσυκλέτες χαμηλού βολτάζ, ανεξάρτητα από την κατηγορία, μιλάμε για τεχνολογία που αποτελείται από εξαρτήματα που αγοράζεις από το ράφι, αυτό είναι το κομμάτι της συνεργασίας μας με την TVS. Τα εξαρτήματα για κινητήρες υψηλού βολτάζ είναι στο Βερολίνο και θα παραμείνουν στο Βερολίνο. Οπότε για τους ηλεκτρικούς κινητήρες υψηλών αποδόσεων, που θα συνδέονται φυσικά με τις μελλοντικές ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, το Βερολίνο θα είναι το κέντρο της τεχνολογίας."

Στο Βερολίνο κατασκευάζετε προϊόντα με κινητήρες εσωτερικής καύσης παράλληλα με ηλεκτρικά, αλλά με δεδομένο τους μεγαλύτερους κινδύνους που ενέχουν τα ηλεκτρικά προϊόντα, διαθέτετε έναν εντελώς ξεχωριστό χώρο μακριά από την παραγωγή των συμβατικών κινητήρων;

"Όχι, βρίσκονται πολύ κοντά αυτά. Σίγουρα έχουμε ξεχωριστούς χώρους όπου φτιάχνουμε τις μπαταρίες και τους ηλεκτροκινητήρες, αλλά είναι μέσα στο ίδιο σύμπλεγμα κτιρίων. Στην ουσία, για το CE 04 χρησιμοποιούμε την ίδια γραμμή παραγωγής που χρησιμοποιήσαμε για το C Evolution, ελαφρώς πιο μεγάλη, αλλά βρίσκεται ακριβώς στην μέση των γραμμών παραγωγής των συμβατικών κινητήρων, οπότε έχουμε ηλεκτρικούς και συμβατικούς κινητήρες μαζί, αλλά ταυτόχρονα και ξεχωριστά. Όσο η γκάμα των ηλεκτρικών μας εμπλουτίζεται, είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από την συνύπαρξη των δύο διαφορετικών τύπων παραγωγής από θέμα ασφάλειας."

 

Βλέποντας τα προϊόντα με κινητήρες εσωτερικής καύσης της BMW Motorrad, πιστεύω ότι το 2021 αντιπροσώπευε ένα ορόσημο για τα τετρακύλινδρα μοντέλα. Ποιο ήταν αυτό;

"Ναι, πέρσι πουλήσαμε πάνω από 10.300 μονάδες από το S1000RR –όχι τα υπόλοιπα χιλιάρια, μόνο από το RR. Κι αυτό είναι καινούργιο ρεκόρ, ξεπερνώντας το ρεκόρ του 2010 που ήταν η πρώτη γεμάτη χρονιά πώληση του νέου RR. Οπότε, το να σπάσουμε αυτό το ρεκόρ είναι πολύ ικανοποιητικό, γιατί όπως ξέρεις, εισήγαγα την σειρά Μ πέρσι στην BMW Motorrad και ειδικά στο RR. Και επιπλέον, ξαναμπήκαμε στα WSBK επίσημα ξανά. Τα διάφορα στοιχεία σε αυτό το πακέτο δείχνουν να δουλεύουν καλά μαζί, καθώς πλέον είναι η τρίτη χρονιά στον κύκλο ζωής του RR και παετυχαίνουμε ρεκόρ πωλήσεων με αυτό. Είναι πολύ ικανοποιητικό!"

Αυτές οι 10.300 πωλήσεις, συμπεριλαμβάνουν και την Μ σειρά;

"Ναι. Πουλήσαμε 1.070 μονάδες αυτής της έκδοσης παγκοσμίως."

 

Ποια ήταν η πρόβλεψη γι' αυτό;

"Ήταν πολύ λιγότερο!" (Γέλια) (σ.σ. υπολόγιζαν γύρω στα 500 κομμάτια)

Επιτέλους, Παγκόσμιο Superbike. Η BMW έχει έναν νέο Βρετανό αναβάτη για το 2022, οπότε δώστε μου την μέχρι τώρα άποψή σας για τον Scott Reding!

"O Scott Redding έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι είναι αναβάτης παγκοσμίου κλάσης και είμαι πραγματικά ευτυχής που τον έχουμε μαζί μας. Είναι κάτι που δείχνει και την δυναμική της ομάδας της BMW Motorrad στα WSBK, διότι πρώτα ο Michael Van Der Mark και τώρα ο Scott Redding, όπως και οι Eugene Laverty και Loriz Baz που είναι πολύ καλοί αναβάτες, ήρθαν όλοι στην BMW, και είμαι περήφανος γι' αυτό. Αλλά ταυτόχρονα, δεν ήρθιαν για να χάσουν, οπότε το συνολικό πακέτο, δηλαδή το τεχνολογικό πακέτο και οι αναβάτες, εξελίσσεται κι αυτό είναι πολύ καλό."

 

Αλλά επειδή είναι τόσο ψηλός (σ.σ. 192cm), η BMW προσλαμβάνει μόνο ψηλούς αναβάτες για τα WSBK, όπως ο Scott Redding (184cm), o Michael van der Mark (186cm) και ο Loris Baz (192cm);

"(Γέλια) Όχι, αυτός είναι ένας άλλος λόγος που κρατήσαμε τον Eugene Laverty με μόλις 173cm ύψος, για να εξισορροπεί τα πράγματα. Από τον πιο κοντό ως τον πιο ψηλό, όλοι μπορούν να οδηγήσουν το M1000RR με άψογο στιλ! Όπως και να έχει, ο Eugene είναι πιο αεροδυναμικός και έχει καλύτερο λόγο ισχύος/βάρους!"

 

Του Alan Cathcart

Φωτό: BMW Motorrad/Markus Jahn and Jörg Künstle

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!

Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ
Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/10/2025

Στις 23 Οκτωβρίου 2011 ο κόσμος του MotoGP πάγωσε. Ο Marco Simoncelli το όνομα που όλοι μας πιστεύαμε πως θα είναι ο επόμενος απόλυτος διεκδικητής των MotoGP, ο νεαρός αναβάτης που ο Rossi έβλεπε ως συνεχιστή του, έχοντας προλάβει να γίνει ήδη ένας από του πιο αναγνωρίσιμους αναβάτες της σύγχρονης εποχής, έχασε τη ζωή του στη διάρκεια του Grand Prix της Μαλαισίας, αφήνοντας πίσω του ένα κενό που παραμένει αισθητό ακόμη και σήμερα. Ο “Super Sic”, όπως τον γνώριζε όλος ο κόσμος, δεν υπήρξε απλώς ένας εξαιρετικός αναβάτης ήταν μια προσωπικότητα που οι αγώνες μοτοσυκλέτας χρειαζόντουσαν και μάλιστα χρειάζονται ακόμη. Είχε τεράστιο πάθος και ανεπιτήδευτη αγάπη για τους αγώνες, με μία πρέζα χιούμορ που έλκυε ακόμη και τους οπαδούς άλλων αναβατών!

Δεκατέσσερα χρόνια μετά, η μνήμη του συνεχίζει να ζει δυνατά χωρίς να έχει προλάβει να γεμίσει με ρεκόρ ή να φορτώσει τα στατιστικά, τέτοια ήταν η αγάπη του κόσμου και η καθολική του αποδοχή από όλους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο όχι μόνο στα MotoGP αλλά και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό!

Ο Simoncelli ήταν φτιαγμένος από υλικό που δεν μετριέται σε τίτλους και στατιστικά. Το ανέμελο μαλί κάτω από το κράνος, το σπινθηροβόλο βλέμμα και εκείνο το απίστευτο πάθος για μάχη, που έκανε κάθε γύρο του MotoGP να θυμίζει κάτι από άλλες εποχές. Ήταν αγνός αγωνιστής, με μια ιταλική τρέλα που δεν μπορούσε, ούτε ήθελε, να κρύψει.

Super Sic 58 – The Legacy
Ονοματεπώνυμο: Marco Simoncelli
Ημερομηνία γέννησης: 20 Ιανουαρίου 1987, Cattolica, Ιταλία
Θάνατος: 23 Οκτωβρίου 2011, Sepang, Μαλαισία
Αριθμός αγώνων GP: 151 (125cc, 250cc, MotoGP)
Νίκες: 14 (12 στο 250cc, 2 στο 125cc)
Παγκόσμιοι τίτλοι: 1 (250
cc, 2008 – Gilera)
Ομάδες:
Matteoni Racing, Metis Gilera, San Carlo Honda Gresini}
Νούμερο: 58 (αποσυρμένο επίσημα από το MotoGP το 2016)

Κληρονομιά:
• Το Misano World Circuit Marco Simoncelli φέρει το όνομά του από το 2012.
• Το Fondazione Marco Simoncelli στηρίζει νέους και οικογένειες σε ανάγκη, συνεχίζοντας το φιλανθρωπικό έργο της οικογένειας.
• Κάθε χρόνο, οι φίλοι του διοργανώνουν στο Misano το “Sic Day”, ένα φεστιβάλ χαράς και μοτοσυκλέτας, όπως το ήθελε εκείνος.
• Το #58 παραμένει σύμβολο πάθους και αυθεντικότητας, ένα νούμερο που θα θυμίζει για πάντα τι σημαίνει να ζεις ως αγωνιζόμενος στην κορυφή της μοτοσυκλέτας

Η καριέρα του εκτοξεύθηκε το 2008, όταν κατέκτησε το παγκόσμιο πρωτάθλημα 250cc με τη Gilera, χαρίζοντας στην παραπαίουσα τότε Ιταλική μάρκα το τελευταίο της σπουδαίο τρόπαιο. Από τότε, το όνομα “Simoncelli” έγινε συνώνυμο με τον επιθετικό και θεαματικό τρόπο οδήγησης. Ήταν ένα ιδιαίτερο επιθετικό στιλ, από εκείνα που ακόμη και οι αντίπαλοί του δεν χρησιμοποιούσαν αργότερα εναντίον του, ήταν όμως μοιραία και εκείνο που έδωσε το άδοξο τέλος. Όταν ανέβηκε στο MotoGP με τη Honda της ομάδας Gresini, όλοι ήξεραν πως μπροστά τους είχαν έναν από εκείνους τους αναβάτες που ή θα έγραφαν ιστορία ή θα την πλήρωναν ακριβά.

Γνώρισα προσωπικά τον Simoncelli με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Είχε μόλις κερδίσει τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο και βρισκόμασταν στην πίστα δοκιμών της Goodyear-Dunlop, μία μαγευτική τοποθεσία με μία εκπληκτική πίστα όπου φυσικά δεν υπάρχουν κερκίδες, ούτε μπορεί να μπει κανείς άλλος πέρα από τους αναβάτες δοκιμών και τους δημοσιογράφους, στις λίγες φορές που έχει φιλοξενήσει παρουσιάσεις ελαστικών.

Ήμουν για ακόμη μία φορά ο μόνος Έλληνας προσκεκλημένος και είχα μπει να οδηγήσω μαζί με τους Άγγλους δημοσιογράφους που τότε ήταν μία πολυπληθή ομάδα χωρίς Youtubers και Influencers, όλοι τους εξαιρετικά έμπειροι και επίσης όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, με αγωνιστικές περγαμηνές που έφταναν για δύο από αυτούς μέχρι και το BSB! Μπήκαμε με superbike στο session εκείνο και ο Simoncelli με ένα Dorsoduro 750. Αυτό που περισσότερο το έχετε δει να κυκλοφορεί με την ομάδα ΔΙΑΣ, σπάνια δικάβαλο παρότι η ομάδα αυτή έτσι έχει στηθεί και αν θυμάστε από την δοκιμή στο MOTO, δεν ήταν και μία μοτοσυκλέτα που μπορούσε εύκολα να ξεχωρίσει.

Ο Simoncelli ξεκίνησε τελευταίος, πίσω μας και σε λίγους γύρους μας είχε μαζέψει. Εγώ βρισκόμουν τότε σχετικά μπροστά στο γκρουπ, τρίτος κατά σειρά όταν με πέτυχε στο πιο αργό κομμάτι της πίστας, αργό για εμάς. Ανηφορικό εσάκι με θετική κλίση στην μεσαία του στροφή. Ήξερα ότι ήταν πίσω μου και είχα υπολογίσει να κρατηθώ στην έξοδο για να μην τον κόψω και να ανοίξω το γκάζι του GSXR1000R μόλις με περάσει. Μόνος μου στόχος να μείνω πίσω του για λίγο καθώς αμέσως μετά είχαμε άλλες δύο στροφές που μας οδηγούσαν στην ευθεία, οπότε θα προλάβαινα να οδηγήσω τουλάχιστον μισό γύρο πίσω του. Ότι και να έκανε δεν θα μπορούσε να ξεφύγει στην ευθεία με το Dorsoduro 750 από το GSXR1000R!

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!

Την ώρα που έστριβα την δεύτερη στροφή από το εσάκι, εκείνη την αριστερή με την θετική κλίση, είδα ένα Dorsoduro να πετάγεται πλαγιασμένο μέσα από κερμπ πέρνοντας μαζί του χώματα, πετραδάκια και χόρτα και να προσγειώνεται μπροστά μου με το γόνατο. Πίστεψα ότι απλά έπεφτε μπροστά μου, άφησα το γκάζι και προσευχήθηκα στην Dunlop να κρατήσει το εμπρός ελαστικό που εκείνη την στιγμή του ζητούσες να κάνει κάτι δύσκολο. Μόνο που ο Simoncelli δεν είχε πέσει, ντριφτάρισε στην προσγείωση μέχρι το εξωτερικό κερμπ, εκτός δηλαδή αγωνιστικής γραμμής και πάνω του ακριβώς άνοιξε το γκάζι και με τρόπο που δεν πίστευα πως μπορούσε να γίνει το Dorsoduro 750 σηκώθηκε με το γκάζι, πλάγιασε στην επόμενη δεξιά ξύνοντας τα πάντα και εξαφανίστηκε στα 150 μέτρα της ευθείας πριν τα φρένα της επόμενης αριστερής. Όταν βγήκα στην ευθεία ήταν ήδη περίπου στην μέση και δεν τον έφτασα ποτέ στα φρένα της σπαστής δεξιάς, μίας πολύ ύπουλης στροφής που όταν μάθαινες την πίστα μπορούσες να την πουλήσεις πηγαίνοντας διαγώνια προς την κατηφορική ευθεία πριν από μία απότομη δεξιά όπου είχαν σημειωθεί και αρκετές πτώσεις.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
Έχουν περάσει 16 χρόνια από εκείνη την ημέρα, ήμουν τότε ένας νέος συντάκτης, συνομιλώντας με τον επόμενο Valentino Rossi (όπως τον λέγαμε με τον πατέρα του)

Δεν οδηγήσαμε ποτέ μαζί για μισή πίστα, ενώ αμέσως μετά ήμασταν μόνοι μας για τους λίγους γύρους που έμεναν για το υπόλοιπο session. ΌΛΟΙ οι Άγγλοι συνάδελφοι είχαν βγει έξω νωρίτερα ζητώντας από την Dunlop να βγάλει τον Simoncelli γιατί δεν ήθελαν να σκοτωθούν δοκιμάζοντας λάστιχα. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν το είχα δει ως απερισκεψία, ήμουν ακόμη εντυπωσιασμένος από το πώς κατάφερε να προσγειωθεί πλαγιασμένος και κυρίως με την λογική ακολουθία της σκέψης του. Πώς δηλαδή πήρε την απόφαση να βγει εκτός πίστας, μέσα από τα κέρμπ! Στο πλαίσιο της συνέντευξης που είχαμε μετά, ξεκίνησα από εκεί: «Πώς το σκέφτηκες αυτό και κυρίως γιατί; Ποιος ο λόγος;» - «Δεν το σκέφτηκα, μου είπε ο Simoncelli, δεν ήταν δηλαδή μία μελετημένη από πριν απόφαση, είχατε πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες οπότε έπρεπε να μην φρενάρω πουθενά για να σας περάσω, ότι ήρθαν οι στροφές και είδα ότι θα έπρεπε να κόψω πολύ για να μείνω πίσω από το GSXR και μετά στην ευθεία να μην μπορώ να προσπεράσω, σκέφτηκα την προσπέραση στην επόμενη στροφή και μου ήρθε πολύ μακριά. Οπότε εκεί που έστριβα την πρώτη δεξιά, το σήκωσα και έκανα την αριστερή εκτός πίστας.

Στην συνέχεια εκείνης της συνέντευξης τον ρώτησα αν οδηγεί στον δρόμο και μου είπε πως όχι γιατί είναι επικίνδυνο και γελάσαμε έπειτα μαζί.

Μπορούσες να το δεις όπως οι Άγγλοι, ως επιθετικό και απερίσκεπτο ή να τον θαυμάσεις ως κάτι εξωπραγματικό και μοναδικό. Διότι αυτό ήταν. Απίστευτα πράος και μαζεμένος όλες τις στιγμές, εκτός από εκείνες που οδηγούσε. Ήμουν τυχερός που τον γνώρισα και μου για λίγο, πολύ λίγο, οδηγήσαμε και μαζί.

Το 2011, με τον αριθμό 58 πάνω στο λευκό fairing, ο Marco έδειχνε πως το μεγάλο του ξέσπασμα ήταν θέμα χρόνου. Πάλευε με τους καλύτερους τότε, με Lorenzo, Stoner, Pedrosa, Rossi κι αν κάποιες φορές οι κινήσεις του ήταν υπερβολικά τολμηρές, είχαν εκείνο το στοιχείο του “πραγματικού αγώνα” που σήμερα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις. Δεν υπολόγιζε τίποτα. Οδήγησε πάντα σαν να μην υπήρχε αύριο, και ίσως τελικά γι’ αυτό να έγινε αθάνατος.

Marco Simoncelli 1987-2011: Σαν σήμερα πριν από 14 χρόνια - Αιώνια ζωντανός “Super Sic”!
στιγμιότυπο από την ίδια εκείνη ημέρα

Η μοίρα στάθηκε άδικη στη Sepang. Μια πτώση στην πρώτη κιόλας στροφή, ένα ατυχές σημείο επαφής και το όνειρο σταμάτησε απότομα. Ο θάνατός του σε ζωντανή μετάδοση καθώς όλοι οι θεατές κατάλαβαν αμέσως τι είχε συμβεί βλέποντας το κράνος του να φεύγει, έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία και κανείς, δεν θέλει να το αναπαράγει. Είχε έντονα στοιχεία αρχαιοελληνικής τραγωδίας μάλιστα από την στιγμή που πάνω του έπεσαν οι καλύτεροί του φίλοι εκτός πίστας και ταυτόχρονα ανταγωνιστές την ώρα του αγώνα. Ένας από τους καλύτερους θα σβήσει άδοξα. Όμως εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε κάτι άλλο, ένας θρύλος που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Από τότε, το νούμερο 58 έγινε σύμβολο: όχι μόνο του Simoncelli, αλλά κάθε αναβάτη που τρέχει με την καρδιά του.

Η Honda Gresini διατήρησε τη μνήμη του, το Misano World Circuit φέρει πλέον το όνομά του, και κάθε φορά που βλέπεις εκείνη τη λευκοκόκκινη σημαία με τον αριθμό 58, νιώθεις ότι ο “Super Sic” δεν έφυγε ποτέ στ’ αλήθεια. Ζει σε κάθε νέο αναβάτη που ανεβαίνει με πάθος πάνω στη μοτοσυκλέτα, σε κάθε θεατή που ανατριχιάζει όταν ακούει τον κινητήρα να ανεβάζει στροφές.

Ο Simoncelli ήταν ένας από εκείνους τους σπάνιους ανθρώπους που δεν χρειάζονται χρόνο για να αφήσουν το αποτύπωμά τους. Αρκούσαν λίγες σεζόν για να αλλάξει την ψυχή των GP, για να θυμίσει σε όλους μας πως οι αγώνες δεν είναι μόνο νίκες, είναι άνθρωποι, πάθος, είναι συναίσθημα.

Και αν σήμερα κοιτάξεις τον ουρανό πάνω από το Misano, κάπου ανάμεσα στις στροφές της ιστορίας θα δεις τον Marco να γελά, με εκείνο το ανέμελο βλέμμα που λέει:

“Corri forte, ma divertiti – τρέξε δυνατά, αλλά απόλαυσέ το.”