Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαυριτανία-Σενεγάλη (Γ' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

8/7/2022

Την τελευταία μου νύχτα στην μαυριτανική πρωτεύουσα Nouakchott δεν μου κόλλαγε ύπνος. Ένταση, άγχος αγωνία, όλα με διακατείχαν σε υπέρμετρο βαθμό. Την επομένη, αν όλα πήγαιναν δεξιά, θα έβαζα ρόδα στο Dakar, τον απώτατο προορισμό του δικού μου ταξιδιωτικού rally «DAYTONA DAKAR». Απείχα από το όνειρο μόλις 526 χιλιόμετρα! Ήταν πολλά;

Πολλά δεν ήταν, αλλά αποδείχθηκαν τελικά δύσκολα και απρόβλεπτα. Επιλέγοντας να εισέλθω στην Σενεγάλη από την συνοριακή είσοδο Diama (236 χλμ. νότια της πρωτεύουσας Nouakchott), κλήθηκα να οδηγήσω την μαύρη DAYTONA ROCKSTAR 500 σ’ ένα δύσκολο χωματόδρομο μήκους 60 χλμ., ο οποίος διέσχιζε τα όρια του Εθνικού Πάρκου Diawling National Park. Μετά από μιάμιση ώρα χωμάτινης ταλαιπωρίας, αντίκρισα πανευτυχής τις μεθοριακές εγκαταστάσεις της Σενεγάλης, στις όχθες του ποταμού Senegal. Είχα όμως και μια απώλεια: η πινακίδα κυκλοφορίας της μοτοσυκλέτας κόπηκε και την πήρα –κυριολεκτικά- στα χέρια!

Διασχίζοντας τη γέφυρα του ποταμού Senegal, σύντομα βρέθηκα μπροστά στην κατεβασμένη συνοριακή μπάρα της Σενεγάλης –πατούσα πλέον σε σενεγαλέζικο έδαφος. Και όταν μετά από μια ώρα ολοκληρώθηκαν οι συνοριακές διαδικασίες, γεμάτος ανυπομονησία και κρυφό ενθουσιασμό ξεκινούσα για το Dakar (290 χλμ.).

Όσο πλησίαζα στη πρωτεύουσα της Σενεγάλης, τόσο πύκνωνε η κίνηση των οχημάτων στον κεντρικό οδικό άξονα. Το πέρασμα μέσα από τα χωριά της διαδρομής ήταν ένας εφιάλτης (τρομερή κίνηση και απρόβλεπτες ενέργειες από τους διερχόμενους οδηγούς), ενώ μεγάλη προσοχή ήθελαν οι πεζοί και τα ζώα που κάθε τόσο πετάγονταν στο δρόμο. Καταστάσεις για γερά νεύρα και γρήγορα αντανακλαστικά!

Όλα αυτά όμως –όπως και όλες οι δυσάρεστες αναμνήσεις των προηγούμενων ημερών– σβήστηκαν μεμιάς από τα κύτταρα της μνήμης μου όταν προσέγγισα τις πρώτες γειτονιές του Dakar και το κοντέρ της DAYTONA ROCKSTAR 500 έδειχνε 4.250 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Κάπου εδώ αντίκρισα να ανεμίζει η καρό σημαία του τερματισμού στο δικό μου rally «DAYTONA DAKAR». Εξυπακούεται πως ήμουν απόλυτα συνεπαρμένος και πανευτυχής με το άγγιγμα ενός ακόμα ταξιδιωτικού ονείρου.

Το πολύβουο Dakar, που αντιπροσώπευε την «Ιθάκη» μου στην Δυτική Αφρική, με φιλοξένησε τις δυο επόμενες μέρες και μου συστήθηκε μέσα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατά της (τζαμί Mosque of the Divinity, μνημείο African Renaissance Monument, πολιτιστικός πολυχώρος Place du Souvenir Africain). Επιβεβλημένη ήταν ωστόσο η επίσκεψη στην απέραντη αμμουδερή παραλία Yoff, το σημείο που κάποτε τερμάτιζε το φημισμένο rally Paris-Dakar.

Και τώρα, τα μπρός-πίσω! Εκείνα τα ξημερώματα, μοτοσυκλέτα και αναβάτης ήμασταν έτοιμοι στην εκκίνηση για την επιστροφή στα πάτρια εδάφη. Το μεγάλο ταξίδι του γυρισμού ξεκινούσε –αυτήν την φορά– από το Dakar και είχε για τερματισμό την μακρινή Αθήνα…

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/7/2025

Στην κορυφή της δεύτερης απαιτητικότερης κατηγορίας, Silver, του Red Bull Romaniacs 2025 βρέθηκε ο Σουηδός αναβάτης τερματίζοντας πρώτος, επάνω σε μια ηλεκτρική Stark Varg.

Αντιδρούμε και έτσι πρέπει σε έναν εξηλεκτρισμό που προσπαθεί να μας επιβληθεί εδώ στην Ευρώπη ως μια αναγκαιότητα, με μεγαλεπήβολα σχέδια απόσυρσης του υπάρχοντος στόλου οχημάτων και σταδιακό εξηλεκτρισμό με μακρινούς ορίζοντες που ευτυχώς όλο και ξεμακραίνουν.

Την ίδια στιγμή όμως, υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες και λύσεις που έχουν αρκετά πλεονεκτήματα, τα σκούτερ για αυστηρά αστική μετακίνηση είναι μία τέτοια περίπτωση, η εξειδικευμένη αγωνιστική χρήση στο χώμα, μία άλλη επίσης.

Πέρα από τον ήχο του θερμικού κινητήρα που συνδέεται άρρηκτα με τις μοτοσυκλέτες και τα συναισθήματα που αυτός γεννά, το Stark Varg έχει ορισμένα δυνατά πλεονεκτήματα τα οποία έκαναν την διαφορά στον σκληρότερο αγώνα, το Red Bull Romaniacs και έδειξε πως έχει θέση εκεί έξω, συνυπάρχοντας μαζί με δίχρονα και τετράχρονα Enduro και Motocross. Δεν χρειάζεται στο τέλος "να μείνει μόνο ένας", όπως συνέβη με τα δίχρονα που μόνο στο χώμα συνεχίζουν, έτσι και εδώ, υπάρχει χώρος για όλους.

Οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες αγωνίστηκαν σε ξεχωριστές κατηγορίες στον σκληρότερο αγώνα hard enduro, το Red Bull Romaniacs που ακολουθώντας τα σημεία των καιρών, εισήγαγε πέρα από δύο κατηγορίες adventure μοτοσυκλετών (Ultimate και Lite) και δύο κατηγορίες ηλεκτρικών μοτοσυκλετών τις, eMoto Expert και eMoto Hobby, διατηρώντας παράλληλα τις “παραδοσιακές” πέντε κατηγορίες δυσκολίας (Gold, Silver, Bronze, Iron, Atom).

Όλα καλά μέχρι εδώ θα λέγαμε, μέχρι που η Stark Future Racing αποφάσισε να συμμετάσχει με αναβάτη τον Eddie Karlsson επάνω σε μια EX, όχι όμως σε κάποια από τις δυο ηλεκτρικές κατηγορίες, αλλά στην Silver, την δεύτερη απαιτητικότερη από τις συνολικά εννέα κατηγορίες.

Από τον πρόλογο ακόμα στους δρόμους του Sibiu έγινε εμφανής η ανταγωνιστικότητα μοτοσυκλέτας και αναβάτη, κατακτώντας την πρώτη θέση. Η πρώτη off-road ημέρα βρήκε τον Σουηδό στην έκτη θέση με σχεδόν 12 λεπτά διαφορά από την κορυφή. Αλλά με νίκες τόσο στην δεύτερη όσο και στην τέταρτη ημέρα και μια τέταρτη θέση (3^η ημέρα) κατέκτησε την νίκη στην κατηγορία του απέναντι σε αγωνιστικά enduro (με κινητήρες εσωτερικής καύσης) χωρίς καμία ανάγκη συντήρησης του κινητήρα. Χωρίς ανάγκη αλλαγής λαδιών και φίλτρων. Αναπόφευκτη προφανώς η συντήρηση των αναρτήσεων και η αλλαγή/φόρτιση των μπαταριών, σημαντική όμως διευκόλυνση η ελαχιστοποίηση των διαδικασιών συντήρησης και σαφές το πλεονέκτημα που αυτή δίνει.

H εταιρεία με βάση την Βαρκελώνη πέτυχε κάτι πραγματικά αξιόλογο στον διάσημο αυτό αγώνα με την κατάκτηση αυτής της πρώτης θέσης. Το εάν πρόκειται για μια φωτοβολίδα ή εάν η τεχνολογική ψαλίδα μεταξύ συμβατικών και ηλεκτρικών δικύκλων κλείνει ταχύτερα από όσο είχαμε αντιληφθεί, θα το δείξει το μέλλον, προς το παρόν γίναμε μάρτυρες πολλών μηχανικών που σχολίαζαν πως η μοτοσυκλέτα αυτή ήταν έτοιμη να συνεχίσει με 20 λεπτά συντήρησης και αλλαγής μπαταρίας, έναντι του δικού τους κόπου...