Θανατηφόρα τροχαία: Η Ιταλία ανησυχεί για την μικρή πόλη που χάθηκε το 2023 - Σύγκριση με Ελλάδα
Στα 450 τα τροχαία ατυχήματα/μέρα πέρσι στους γείτονες - Τι δείχνει η σύγκριση με την Ελλάδα
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
21/10/2024
Με οδηγούς και αναβάτες που έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά με τους Έλληνες και μεσογειακό ταπεραμέντο, η Ιταλία είναι από τις χώρες της ΕΕ που θρηνούν κάθε χρόνο την απώλεια μιας κωμόπολης.
Παραπονιόμαστε για την δική μας κατάσταση στους δρόμους, ωστόσο δίπλα μας, σε μία χώρα με παρόμοια μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, που επίσης η διήθηση είναι μία πραγματικότητα και παρόλο που η εικόνα στους δρόμους είναι σε γενικές γραμμές καλύτερη, στην πράξη έχουν και αυτοί μεγάλες απώλειες.
Σύμφωνα με τη Λέσχη Αυτοκινήτου Ιταλίας (Automobile Club d'Italia -ACI) που απαρτίζεται από 98 τοπικές λέσχες (πάνω από ένα εκατ. μέλη συνολικά) και το Ιταλικό Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής, το 2023 σημειώθηκαν στη γειτονική χώρα 166.525 τροχαία ατυχήματα, ένας σοκαριστικός αριθμός που δεν είναι και ο μοναδικός που σοκάρει.
Ο παραπάνω αριθμός αντιστοιχεί σε 456 τροχαία ατυχήματα την ημέρα στα οποία τραυματίζονταν κατά μέσο όρο -ελαφριά ή βαρύτερα- 615 άνθρωποι, ενώ κάθε μέρα τη χρονιά που μας πέρασε έχαναν τη ζωή τους κατά μέσο όρο 8,3 άνθρωποι.
Στην Ιταλία παρουσιάστηκε πέρσι μείωση κατά 3,8% στους θανάτους σε τροχαία ατυχήματα έναντι του 2022, με τον αριθμό των νεκρών να φτάνει τους 3.039. Αναλογικά βέβαια με τον πληθυσμό της χώρας οι θάνατοι στην Ιταλία βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση με εκείνους στην Ελλάδα, με το 2023 να χάνουν τη ζωή τους στους δρόμους της χώρας μας 621 συμπολίτες μας.
Αν είχαμε το μέγεθος της Ιταλίας τότε οι θάνατοι στην Ελλάδα θα ξεπερνούσαν ελαφρώς τους 3.500 και ο μέσος όρος εκείνων που θα έχαναν τη ζωή τους καθημερινά θα βρισκόταν στα 9,6 άτομα. Μάλιστα, η Ιταλία που έχει αναλογικά λιγότερους νεκρούς "χρειάστηκε" για να φτάσει σε αυτόν τον αριθμό περισσότερα από 160 χιλιάδες ατυχήματα.
Στην Ελλάδα το 2023 τα καταγεγραμμένα ατυχήματα ήταν 15 φορές λιγότερα σε σχέση με αυτά της Ιταλίας, (ή περίπου 2,5 φορές λιγότερα αναλογικά) στα 11.201 και αυτό υποδεικνύει υψηλότερο βαθμό σφοδρότητας που σημαίνει ότι η σοβαρότητα των ελληνικών ατυχημάτων είναι πολύ μεγαλύτερη.
Δεν υπάρχει αντίστοιχος δείκτης αλλά πιστεύουμε πως αντιλαμβάνεστε εδώ την ειδοποιό διαφορά: Δεν φορούν κράνος οι Έλληνες αναβάτες, παραμελούν την ζώνη και αφήνουν παιδιά στο πίσω κάθισμα χωρίς καμία προστασία.
Με 621 νεκρούς στους δρόμους της επικράτειας της, το 2023 η Ελλάδα βρέθηκε στην 26η θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ αναφορικά με τα θανατηφόρα τροχαία που έγιναν στους δρόμους της με μέσο όρο 61 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων, ένα θλιβερό νούμερο, 33% πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 46 θανάτων ανά εκατομμύριο.
Οι ασφαλέστερες συνθήκες στις οποίες μπορεί να κυκλοφορεί κανείς σε δημόσιο δρόμο βρίσκονται στη Σουηδία, μια χώρα που έχει εντελώς διαφορετική κουλτούρα σε σχέση με την ελληνική και την ιταλική, όπου οι θάνατοι σε τροχαίο ανά εκατομμύριο βρίσκονται στους "μόλις" 22 όταν 400 άνθρωποι χάνουν κάθε εβδομάδα τη ζωή τους στους δρόμους της Ευρώπης.
ΕΕ-Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Παράταση ζωής και μετά το 2035 με θεαματική αναδίπλωση
Αλλάζει τα σχέδιά της η Ευρώπη για τα ηλεκτρικά που δεν έβγαιναν από την αρχή
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
15/12/2025
Τελικά και εν μέσω πιέσεων κυρίως από Γερμανούς κατασκευαστές αλλά και από τον κατακλυσμό των ευρωπαϊκών αγορών από πιο προσιτά κινέζικα ηλεκτρικά η ΕΕ κάνει πίσω στην απαγόρευση πώλησης καινούργιων οχημάτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035, σε ένα πλάνο που δεν έβγαινε από την αρχή.
Είχαμε πει αρκετές φορές πως το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου από τις μεταφορές δεν ήταν ρεαλιστικό αναφορικά με τα επιβατικά και ελαφριά επαγγελματικά οχήματα παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδέψει, ειδικά την τελευταία πενταετία, οι κατασκευαστές για την εξέλιξη τεχνολογιών σχετικών με τους ηλεκτρικούς κινητήρες και τις μπαταρίες και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι κυβερνήσεις για τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών -δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση. Δεν ήταν επίσης ρεαλιστικό αναφορικά με το στρατηγική που ακολουθήθηκε όπου όλο το βάρος έπεφτε σε μία τεχνολογία, την ηλεκτροκίνηση, ενώ ο θερμικός κινητήρας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης -με την εξέλιξη ουδέτερων ανθρακικά καυσίμων-, αντιμετωπιζόταν εχθρικά.
Η αλλαγή αντικαθιστά τον αρχικά προτεινόμενο στόχο μείωσης CO₂ κατά 100% με έναν πιο ήπιο στόχο 90%, μειώνοντας την άμεση πίεση στις πωλήσεις νέων οχημάτων με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με την εξέλιξη να επιβεβαιώνεται σε γερμανικά έντυπα από τον Manfred Weber, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
"Για τις νέες ταξινομήσεις από το 2035 και μετά, θα ισχύει πλέον υποχρεωτική μείωση CO₂ κατά 90% στους στόχους στόλου των κατασκευαστών αυτοκινήτων, αντί για 100%", δήλωσε ο Βέμπερ στην εφημερίδα. "Επίσης, δεν θα υπάρχει στόχος στο 100%, ούτε από το 2040 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ουσιαστικά βγαίνει από το τραπέζι."
Παρότι οι κανονισμοί είναι διατυπωμένοι σε σχέση με τους μέσους όρους εκπομπών στόλου, για αυτοκίνητα και βαν, οποιαδήποτε απομάκρυνση από ένα σκληρό τέλος στους κινητήρες εσωτερικής καύσης επηρεάζει αναπόφευκτα και τις μοτοσυκλέτες. Τα τελευταία χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ άφηναν να εννοηθεί ότι τα οχήματα κατηγορίας L (δίκυκλα) θα εντάσσονταν σταδιακά στο ίδιο νομικό πλαίσιο με τα τετράτροχα. Αυτή όμως η θεαματική αναδίπλωση δείχνει ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν έστω και αργά, και έπειτα από πολλή πίεση, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και από τον κινέζικο ανταγωνισμό που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και την αδυναμία του κοινού να ανταπεξέλθει οικονομικά στα σαφώς ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις -και την πανδημία- τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν συμπαρασύρει και τις τιμές των συμβατικών μοντέλων -όχι μόνο στα αυτοκίνητα αλλά ειδικά εκεί- τα οποία έχουν ακριβύνει κατά 15%-30% σε σχέση με πριν από μία 5ετία.
Ο Weber τόνισε επίσης ότι η αλλαγή στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα "σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία και διασφαλίζει δεκάδες χιλιάδες βιομηχανικές θέσεις εργασίας", μετά από μήνες αντιδράσεων από πολλούς κατασκευαστές, μεταξύ των οποίων οι Volkswagen, Stellantis, Renault, Mercedes-Benz και BMW, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να καθορίσουν τελικά τον ρυθμό μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση.
Για τη βιομηχανία της μοτοσυκλέτας, η κίνηση αυτή μειώνει αισθητά την πίεση προς τους κατασκευαστές να προωθήσουν άμεσα τον πλήρη εξηλεκτρισμό στις εκθέσεις, πριν η τεχνολογία είναι πραγματικά έτοιμη και ώριμη για μαζική υιοθέτηση, ειδικά σε μια αγορά που συνεχίζει να δείχνει σχεδόν μηδενική ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.
Η ευρωπαϊκή αυτή αναδίπλωση ενδέχεται να παρασύρει και άλλες αγορές με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο που τυπικά δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις των Βρυξελλών αλλά είχε εναρμονιστεί με τις πολιτικές τους. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή όμως ασκεί αναπόφευκτα έντονη πίεση στη βρετανική κυβέρνηση να ακολουθήσει, ενδεχομένως βάζοντας στο στόχαστρο και την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων το 2030 που είχε θέσει η ίδια , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν κάλυπτε τις μοτοσυκλέτες. Και εκεί αναμένονται αντιδράσεις γιατί οι εγχώριοι κατασκευαστές είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση και τώρα βλέπουν ότι αυτές οι επενδύσεις απαξιώνονται.
Ο Peter Golding, CEO της βρετανικής FleetCheck, συμφωνεί ότι η επικείμενη κίνηση της ΕΕ μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε πονοκέφαλο για την βρετανική κυβέρνηση: "Οποιαδήποτε μέτρα, φυσικά, θα ασκήσουν τεράστια πίεση στη κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί", δήλωσε ο Γκόλντινγκ. "Η ΕΕ είναι η μαζική αγορά δίπλα μας και είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ευθυγράμμιση πολιτικών σε βασικούς τομείς, ειδικά όταν πρόκειται για έναν κρίσιμο κλάδο της οικονομίας όπως η κατασκευή οχημάτων."
Προσθέτει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη δυσκολεύεται να πετύχει τα ορόσημα της εντολής ZEV (Zero Emission Vehicle), χαρακτηρίζοντας τις χαμηλές επιδόσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, βαν και μοτοσυκλετών ως προειδοποιητικό σημάδι. "Αποτυγχάνουμε να πιάσουμε τα ενδιάμεσα στάδια που έχουν τεθεί για την ηλεκτροκίνηση με τον ρυθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση", ανέφερε, δείχνοντας ως βασικά εμπόδια την πρόσβαση σε φόρτιση και τις πρόσφατες φορολογικές αλλαγές."Ο στόχος του 2030 στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδείχθηκε μη ρεαλιστικός και η αναθεώρηση του 2035 για τα υβριδικά δείχνει ήδη πως ίσως και αυτή να είναι ανέφικτη."
Με τη μοτοσυκλέτα να αποτελεί για πολύ κόσμο ένα βαθιά συναισθηματικό καταναλωτικό προϊόν, η αγορά ηλεκτρικών μοτοσυκλετών φανερώνει ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για μια μαζική μετάβαση στην μπαταρία. Παρά την σειρά πλεονεκτημάτων της ηλεκτροκίνησης, ανά περιπτώσεις, όπως η αθόρυβη αστική κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, η μοτοσυκλέτα αποτελεί έναν πολυδιάστατο κόσμο και ελπίζουμε ότι η βενζίνη θα παραμείνει μαζί μας για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί και να τον αρωματίζει.