Τιμόνι με… εκρηκτικά στο όνομα της ασφάλειας!

Ελβετική πατέντα για την μείωση των τραυματισμών στα χέρια
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/8/2021

Το θέμα της παθητικής ασφάλειας στις μοτοσυκλέτες έχει απασχολήσει πολλούς κατασκευαστές στο παρελθόν, όμως σε σχέση με τα αυτοκίνητα δεν έχουμε δει έως τώρα κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα. Την προστασία του αναβάτη σε περίπτωση ατυχήματος την αναλαμβάνει αποκλειστικά ο εξοπλισμός ασφαλείας που φορά ο ίδιος και η συμμετοχή της ίδιας της μοτοσυκλέτας στην μείωση των επιπτώσεων ενός ατυχήματος είναι απούσα. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός πως το σώμα του αναβάτη δεν μένει σταθερό πάνω στη μοτοσυκλέτα, αλλά και στο γεγονός πως η κατεύθυνση των δυνάμεων προς το σώμα του αναβάτη διαφέρει πολύ σε κάθε διαφορετικό είδος ατυχήματος. Τόσο ο αερόσακος που εξοπλίζει (προαιρετικά) η Honda τα Goldwing, όσο και ο προστατευτικός κλωβός με τις ζώνες ασφαλείας που είχε το BMW C1, λειτουργούν αποτελεσματικά κυρίως στα ατυχήματα όπου η μοτοσυκλέτα κινείται όρθια και ευθύγραμμα προς ένα σταθερό αντικείμενο (π.χ. παραβιάζει STOP αυτοκίνητο και σκας πάνω του). Σε όλα τα υπόλοιπα σενάρια ατυχημάτων (π.χ. πατάς σε λάδια, πέφτεις στην άσφαλτο και μετά σκας πάνω σε ένα σταθερό αντικείμενο) η αποτελεσματικότητα του αερόσακου και του κλωβού μειώνεται ή εκμηδενίζεται. Οπότε το κράνος , το μπουφάν, το παντελόνι, τα γάντια και οι μπότες εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, ακόμα κι αν καβαλάς Goldwing με αερόσακο ή C1 με κλωβό.

Το ίδιο ισχύει και για την καινούρια πατέντα της ελβετικής εταιρείας Autoliv που δραστηριοποιείται στην κατασκευή αερόσακων για την αυτοκινητοβιομηχανία. Το κράνος και τα ρούχα προστασίας εξακολουθούν να είναι απαραίτητα, όμως η Autoliv πιστεύει πως με την δική της πατέντα θα μειώσει πολλών ειδών σοβαρούς  τραυματισμούς που οφείλονται στην επαφή του σώματος του αναβάτη με το τιμόνι. Και εδώ η αποτελεσματικότητα της πατέντας αφορά την σύγκρουση με σταθερό αντικείμενο, αλλά πιθανόν να μειώνει τους σοβαρούς τραυματισμούς και σε πιο περίπλοκα σενάρια ατυχημάτων, διότι αν το καλοσκεφτούμε το τιμόνι της μοτοσυκλέτας είναι μια μεταλλική ράβδος με αιχμηρές άκρες, οπότε και οποιαδήποτε βίαιη επαφή το σώματος και των άκρων μαζί του μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό.

Έτσι η Autoliv κατέθεσε πατέντες με τρεις διαφορετικές εκδοχές για την χαλάρωση ή την μερική ή ολοκληρωτική “αποκόλληση” του τιμονιού. Η πρώτη εκδοχή αφορά την πλήρη “αποκόλληση” των άκρων του τιμονιού με την χρήση πυροκροτητών (όπως στους αερόσακους δηλαδή) οπότε οι καρποί των χεριών και τα γόνατα του αναβάτη δεν θα δεχθούν ισχυρές δυνάμεις από την σύγκρουση της μοτοσυκλέτας με το σταθερό αντικείμενο και το σώμα θα φύγει (πιο) ελεύθερα πάνω από τη μοτοσυκλέτα. Η δεύτερη εκδοχή αφορά την ολοκληρωτική αποκόλληση της βάσης του τιμονιού από την πάνω πλάκα. Και εδώ το σκεπτικό είναι ίδιο, απλώς μπορεί να εφαρμοστεί σε μοτοσυκλέτες με ξεχωριστό τιμόνι (on-off, street και scooter) ενώ η πρώτη εκδοχή έχει εφαρμογή κυρίως σε μοτοσυκλέτες με clip-on (supersport, sport-touring και touring). Η τρίτη εκδοχή αφορά την “χαλάρωση” του τιμονιού, δηλαδή το τιμόνι αποκτά μια μεγάλη ελευθερία κίνησης ώστε να “απορροφήσει” το πρώτο σοκ και οι δυνάμεις προς το σώμα και τα άκρα του αναβάτη να έχουν μια στοιχειώδη προοδευτικότητα. Ποια από όλες αυτές τις εκδοχές θα δούμε στην παραγωγή (αν τις δούμε…) θα εξαρτηθεί από την επιλογή  που θα κάνει ο κάθε κατασκευαστής μοτοσυκλετών ξεχωριστά. Η Autoliv πάντως σκοπεύει να προχωρήσει όλες τις εκδοχές του συστήματος έως το στάδιο της παραγωγής σε περίπτωση που υπάρχει ενδιαφέρον από τους κατασκευαστές. Όσο για τις αμφιβολίες χρήσης εκρηκτικών στο τιμόνι μιας μοτοσυκλέτας, καλό είναι να θυμόμαστε πως τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, εκατομμύρια άνθρωποι οδηγούν κάθε μέρα το αυτοκίνητό τους με έναν εκρηκτικό μηχανισμό ακριβώς μπροστά στη μούρη τους!  

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: