TMAX Day

Test rides με τη ναυαρχίδα των scooters
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

9/11/2017

Μια μέρα γεμάτη ΤΜΑΧ! Η ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, η αντιπροσωπεία της Yamaha στην Ελλάδα, οργάνωσε την Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4 Νοεμβρίου, το πρώτο ΤΜΑΧ Day στην μαρίνα της Βουλιαγμένης, προσφέροντας για test rides και τις τρεις εκδόσεις του maxi scooter που αποτελεί σημείο αναφορά για την κατηγορία. Μάλιστα, όπως μας είπαν οι άνθρωποι της εταιρείας, αυτή ήταν η αρχή ενός ευρύτερου project που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε το συγκεκριμένο event να ταξιδέψει και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό να έχει έστω και για λίγο μια… TMAX εμπειρία, ακολουθώντας την αντίστοιχη επιτυχημένη φιλοσοφία με τα test rides της οικογένειας των ΜΤ.

Το event ήταν ανοιχτό για όσους δήλωναν συμμετοχή, τόσο από τους υφιστάμενους ιδιοκτήτες παλιότερων εκδόσεων ΤΜΑΧ, όσο και για όποιον ήθελε να έχει μια οδηγική επαφή από πρώτο χέρι, με την ναυαρχίδα των maxi scooters της Yamaha. Η διαδρομή από την μαρίνα της Βουλιαγμένης μέχρι και μετά την Αγία Μαρίνα της Βάρκιζας από την παραλιακή λεωφόρο και πίσω, συνόψιζε μέσα σε μια μισάωρη βόλτα μια γεύση από τις δυνατότητες των ΤΜΑΧ σε διαφορετικές οδηγικές συνθήκες.
Έχοντας οδηγήσει ήδη στην Ελλάδα την έκδοση SX, ήταν επόμενο να επικεντρωθούμε στην πλουσιότερη των εκδόσεων, την DX, που διαθέτει ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα, cruise control και ρυθμιζόμενη πίσω ανάρτηση, όντας η πιο τουριστική εναλλακτική από τα υπόλοιπα δύο της οικογένειας, από την οποία είχαμε την εμπειρία της οδήγησής της μόνο στην παγκόσμια παρουσίασή της στην Ν. Αφρική.


Η πρώτη διαπίστωση από τα πρώτα κιόλας μέτρα της γλιστερής ασφάλτου μέχρι να φτάσουμε στην παραλιακά, είναι πως τα ελαστικά της Dunlop Sportmax Roadsmart που φορά μόνο η έκδοση DX αποδίδουν εξαιρετικά στις συνθήκες που επικρατούν στην ελληνικά άσφαλτο. Η επέμβαση του traction ήταν ιδιαίτερα περιορισμένη  ακόμη και στα σημεία που η γυαλάδα του ήλιου πάνω στην άσφαλτο ήταν εκτυφλωτική…
Στα πιο ανοιχτά κομμάτια η ρυθμιζόμενη ζελατίνα επέδειξε την άριστη λειτουργικότητά της, με μοναδικές παρατηρήσεις την μικρή παραμόρφωση στην οπτική όταν κοιτάς μέσα απ' αυτήν και την αναγκαστική μεν, εύκολη δε, είσοδο στο μενού για την ρύθμισή της. Πάντως, ακόμη και στο ψηλότερο σημείο, η αεροδυναμική μελέτη της είναι αρκετά καλή με μια υποψία υποπίεσης να δημιουργείται μετά τα 140km/h σπρώχνοντας ελαφρά την πλάτη του αναβάτη προς τα εμπρός. Στην ίδια διαδρομή και λίγο μετά τα Λιμανάκια, μπορέσαμε να δούμe και στην πράξη το cruise control, το οποίο δίνει μάλιστα και την δυνατότητα να προσαρμοστεί η επιλεγμένη ταχύτητα κατά ένα 1km/h με 2km/h (περισσότερο ή λιγότερο), αν έτσι αποφασίσει ο αναβάτης.


Σε ό,τι αφορά τα επίπεδα της άνεσης και της συμπεριφοράς, η μικρή διαδρομή δεν ήταν αρκετή για να εκτιμηθούν δεόντως οι δυνατότητες του πιο πλούσιου ΤΜΑΧ και επιφυλασσόμαστε για την πλήρη δοκιμή του στο ΜΟΤΟ, καθώς από την πρώτη κιόλας επαφή δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες!

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”