Τρελή ιστορία: Ολική καταστροφή από ένα κλειδί

Ρε τι έπαθε ο άνθρωπος!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/8/2019

Όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε από μια παράξενη ή τρελή ιστορία που σχετίζεται με την μοτοσικλετιστή μας ζωή, άλλα αυτό που συνέβη στην BMW R 1200 RS του Charles Buchanan κερδίζει εύκολα μια θέση στο Top 10 των πιο τρελών και παράδοξων συμβάντων που μπορούν να σου συμβούν οδηγώντας μια μοτοσυκλέτα. Συγκεκριμένα ο Charles ταξίδευε με την BMW του σε μια εθνική των ΗΠΑ και κάποια στιγμή βγήκε από αυτήν για μια στάση, όπως κάνουμε όλοι μας όταν ταξιδεύουμε για πολλές ώρες. Παρένθεση εδώ, στις ΗΠΑ και στον Καναδά σπάνια θα βρεις βενζινάδικα πάνω στην εθνική οδό. Τα περισσότερα είναι στα χωρία που βρίσκονται δίπλα στην εθνική οδό. Πάμε όμως πίσω στην τρελή ιστορία μας.

Βγαίνοντας από την εθνική, μείωσε ταχύτητα για να μπει στον επαρχιακό δρόμο. Όλα φυσιολογικά ως εδώ, σωστά; Αυτό κάνουμε όλοι μας. Μόνο που στην περίπτωση του Charles αυτή η μείωση της ταχύτητας συνοδεύτηκε από έναν μεταλλικό ήχο (σύρσιμο μετάλλου στην άσφαλτο) προερχόμενο κάτω από τη μοτοσυκλέτα, που κατέστρεψε τον κινητήρα της BMW και γέμισε την άσφαλτο με φρέσκο συνθετικό λάδι κινητήρα! Σταματάει στην άκρη του δρόμου, κατεβάζει το σταντ και κοιτάει από κάτω την μοτοσυκλέτα του. Ένα μεγάλο κλειδί μηχανικού (γερμανοπολύγωνο) είχε κοντράρει στην άσφαλτο από την μία μεριά του και με την άλλη είχε καρφωθεί στα κάρτερ του boxer κινητήρα!

Ο Charles πιστεύει πως πάτησε το κλειδί κάποια στιγμή όταν οδηγούσε στην εθνική και το εμπρός ελαστικό το έστειλε κάπου ανάμεσα στο πλαίσιο και στο πάνω μέρος του κινητήρα όχι δεν το ξεχασε ο μηχανικός που έκανε service, διότι το κλειδί είναι σε ίντσες και κάνενα BMW δεν έχει βίδες σε ίντσες). Η υψηλή πίεση του αέρα από την ταχύτητα που είχε στην εθνική, το κράτησε εκεί μέχρι τη στιγμή που φρενάρισε για να μπει στον επαρχιακό δρόμο. Το φρενάρισμα το ξεσφήνωσε από το σημείο που είχε φωλιάσει και η απουσία πίεσης αέρα λόγω της χαμηλότερης ταχύτητας το άφησε ελεύθερο να πέσει στην άσφαλτο εμπρός από τον κινητήρα. Για κακή του τύχη δεν έπεσε με το πλάι, αλλά κάθετα, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε λόγχη και να διαπεράσει τα κάρτερ κοντράροντας μεταξύ της ασφάλτου και της “κοιλιάς” της μοτοσυκλέτας. Άμα δεν σε θέλει ρε παιδί μου…

Η ζημιά στον κινητήρα ήταν τόσο εκτεταμένη και τόσο ασύμφορη οικονομικά να επισκευαστεί, που τελικά η ασφαλιστική εταιρεία αποφάσισε να πληρώσει την αντικατάσταση ολόκληρης της μοτοσυκλέτας και όχι την επισκευή της!

Αν το δεις με θετική διάθεση, παρά την γκαντεμιά και την ταλαιπωρία που βίωσε ο Charles σε εκείνο το ταξίδι, η ιστορία του έχει Happy End!

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”