William Dunlop: Στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame

Δίπλα στα ονόματα του θείου και του πατέρα του
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/1/2019

Η τραγική είδηση για το χαμό του William Dunlop έσκασε σαν βόμβα στην οικογένειά του, στις 7 Ιουλίου του 2018 και κυρίως στην σύντροφό του που ήταν έγκυος στο δεύτερό τους παιδί... Το ατύχημα διαδραματίστηκε κατά την συμμετοχή του στον αγώνα “Skerries 100” και ειδικότερα κατά την διάρκεια των δοκιμών, όπου ο αναβάτης έπεσε στο Sam’s Tunnel –ένα επικίνδυνο σημείο της διαδρομής- υποκύπτοντας αμέσως στα τραύματά του.
Ο William ξεκίνησε να αγωνίζεται το 2000, σε ηλικία μόλις 15 ετών συμμετέχοντας στους αγώνες των 125cc. Κατά την διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας κατάφερε να πάρει 108 νίκες στους ιρλανδικούς αγώνες δρόμου, ενώ κέρδισε τέσσερις φορές το North West 200 και επτά το Ulster Grand Prix, που αποτελούν τους πιο σημαντικούς αγώνες της χώρας. Παράλληλα, είχε πολλές συμμετοχές στο Isle Of Man TT σε διάφορες κατηγορίες, εκεί που ο αδερφός του Michael κυριαρχεί όντας ο πρώτος αναβάτης που ολοκλήρωσε τον αγώνα κάτω από 17 λεπτά.
Έξι μήνες μετά, η διοργάνωση αποφάσισε να αποδώσει τις δέουσες τιμές, περιλαμβάνοντας το όνομά του στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame κατά τη διάρκεια της ετήσιας απονομής των βραβείων, που θα γίνει στο Belfast στις 19 Ιανουαρίου. Το όνομα του William θα βρίσκεται πλέον δίπλα στο όνομα του πατέρα του Robert και του θρυλικού Joey Dunlop, που και αυτοί έχασαν τη ζωή τους κάνοντας αυτό που αγαπούσαν. Το βραβείο θα παραδοθεί στην μητέρα του Louise και στην Janine τη σύντροφό του. Σε δηλώσεις που έκανε η μητέρα του όσον αφορά τον φόρο τιμής είπε: “Είμαστε ακόμη σοκαρισμένοι απ’ το τραγικό συμβάν το προηγούμενο καλοκαίρι, αλλά όποιο βραβείο έχει δοθεί στην οικογένεια Dunlop ήταν πάντοτε ξεχωριστό. Με αυτό το βραβείο είναι όμορφο που θα αναγνωριστεί ότι το όνομα της οικογένειας Dunlop αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη ακόμη και τώρα, αλλά θα είναι μια συναισθηματικά φορτισμένη βραδιά.” Επίσης δεν παρέλειψε να αναφέρει πως μετά το τραγικό συμβάν η οικογένεια έχει δεχτεί με το παραπάνω την αγάπη και την καλοσύνη των θαυμαστών του, ενώ είπε: “Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο. Ο William αγαπήθηκε απ’ όλους και είμαστε πολύ περήφανοι για τις επιτυχίες του, όπως για όλα τα αγόρια μου.”
Κατά την τελετή απονομής των βραβείων, στο ξενοδοχείο Crowne Plaza του Belfast, θα συμπεριληφθούν στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame και οι αναβάτες αγώνων McCallen, Johnny Rea, Eddie Laycock και Alan Irwin. Τέλος θα γίνει και η απονομή του βραβείου του καλύτερου Ιρλανδού αναβάτη της χρονιάς, ένα βραβείο που τα τελευταία τρία χρόνια παίρνει ο παγκόσμιος πρωταθλητής των Superbike Jonathan Rea.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”