William Dunlop: Στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame

Δίπλα στα ονόματα του θείου και του πατέρα του
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

14/1/2019

Η τραγική είδηση για το χαμό του William Dunlop έσκασε σαν βόμβα στην οικογένειά του, στις 7 Ιουλίου του 2018 και κυρίως στην σύντροφό του που ήταν έγκυος στο δεύτερό τους παιδί... Το ατύχημα διαδραματίστηκε κατά την συμμετοχή του στον αγώνα “Skerries 100” και ειδικότερα κατά την διάρκεια των δοκιμών, όπου ο αναβάτης έπεσε στο Sam’s Tunnel –ένα επικίνδυνο σημείο της διαδρομής- υποκύπτοντας αμέσως στα τραύματά του.
Ο William ξεκίνησε να αγωνίζεται το 2000, σε ηλικία μόλις 15 ετών συμμετέχοντας στους αγώνες των 125cc. Κατά την διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας κατάφερε να πάρει 108 νίκες στους ιρλανδικούς αγώνες δρόμου, ενώ κέρδισε τέσσερις φορές το North West 200 και επτά το Ulster Grand Prix, που αποτελούν τους πιο σημαντικούς αγώνες της χώρας. Παράλληλα, είχε πολλές συμμετοχές στο Isle Of Man TT σε διάφορες κατηγορίες, εκεί που ο αδερφός του Michael κυριαρχεί όντας ο πρώτος αναβάτης που ολοκλήρωσε τον αγώνα κάτω από 17 λεπτά.
Έξι μήνες μετά, η διοργάνωση αποφάσισε να αποδώσει τις δέουσες τιμές, περιλαμβάνοντας το όνομά του στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame κατά τη διάρκεια της ετήσιας απονομής των βραβείων, που θα γίνει στο Belfast στις 19 Ιανουαρίου. Το όνομα του William θα βρίσκεται πλέον δίπλα στο όνομα του πατέρα του Robert και του θρυλικού Joey Dunlop, που και αυτοί έχασαν τη ζωή τους κάνοντας αυτό που αγαπούσαν. Το βραβείο θα παραδοθεί στην μητέρα του Louise και στην Janine τη σύντροφό του. Σε δηλώσεις που έκανε η μητέρα του όσον αφορά τον φόρο τιμής είπε: “Είμαστε ακόμη σοκαρισμένοι απ’ το τραγικό συμβάν το προηγούμενο καλοκαίρι, αλλά όποιο βραβείο έχει δοθεί στην οικογένεια Dunlop ήταν πάντοτε ξεχωριστό. Με αυτό το βραβείο είναι όμορφο που θα αναγνωριστεί ότι το όνομα της οικογένειας Dunlop αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη ακόμη και τώρα, αλλά θα είναι μια συναισθηματικά φορτισμένη βραδιά.” Επίσης δεν παρέλειψε να αναφέρει πως μετά το τραγικό συμβάν η οικογένεια έχει δεχτεί με το παραπάνω την αγάπη και την καλοσύνη των θαυμαστών του, ενώ είπε: “Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο. Ο William αγαπήθηκε απ’ όλους και είμαστε πολύ περήφανοι για τις επιτυχίες του, όπως για όλα τα αγόρια μου.”
Κατά την τελετή απονομής των βραβείων, στο ξενοδοχείο Crowne Plaza του Belfast, θα συμπεριληφθούν στο ιρλανδικό Motorcycle Hall of Fame και οι αναβάτες αγώνων McCallen, Johnny Rea, Eddie Laycock και Alan Irwin. Τέλος θα γίνει και η απονομή του βραβείου του καλύτερου Ιρλανδού αναβάτη της χρονιάς, ένα βραβείο που τα τελευταία τρία χρόνια παίρνει ο παγκόσμιος πρωταθλητής των Superbike Jonathan Rea.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."