Υπερτροφοδοτούμενο με Carbon πλαίσιο και FULL made in England: NORTON SUPERLIGHT SS

Περιορισμένη παραγωγή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/11/2019

Ένα μικρό εργοστάσιο μέσα στην πίστα Donington που καινοτομεί με μερικούς ευτυχισμένους υπαλλήλους και μία αυστηρή αλλά δίκαια γυναίκα στο τιμόνι, αυτή είναι η εξαιρετικά σύντομη περιγραφή που θα έκανες τέσσερα χρόνια πριν, συνομιλώντας με την Norton στο περίπτερό της στην EICMA. Τότε που το φοβερό και ακριβό V4 ερχόταν στην επιφάνεια! Δεν έχει σημασία που ο Stuart Garner είναι στο τιμόνι, έχει πολλά άλλα θέματα να λύσει ως πρόεδρος της εταιρίας, ιδιοκτήτης ενός ξενώνα σχετικά κοντά στην πίστα, που έχει εξαιρετικό φαγητό και πραγματοποιούνται και πολλά επαγγελματικά ραντεβού, και σε συνεχή αναζήτηση χρηματοδότησης… Το εργοστάσιο το «τρέχει» μία δυναμική κυρία και σε αυτή αναφέρεις κάθε ζήτημα...

Από τότε έχει περάσει αρκετός καιρός, ένα διάστημα που θα ήθελαν να είχαν ξεφύγει από τα οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν το έχουν καταφέρει, έχοντας βάλει γερά το χέρι στην τσέπη για να έχουν τον δικό του V4 κινητήρα, που σε αντιδιαστολή με το χιλιάρι V4 της Aprilia είναι 1200 κυβικά, και 72 μοίρες αντί για 65. Η Norton θα ήθελε να αποφύγει τον αντικραδασμικό άξονα σχεδιάζοντας έναν κινητήρα 90 μοιρών, αλλά τα δυναμικά στοιχεία που ήθελε να δώσει και το μεταξόνιο που ήθελε να πετύχει δεν ταίριαζαν με αυτή την διάταξη. Στο τέλος, ο V4 που παράγεται μερικά μέτρα μακριά από την χαρακτηριστική δεξιά στροφή της ιστορικής αγγλικής πίστας, είναι μεγαλύτερος σε χωρικότητα από τον ιταλικό αλλά μικρότερος σε μέγεθος.

Ακριβώς όπως και η Aprilia, κι ακριβώς για τους ίδιους λόγους, για να μπορέσουν δηλαδή να διαθέσουν περισσότερες μονάδες, η Norton «έκοψε» δύο κυλίνδρους και ξεκίνησε από πέρσι την παραγωγή δικύλινδρων εν σειρά μεσαίων μοτοσυκλετών, αρχικά σε Scrambler κι έπειτα σε μία sport μοτοσυκλέτα.

Σε αυτή ακριβώς την μοτοσυκλέτα, άλλαξαν τώρα το αλουμινένιο πλαίσιο με carbon, το πλαστικά έγιναν κι αυτά και πρόσθεσαν υπετροφοδότηση! Τα κιλά διαφοράς μπορεί να μην μοιάζουν πολλά αλλά είναι, συνολικά πέντε λιγότερα που σταματάνε την ζυγαριά στα 153 και με μία απόδοση που δεν ανακοινώνεται ακόμη αλλά θα φτάνει τους 140 – 150 ίππους, με την εταιρία να αφήνει πιο αισιόδοξα μηνύματα, για πάνω από 170. Σε κάθε περίπτωση είναι ασφαλές να περιμένει κανείς κάτι κοντά στην μονάδα, για τον λόγο κιλών ανά ίππο, που δεν είναι και μικρό επίτευγμα.

Το πλαίσιο του Superlight SS δεν έχει αλλάξει σε συμπεριφορά από την κανονική του έκδοση, τουλάχιστον έτσι λένε οι άνθρωποι της εταιρίας που έδωσαν στο πλαίσιο την ίδια στρεπτική ακαμψία και τον ίδιο βαθμό απορροφητικότητας. Επίσης δεν μοιάζει με μεγάλο επίτευγμα αυτό αλλά είναι, να διατηρήσουν δηλαδή τα χαρακτηριστικά, καθώς χρειαζόντουσαν περισσότεροι υπολογισμοί από το συνηθισμένο, μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μόλις 50 αντίτυπα θα κατασκευάσει η Norton όσα δηλαδή έχει υπολογίσει πως μπορεί να κατασκευάζει διατηρώντας την γραμμή παραγωγής με τα σωστά διαλείμματα για τσάι. Δεν είναι κάποιο σχόλιο σε μορφή σπόντας για την εργατικότητα τους, αλλά ενδεικτικό πως η Norton δουλεύει με δεδομένα βιοτεχνίας και ότι φτιάχνουν είναι στο χέρι - κι από το χέρι, των μηχανικών της. Μαζί με μία καμπάνια να μαζέψουν χρήμα από επενδυτές, την οποία τελικά κάλυψε ένας και μόνο εθελοντής -με το αντίστοιχο τίμημα σε μετοχές- η Norton έχει παραγγελίες για να συνεχίσει στο μέλλον και να σταματήσει να είναι «ίσα βάρκα ίσα νερά».

Από τις γνωστές τεχνικές λεπτομέρειες, είναι πως μπορεί ο κινητήρας να κόπηκε στη μέση -μαζί και με τα άλογα που χωρίς την υπετροφοδότηση είναι σχεδόν 105 και στο 1200 V4 πάνω από 200- το κιβώτιο όμως έμεινε ίδιο. Κι αυτό για να μην υπάρχει ποτέ πρόβλημα αξιοπιστίας. Η υπετροφοδότηση είναι μία λύση από την Rotrex, γνωστή εταιρία με κιτ υπερτροφοδότησης για πολλά αυτοκίνητα αλλά και μοτοσυκλέτες.

Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια εξεζητημένη λύση που πηγαίνει την βιομηχανία δέκα σκαλιά παρά κάτω όπως έχει κάνει η Kawasaki με το πλανητικό κιβώτιο, και την φτερωτή που το ζύγισμά της αποτελεί ένα μικρό θαύμα της τεχνολογίας βιομηχανικού σχεδιασμού. Δεν μιλάμε για μία τέτοια περίπτωση, αλλά δεν είναι και κάτι που κάνεις μόνος σου, καθώς το κιτ της Rotrex έχει προσαρμοστεί από τους μηχανικούς της εταιρίας με σκοπό την καλύτερη απόδοση / αξιοπιστία.

Η ομάδα της Norton κάνει βήματα μπροστά για να διατηρήσει το ιστορικό αυτό όνομα και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο, κρατώντας και την παραγωγή στην Αγγλία

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες