Ducati Hypermotard 1100 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Είναι η πρώτη Ducati στην σύγχρονη ιστορία της με ψηλά φτερά και από την πρώτη μέρα που παρουσιάστηκε κατάφερε να αναθεωρήσει την μοτοσυκλετιστική απόλαυση, κάνοντας τα πάντα άκρως απολαυστικά
[blockquote]Ναι...
Στην εντυπωσιακή εμφάνιση της αλλά και τον εκπληκτικό χαρακτήρα της
Όχι...
Για όσους ψάχνουν μια πρακτική και με χώρους μοτοσυκλέτα
Γιατί...
Είναι το απόλυτο μηχάνημα οδήγησης[/blockquote]
Πριν καν κυλήσει τις ρόδες της στους δρόμους όλου του κόσμου είχε κερδίσει τις εντυπώσεις, ενώ όποιος την οδηγούσε κολλούσε την ανίατη ασθένεια Hyper. Η συνταγή κατασκευής πολύ απλή. Ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα βαμμένο σε ερεθιστικό κόκκινο, κινητήρας δικύλινδρος αερόψυκτος 1100 κυβικών και όλα αυτά σε διαστάσεις που θα ζήλευαν ακόμη και μονοκύλινδρες κατασκευές. Ανεβαίνοντας στην σέλα της παρανοείς. Ο όγκος και τα 193 πραγματικά κιλά της κρύβονται τόσο καλά, που είσαι σίγουρος ότι αυτή η μοτοσυκλέτα δεν είναι 1100 κυβικά. Νιώθεις να κάθεσαι χαμηλά και το μεγάλο τιμόνι προσφέρει έναν άψογο μοχλό, ενώ γενικά η θέση οδήγησης δεν σε προδιαθέτει να κάτσεις φρόνιμα. Μέσα στην πόλη μόνο το μεγάλο πλάτος του τιμονιού θα περιορίσει λίγο την ευελιξία ανάμεσα στα αυτοκίνητα, και αυτό οφείλεται κυρίως στους έξυπνα τοποθετημένους καθρέφτες στα άκρα του τιμονιού, από τους οποίους όμως βλέπεις ελάχιστα πράγματα και σχεδόν πάντα τους έχεις κλειστούς. Ο ψεκασμός της και γενικά το κιβώτιο ταχυτήτων σε καθημερινή χρήση δουλεύει εξαιρετικά και το Hyper εκτός από ατελείωτη απόλαυση προσφέρει και εύκολη στιλάτη καθημερινή μετακίνηση.  
Αφήνοντας πίσω τις αστικές συνθήκες και βγαίνοντας σε δρόμο με καλή άσφαλτο ξεκινάει το αληθινό πάρτι. Το θηριώδες πιρούνι των 50 χιλιοστών παραδίδει μαθήματα ακριβείας και τέλειας πρόσφυσης, επιτρέποντας κλίσεις και ταχύτητες εισόδου παρανοϊκές για δεδομένα δημοσίου δρόμου. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα επιτρέπεται να κάνεις τα πάντα. Τα πανίσχυρα φρένα με τις δαγκάνες της Brembo των τεσσάρων εμβόλων σε συνδυασμό με το ακριβέστατο πιρούνι κάνουν το φρενάρισμα και τις ατελείωτες πλαγιολισθήσεις απαραίτητη "διαδικασία" πριν από κάθε στροφή. Τα 80 άλογα στον τροχό φτάνουν και περισσεύουν για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, προσφέροντας ικανοποιητικές επιδόσεις, ενώ η ροπή που υπάρχει χάρη στον κινητήρα των 1078 κυβικών εκατοστών, επιτρέπει εκτός από οριακή οδήγηση και "ταρζανιές", χαλαρή βόλτα χωρίς να χρειάζεται να αλλάζεις συνεχώς σχέσεις. Επίσης ο δικύλινδρος κινητήρας είναι σχετικά οικονομικός αφού σε ήπια χρήση δύσκολα η κατανάλωση θα ξεπεράσει τα 7 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, και μόνο σε πολύ βίαιη χρήση θα ξεπεράσει τα 9 λίτρα. Βέβαια, το ρεζερβουάρ των μόλις 12,4 λίτρων περιορίζει λίγο την αυτονομία, η οποία δύσκολα θα ξεπεράσει τα 170 χιλιόμετρα ως μέση κατανάλωση. Άλλωστε το Hypermotard δεν είναι μοτοσυκλέτα για πολύ μακρινές εξορμήσεις, καθώς δεν υπάρχει καθόλου αεροδυναμική προστασία και οι χώροι για δύο δεν είναι επαρκείς. Εκτός από την πόλη και τις ορεινές διαδρομές που το Ducati διαπρέπει, πεδίο δράσης είναι και η πίστα. Σε μεγάλες, γρήγορες πίστες μπορεί να στρίψει με εκπληκτική ταχύτητα αλλά και να ευχαριστηθείς τον κάθε σου γύρο, έχοντας σχεδόν παντού το γκάζι τέρμα ανοιχτό. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι ακουμπάνε σχετικά εύκολα τα μαρσπιέ στο έδαφος, αλλά ακόμα και αυτό είναι μιας πρώτης τάξεως αφορμή για να βρεις καλύτερες και πιο ανοιχτές γραμμές στην πίστα...        
Σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά την εμφάνιση του παραμένει απόλυτα επίκαιρο και παρά την υψηλή τιμή του πούλησε αρκετά στην χώρα μας. Επίσης οι διαφορές με το νέο μοντέλο δεν είναι μεγάλες και εμφανείς και μπορείς να βρεις κάποιο μεταχειρισμένο σε καλή κατάσταση. Οι τιμές τους στην αγορά των μεταχειρισμένων ξεκινούν από 8.500 και φτάνουν μέχρι και τα 11.000 ευρώ για τα πρόσφατα μοντέλα που δεν είχαν καμία διαφορά.



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, υγρόψυκτος δικύλινδρος, V90o/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 98 x 71,5
Κυβικά (cc): 1078
Σχέση συμπίεσης: 10,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός με αυλούς 45mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη : Ξηρός πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο χωροδικτύωμα
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1455
Ύψος σέλας (mm): 845
Βάρος πραγματικό γεμάτη (kg):196
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 12,4/3
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 50
Διαδρομή (mm): 165
Ρυθμίσεις: Πλήρης
Πίσω: Ένα αμορτισέρ
Διαδρομή (mm): 141
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου απόσβεση συμπίεσης εμπαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 305mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα, Brembo
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δύο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: Χυτή αλουμινένια, 3,5 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 180/55-17
Ζάντα: Χυτή αλουμινένια, 5,5 x 17


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 90/7.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 10,5/4.750


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 80/7.600
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 8,8/5.000


Απόλυτα γραμμμικός και χωρίς κανένα δισταγμό στην απόδοση ο δικύλινδρος κινητήρας που αποδίδει αρκετά ικανοποιητική ισχύ για τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, ενώ μπορεί και κρατά την μέγιστη απόδοση για περισσότερες από 3.000 στροφές


ΒΑΡΟΣ (Ζυγισμένο)
Γεμάτο (Kg): 196
Χωρίς καύσιμα(Kg): 183


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 7,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 150

Kawasaki ZX-10R 2006 - 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Οι σπορ μοτοσυκλέτες της Kawasaki ανέκαθεν φημίζονταν για τους ισχυρούς κινητήρες τους, και το ZX-10R δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Το σλόγκαν γι’ αυτό, είναι ένα και μοναδικό: “Δύναμη Παντού και Πάντα” [blockquote]Nαι…
Στη χορταστική ισχύ
Στον τρόπο λειτουργίας του κινητήρα
Στα καλά φρένα
Στην καλή αεροδυναμική κάλυψη
Όχι…
Στη θέση οδήγησης
Στην εμφάνισή του
Στον μεγάλο όγκο
Στο μαλακό σύνολο
Γιατί…
Έχει πολύ γκάζι
Τι πρέπει να προσέξετε
Δεν έχει αναφερθεί κάτι που να δημιουργεί προβληματισμούς στους υποψήφιους αγοραστές. Ο τυπικός έλεγχος για πτώσεις και η ανάγνωση του βιβλιαράκι των σέρβις για την τακτική συντήρηση, είναι αρκετά[/blockquote]
Το εργοστάσιο της Kawasaki στο Akashi χωρίζεται στα δύο από μία ευθεία ενός χιλιομέτρου περιφραγμένου δρόμου, ο οποίος χρησιμοποιούνταν όταν η εταιρεία έφτιαχνε αεροπλάνα στον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1962, που άρχισε η παραγωγή μοτοσυκλετών, χρησιμοποιείται για τις δοκιμές τους. Λόγω του ότι είναι μία τέλεια ευθεία, έδωσε το ερέθισμα για να κυκλοφορήσουν διάφορα ανέκδοτα, που διακωμωδούσαν το γεγονός ότι τα Kawasaki ήταν μεν πολύ γρήγορα στην ευθεία, αλλά δεν έστριβαν αντίστοιχα γρήγορα. Όμως το ZX-10R εξελίχθηκε στις καινούριες εγκαταστάσεις της εταιρείας, με την επωνυμία Autopolis, στο βόρειο Kyushu, σε μία πίστα 4.674 μέτρων -και εκεί, το superbike της Kawasaki ήταν πραγματικά γρήγορο παντού.
Με τις αλλαγές που δέχτηκε στον κινητήρα σε σχέση με το μοντέλο του 2004, η καμπύλη της ιπποδύναμης “γέμισε” στις χαμηλές και μεσαίες στροφές, διατηρώντας όμως τη δύναμη ψηλά. Ταυτόχρονα, απέκτησε πιο ομαλή απόδοση στο άνοιγμα του γκαζιού, τόσο από κλειστό, όσο και στην περιστροφή του από ενδιάμεσο σημείο, κάνοντας τον έλεγχο του γκαζιού γραμμικό, εξαιρετικά ακριβή και πολύ ομαλό. Όπως είπαμε, η ταχύτητα στις ευθείες δεν αποτελούσε ποτέ πρόβλημα για τα Kawasaki, ενώ σε αυτή την έκδοση, το πράσινο εργοστάσιο έκανε ένα σημαντικό βήμα και στις στροφές. Μπορεί να μην ανέτρεψε πλήρως τη μέχρι τότε πραγματικότητα, αλλά έδειξε σαφή βελτίωση σε σχέση με τον προκάτοχό του, με μεγάλη αύξηση στην ταχύτητα εξόδου από τις στροφές στην πίστα.
Παρ’ όλα αυτά, δεν είχε την γρήγορη γεωμετρία των Yamaha R1 και Suzuki GSX-R 1000, διατηρώντας αναλογικά πιο τουριστικό χαρακτήρα. Η χαμηλά τοποθετημένη σέλα και τα ψηλά κλιπόν, σε συνεργασία με τη μεγάλη μετωπική επιφάνεια και την καλή κάλυψη από τον αέρα, μπορεί να μη βοηθούν πολύ στην πίστα, αλλά για χρήση σε δημόσιους δρόμους, το ZX αποδείχθηκε μαζί με το CBR1000RR, τα πιο φιλικά της γενιάς τους. Σε αυτό συνέβαλαν οι μαλακές ρυθμίσεις των αναρτήσεων, καθώς και η γενικότερη μαλακή αίσθηση του συνόλου. Βέβαια, η πολλή δουλειά που έγινε από τους Ιάπωνες τεχνικούς για την αεροδυναμική του, είχε ως αποτέλεσμα αυτό το ωοειδές σχήμα της μάσκας και τις πολύ “γλυκές” γραμμές, που αφαίρεσαν πόντους από τη δυναμικότητα του και γενικότερα από την αισθητική του.
Μπορεί συνολικά να ήταν καλύτερο και γρηγορότερο από τον προκάτοχό του, αλλά το ZX-10R ήταν “λιγότερο” superbike από αυτό που η αγορά επιθυμούσε. Όμως είναι μια καλή μοτοσυκλέτα για όσους θέλουν να συμμετέχουν σε track days, να κάνουν τουρισμό με superbike, αλλά ακόμα και για καθημερινή χρήση. Τα λίγα κομμάτια που υπάρχουν στην αγορά των μεταχειρισμένων, πουλιούνται μεταξύ εννέα και δέκα χιλιάδων ευρώ, που είναι λογικά για μία τόσο καινούρια και καλή μοτοσυκλέτα.


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, τετρακύλινδρος εν σειρά, υδρόψυκτος, 4 ΕΕΚ και 4 Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 998
Σχέση συμπίεσης: 12,7:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Ψεκασμός, σώματα 43mm
Σύστημα εξαγωγής: 4 σε 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με υδραυλική υποβοήθηση
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,611
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,533 2: 2,053 3: 1,737 4: 1,524 5: 1,381 6: 1,304
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 2,353
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, περιμετρικό, δύο δοκών
Βάρος κενή (kg): 175
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 17 / Δ.Α.
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): Δ.Α.
Διάμετρος (mm): 43
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω
Τύπος: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): Δ.Α.
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 300mm, με ακτινικά στηριγμένες δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων
Πίσω: Ένας δίσκος 220mm, με δαγκάνα ενός εμβόλου
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Χυτή, αλουμινίου, 3,5x17’
Ελαστικό: 120/60-17
Πίσω
Ζάντα: Χυτή, αλουμινίου, 6x17’’
Ελαστικό: 190/55-17
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 157,2 / 11.900
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 10,6 / 8.200
Ο κινητήρας του ZX-10R ήταν ένας από τους πιο δυνατούς της κατηγορίας, ειδικά στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ψηλά ήταν αδύναμο -το αντίθετο μάλιστα, αφού οι 157,2 παραγόμενοι ίπποι το τοποθετούσαν πολύ ψηλά στην κατάταξη, και μάλιστα με γραμμική και απολαυστική καμπύλη και αντίστοιχη απόδοση στον δρόμο