To ανανεωμένο Yamaha MT-10 του 2022: Δυνατότερο και πιο επιθετικό!

Η εξέλιξη του είδους
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

9/11/2021

Το ΜΤ-10 της Yamaha δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Με τον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα του R1 στα σωθικά του, επιβεβαιώνει και με το παραπάνω το όνομά του ως "Master of Torque". Σύμφωνα με την Yamaha τώρα, η νέα γενιά του ΜΤ-10 φιλοδοξεί να "απογειώσει" την φιλοσοφία των Hyper Naked με περισσότερη δύναμη, καλύτερη συμπεριφορά και ακόμη περισσότερες συγκινήσεις.

Ξεκινώντας από τον κινητήρα, ο CP4 (όπως τον αποκαλεί η Yamaha) έχει δεχθεί σημαντικές αναβαθμίσεις ώστε να επιτευχθεί η αύξηση της δύναμης και της ροπής, σε αυτό που ονομάζουν ως τον "πιο τεχνολογικά εξελιγμένο κινητήρα που έχει ποτέ φορεθεί σε γυμνή μοτοσυκλέτα της Yamaha". Οι offset τοποθετημένες μπιέλες τιτανίου από το R1 έχουν δώσει την θέση τους σε ατσάλινες, ενώ αυξημένη είναι και η αδράνεια του στροφάλου για να ταιριάζει περισσότερο με τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας.

Μία από τις αλλαγές για το 2022, αφορά στον προγραμματισμό του ψεκασμού, έτσι ώστε να γίνει πιο ομαλή η παροχή δύναμης μεταξύ 4.000 και 8.000 στροφών, ενώ έχουν επανασχεδιαστεί οι αυλοί τόσο της εισαγωγής όσο και της εξαγωγής. Το τριπλό όφελος που προκύπτει είναι η συμμόρφωση με τις Euro5 προδιαγραφές, η βελτίωση της κατανάλωσης και η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί και στον ήχο που απελευθερώνει –και όχι μόνο- ο κινητήρας του ΜΤ-10, επανασχεδιάζοντας την εισαγωγή του αέρα. Οι μηχανολόγοι του Iwata σχεδίασαν ένα νέο φιλτροκούτι προκειμένου να αλλάξουν και το soundtrack του ασύμμετρου στροφάλου (270° - 180° - 90° - 180°) με τρεις διαφορετικού μήκους και διατομής εισαγωγές. Η κάθε εισαγωγή παίζει και σε… διαφορετική οκτάβα και έχουν σχεδιαστεί έτσι να γεμίζουν τους ακουστικούς πόρους του αναβάτη σε όλη την κλίμακα –αλλά ιδιαίτερα στη μεσαία μπάντα μεταξύ 4.000 και 8.000- των στροφών με το ρούφηγμα του αέρα. Γι' αυτό το λόγο έχουν χρησιμοπιηθεί και ως "ενισχυτές ήχου" οι γρίλιες που είναι τοποθετημένες μπροστά δεξιά και αριστερά από το ρεζερβουάρ, έτσι ώστε να συντονίζονται και να φτάνει ο ήχος πιο δυνατός στον αναβάτη.

Η εξάτμιση τιτανίου είναι κι αυτή ένα από τα νέα στοιχεία του ΜΤ-10, με μικρότερο βάρος και ιδιαίτερη προσοχή –και εδώ- στον ήχο που απελευθερώνει.

Αλλαγές όμως έγιναν και στον εξωτερικό σχεδιασμό της μοτοσυκλέτας, που κινήθηκε πάνω στην ίδια βάση της επιθετικής εμφάνισης του προκατόχου της. Το "μούτρο" είναι επανασχεδιασμένο, με δύο LED προτζέκτορες που προσφέρουν μια πιο "απαλή" δέσμη στα άκρα τους. Πάνω από αυτούς είναι τοποθετημένα τα επίσης LED φώτα ημέρας, ενώ τα πλαστικά έχουν αλλάξει το σχήμα τους.

Οι εισαγωγές του αέρα που στέλνουν την ροή στον ψεκασμό, έχουν παραμείνει εκατέρωθεν του ρεζερβουάρ αλλά με μεγαλύτερη επιφάνεια, ενώ πίσω το LED φωτιστικό σώμα έγινε πιο μικρό ακολουθώντας την φιλοσοφία της λιτής επιθετικότητας.

Από τον σαρωτικό άνεμο της ανανέωσης δεν γλίτωσε το λεγόμενο "τρίγωνο της εργονομίας" (τιμόνι, μαρσπιέ, σέλα), χωρίς όμως να δίνει η Yamaha περισσότερες λεπτομέρειες για τις αλλαγές. Το κάλυμμα του ρεζερβουάρ απέκτησε μια πιο ομαλή επιφάνεια για καλύτερη αίσθηση όταν το σφίγγουν τα γόνατα του αναβάτη, ενώ βοηθά και στην μετατόπιση του βάρους στις στροφές. Στη σέλα, πέρα από το σχήμα, άλλαξε και το αφρώδες με γνώμονα την αύξηση της άνεσης.

Στα φρένα, που είναι ίδια με του R1, προστέθηκε η ακτινική αντλία της Brembo, για καλύτερη αίσθηση και πληροφόρηση.

Σε ότι αφορά τα ηλεκτρονικά, το ΜΤ-10 διαθέτει την δυνατότητα ρύθμισης του κόφτη ταχύτητας YVSL (Yamaha Variable Speed Limiter), ούτως ώστε να μην… κινδυνεύει να ξεπεράσει ο αναβάτης τα όρια ταχύτητας, ή να θέση το δικό του όριο σε διαδρομές που δεν γνωρίζει, ενώ πλέον το quickshifter ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό της μοτοσυκλέτας. Καινούργια είναι και η ψηφιακή TFT οθόνη των 4,2 ιντσών (προερχόμενη κι αυτή από το R1), με τον διακόπτη πλοήγησης στο μενού να βρίσκεται στα δεξιά χειριστήρια, ενώ αριστερά βρίσκεται ο διακόπτης "Mode/Select" με το οποίο επιλέγεις τα διάφορα επίπεδα επέμβασης των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.

Στον ηλεκτρονικό έλεγχο του γκαζιού (ride by wire), τοποθετήθηκε ένας νέος αισθητήρας θέσης του γκαζιού προκειμένου να προσφέρει καλύτερο έλεγχο στον αναβάτη κατά την επιτάχυνση, ο οποίος έχει και στην διάθεσή του τέσσερα Power Modes προκειμένου να επιλέξει την απόδοση που επιθυμεί. Το PWR-1 προορίζεται για σπορ οδήγηση και track days, το PWR-2 και το PWR-3 διαθέτουν μια πιο ομαλή απόκριση, ενώ το PWR-4 είναι κατάλληλο για συνθήκες μειωμένης πρόσφυσης, όπως το βρεγμένο οδόστρωμα.

Φυσικά το ΜΤ-10 διαθέτει και IMU έξι αξόνων, την ίδια που είχε εξελιχθεί για το R1, με μικρότερο όγκο και βάρος. Χάρη στην ύπαρξή της, στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του νέου ΜΤ-10 συμπεριλαμβάνεται το Lean Sensitive Traction Control όπως το ονομάζει η Yamaha, το Slide Control system που ρυθμίζει το επίπεδο της πλαγιολίσθησης του πίσω τροχού, το σύστημα LIF για την ανύψωση του μπροστινού τροχού, το EBM που ρυθμίζει το φρένο του κινητήρα σε δύο επίπεδα και μπορεί να απενεργοποιηθεί, το Brake Control που ουσιαστικά είναι το cornering ABS, ενώ υπάρχουν και τέσσερα προρυθμισμένα modes του YRC (Yamaha Ride Control) τα οποία είναι προσανατολισμένα σε διαφορετικέ συνθήκες οδήγησης παραμετροποιώντας όλα τα παραπάνω συστήματα. Το Mode A για σπορ οδήγηση, το Mode B για ένα ευρύ φάσμα συνθηκών, το Mode C για οδήγηση στην πόλη και το Mode D για δύσκολες συνθήκες.

Σε ό,τι αφορά το Deltabox πλαίσιο του ΜΤ-10 δεν έχει αλλαγές σε σχέση με την προηγούμενη γενιά, ενώ οι πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις της KYB έχουν αλλαγές στο εσωτερικό τους για βελτίωση της λειτουργίας τους.

Aprilia RSV1000 2026 - Αντίπαλος των Panigale V2, R9 και Street Triple RS 765

Κατοχύρωση εκ νέου του εμβληματικού ονόματος, με άρωμα νέου δικύλινδρου Sport μοντέλου
Aprilia RSV1000 - Κατοχύρωση ονόματος
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

RSV1000

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Mille

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp. 

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.