Benelli QJ 752S 2019 στην EICMA

Η νέα ναυαρχίδα της ιταλικής φίρμας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

7/11/2018

Μετά τα σχέδια που παρουσίασε η Benelli QJ για την περαιτέρω επέκταση της γκάμας της στην μικρή κατηγορία, σειρά είχε η παρουσίαση του νέου μεγαλύτερου σε κυβικά μοντέλου της. Το νέο Benelli 752S το είχαμε δει από πέρυσι στο ιταλικό σαλόνι ως concept, ενώ φέτος είναι έτοιμο για να βγει στην παραγωγή. Εδώ να σημειώσουμε πως ένα παρόμοιο σενάριο τείνει να διαδραματίστει και στην φετινή EICMA, με την παρουσίαση του Leonchino 800 ως concept που πιθανότατα θα δούμε την τελική του μορφή του χρόνου.

Εκτός απροόπτου το μοντέλο θα είναι εξοπλισμένο με τον κινητήρα του 752S, τον υδρόψυκτο δικύλινδρο με 2ΕΕΚ και 4Β/Κ των 754 κυβικών. Οι επιδόσεις του κινητήρα πλησιάζουν τους 80 ίππους στις 8.500 στροφές, ενώ η ροπή του κορυφώνεται στα 6,8 χιλιογραμμόμετρα, 2.000 στροφές νωρίτερα. Το 752S, όπως δηλώνει η Benelli είναι μια sport naked μοτοσυκλέτα, κατασκευασμένη για να προσφέρει στην αναβάτη μια σπορ οδηγική εμπειρία και πολλές συγκινήσεις στις κλειστές στροφές των επαρχιακών δρόμων. Γι' αυτό τον λόγο η εταιρεία αποφάσισε να εξοπλίσει τη μοτοσυκλέτα της με το ανεστραμμένο πιρούνι της Marzocchi διαμέτρου 50 χιλιοστών, μαζί με τις ακτινικές δαγκάνες της Brembo στους δίσκους των 320 χιλιοστών, διανθίζοντάς την έτσι με κορυφαίας ποιότητας περιφερειακό εξοπλισμό. Το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας όμως δεν συνάδει τόσο με το μπροστινό, καθώς το ψαλίδι είναι ατσάλινο σωληνωτό και το φινίρισμα του δίσκου δεν είναι τόσο καλαίσθητο στο μάτι.

Κρίνοντας από την εμφάνιση της, είναι ασφαλές να εικάσουμε πως το σχεδιαστικό τμήμα της Benelli έχει αντλήσει στοιχεία για τη δημιουργία της από το Monster της Ducati, καθώς οι ομοιότητες είναι μεγάλες, με το πράσινο χρώμα να προσπαθεί να τις καμουφλάρει κάπως. Η πιο κραυγαλέα ομοιότητα όμως, κοιτώντας τη μοτοσυκλέτα απ’ το πλάι είναι το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο που αποτελεί σήμα κατατεθέν για τη Ducati, με τη βασικότερη διαφορά εδώ να βρίσκεται στις πλάκες που δένουν στο πίσω μέρος του κινητήρα. Η διαφορά βρίσκεται στο υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή των πλακών, καθώς και πιθανότατα ο τρόπος.Οι Kawasaki και Ducati χρησιμοποιούν αλουμινένιες πρεσαριστές πλάκες, ενώ η Benelli QJ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ατσάλινες, γεγονός που θα προσφέρει διαφορετική αίσθηση κατά την οδήγηση, καθώς τα δύο κράματα έχουν διαφορετικές ιδιότητες.

Το άρθρο συνοδεύεται από αναλυτικό gallery σε υψηλή ανάλυση

Όσον αφορά τον τομέα του εξοπλισμού, η τεχνολογία LED βρίσκεται σε όλα τα φωτιστικά σώματα, με τα φλας να είναι όμορφα σχεδιασμένα και τοποθετημένα, όπως τα πίσω που βρίσκονται στην βάση της πινακίδας θυμίζοντας αυτά της MV Agusta Dragster 800, ενώ ο προβολέας θυμίζει περισσότερο αυτόν της Brutale 800 με το ωοειδές σχήμα. Τα όργανα απ’ την πλευρά τους αποτελούνται από μια έγχρωμη οθόνη με το ταχύμετρο να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ το φόντο της οθόνης θυμίζει κάτι από τον κόσμο του Tron…

Με μια πρώτη ματιά το μοντέλο, κερδίζει τις εντυπώσεις με τον όμορφο σχεδιασμό και τον εξωτικό περιφερειακό εξοπλισμό, όμως μερικές λεπτομέρειες δεν είναι τόσο καλαίσθητες. Όπως φερ ειπείν οι κολλήσεις που είναι σε κοινή θέα στο τελικό της εξάτμισης.

Όπως και να ‘χει ο ερχομός της ναυαρχίδας της Benelli QJ, κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις της να μπει δυναμικά στην μεσαία κατηγορία, ενώ το γεγονός πως την εξοπλίζει με κορυφαίο περιφερειακό εξοπλισμό δείχνει πως δεν αστειεύεται. Το μοντέλο θα βρίσκεται στην αγορά το καλοκαίρι του 2019, σε τρείς χρωματισμούς, άσπρο, μαύρο και πράσινο, ενώ η τιμή του δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα.

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ                              Benelli 752S

Αντιπρόσωπος:

MOTOWAY

Τιμή:

Αναμένεται

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

2.130

Ύψος (mm):

1.100 (χωρίς καθρέπτες)

Μεταξόνιο (mm):

1.460

Απόσταση από το έδαφος (mm):

180

Ύψος σέλας (mm):

810

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο σωληνωτό με πλάκες

Πλάτος (mm):

820

Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):

-/228

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

14,5/3

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Τετράχρονος, υδρόψυκτος, δικύλινδρος με 2 ΕΕΚ και 4 Β/Κ

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

88 x 62

Χωρητικότητα (cc):

754

Σχέση συμπίεσης:

11,5:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

76,8/8.500

Ροπή (kg.m/rpm):

6,8/6.500

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

101,8

Τροφοδοσία:

Ψεκασμός

Σύστημα εξαγωγής:

2-1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Υγρός πολύδισκος

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Με γρανάζια

Τελική μετάδοση / σχέση:

Με αλυσίδα

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ένα αμορτισέρ

Διαδρομή (mm):

45

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

17 x 5,5

Ελαστικό:

180/55-17

ΦΡΕΝΟ

Ένας πλευστός δίσκος 260mm με δαγκάνα ενός εμβόλου και ABS

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ψηφιακό όργανο με ενδείξεις για ταχύτητα, στροφές, ώρα, επιλεγμένη σχέση, θερμοκρασία, στάθμης καυσίμου, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές. Ενδεικτικές λυχνίες για ABS, ρεζέρβα, φλας, νεκρά, στάθμη λαδιών.

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Ανεστραμμένο πιρούνι της Marzocchi

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

117/50

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

17 x 3,5

Ελαστικό:

120/70-17

ΦΡΕΝΟ

Δύο ημίπλευστοι δίσκοι 320mm με τετραπίστονες δαγκάνες της Brembo και ABS

 

Ετικέτες

Triumph Tracker 400/Thruxton 400 2026 – Παρουσιάστηκαν με τιμές για Ελλάδα!

Με διαφορές σε πλαίσιο/ανάρτησες - Και ισχυρότερο κινητήρα κατά δύο ίππους
Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/12/2025

Η Triumph διευρύνει ακόμη περισσότερο την γκάμα των μονοκύλινδρων 400ριών της με Tracker 400 και Thruxton 400 με αισθητική εμπνευσμένη από τους flat track αγώνες και τα cafe racers αντίστοιχα.

Περιμέναμε ένα αλλά τελικά η Triumph παρουσίασε δύο μονοκύλινδρα 400άρια φτάνοντας έτσι την οικογένεια στα πέντε συνολικά μοντέλα, μαζί με τα Speed 400, Scrambler 400 X και Scrambler 400 XC.

Οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν αισθητικές κυρίως διαφορές με τις άλλες εκδόσεις και μεταξύ τους φυσικά με το φαίρινγκ του 400ριού Thruxton να μας είναι γνωστό εδώ και καιρό από τις κατασκοπικές φωτογραφίες που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου πολύ καιρό πριν από την παρουσίασή του. 

Οι δύο μοτοσυκλέτες φέρουν επίσης και μία ισχυρότερη έκδοση του μονοκύλινδρου μοτέρ με τη μέγιστη ισχύ να ανεβαίνει κατά 5% περίπου και να φτάνει τους 41,42 ίππους από 39,42 που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αλλαγή στη ροπή δεν υπάρχει και έτσι η μέγιστη τιμή παραμένει στα 3,82 kg.m αλλά να κάνει την εμφάνισή της 1.000 στροφές ψηλότερα, στις 7.500 σ.α.λ., με το 80% αυτής να είναι διαθέσιμο από τις 3.000 σ.α.λ. Η αύξηση στην ισχύ προήρθε από νέο εκκεντροφόρο αλλά και την εκ νέου χαρτογράφηση του ψεκασμού.

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

Σε σχέση με τη μοτοσυκλέτα βάσης που είναι το Spped 400, το Tracker 400 έχει φαρδύτερο τιμόνι κατά 23 χλστ., το οποίο είναι και χαμηλότερο κατά 134 ολόκληρα χλστ. Παράλληλα τα μαρσπιέ έχουν τοποθετηθεί 86 χλστ. πιο πίσω και 27 χλστ. ψηλότερα, με το νέο τρίγωνο της εργονομίας να δίνει μια πιο σπορ και επιθετική θέση οδήγησης. Διαφορετική είναι και η σέλα, όπως και το κάλυμμα-κοκοβιός της σέλας στο κομμάτι του συνεπιβάτη, οι ζάντες και το ρεζερβουάρ, με τo Tracker 400 να ξεχωρίζει από το μικρό του μασκάκι, αλλά και τα μεγάλα numver plates εκατέρωθεν της σέλας, όπως και από τους αποκλειστικούς χρωματισμούς.

Το Thruxton 400 έχει επίσης διαφορετικό ρεζερβουάρ -και από το Tracker-, αν και η χωρητικότητα είναι ίδια στα 13 λίτρα, ενώ ζυγίζει και τρία κιλά περισσότερα λόγω του φέρινγκ, με το βάρος του να φτάνει τα 176 κιλά πλήρες υγρών. Του Tracker βρίσκεται στα 173 κιλά. Το φαίρινγκ είναι αυτό που κάνει και τη μεγαλύτερη διαφορά στην αισθητική της μοτοσυκλέτας, που έχει κλιπόν και διαφορετική θέση οδήγησης, ενώ οι Βρετανοί αναφέρουν και μικρές αλλαγές στο πλαίσιο αποκλειστικά για τη συγκεκριμένη εκδοχή της μοτοσυκλέτας. Σε αυτήν την περίπτωση και έναντι του Speed 400 τα κλιπόν είναι 40 χλστ. πιο στενά και 246 χλστ. πιο χαμηλά τοποθετημένα με μπόλικο βάρος να φορτίζει πλέον τον εμπρός τροχό. Παράλληλα, τα μαρσπιέ βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνα του Tracker 400.

Μικρές διαφορές έχουμε και στη γεωμετρία του πλαισίου μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών. Το Tracker 400 έχει μεταξόνιο στα 1.371 χλστ. με κάστερ και ίχνος στις 24,4 μοίρες και 107,6 χλστ. αντίστοιχα, ενώ το Thruxton 400 έχει μεταξόνιο στα 1.376 χλστ. με κάστερ στις 24,5 μοίρες και ίχνος στα 101,5 χλστ. 

Triumph Tracker 400 και Thruxton 400 2026

H Triumph αναφέρει ότι καθεμιά από τις δύο νέες μοτοσυκλέτες έχει το δικό της set up στις αναρτήσεις ώστε να ταιριάζει καλύτερα στη φιλοσοφία της έκδοσης και τη θέση οδήγησης, με το πιρούνι να είναι ανεστραμμένο στα 43 χλστ. Η διαδρομή του είναι 140 χλστ. στο Tracker και 135 χλστ. στο Thruxton ενώ και το μονό αμορτισέρ και στις δύο περιπτώσεις δίνει διαδρομή 130 χλστ.

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν 17ρες χυτές ζάντες αλουμινίου που είναι διαφορετικής σχεδίασης μεταξύ των δύο μοντέλων και ελαστικά 110/70 και 150/60 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Ως πρώτης τοποθέτησης ελαστικά για το Thruxton επιλέχθηκαν τα Pirelli Diablo Rosso IV, ενώ για το Tracker έχουμε τα Pirelli MT60 RS και τα δύο εξαιρετικές επιλογές για τόσο προσιτές μοτοσυκλέτες.

Τέλος, ίδιο είναι το σύστημα πέδησης και στις δύο περιπτώσεις με το κύριο έργο της επιβράδυνσης να αναλαμβάνει 300άρης εμπρός δίσκος και ακτινικά τοποθετημένη 4πίστονη δαγκάνα της ByBre. 

Το Tracker 400 θα είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα από τον ερχόμενο Μάρτιο με τιμή 6.390 ευρώ και το Thruxton 400 από τον Φεβρουάριο του 2026, με τιμή 6.690 ευρώ. Και τα δύο συνοδεύονται από εργοστασιακή εγγύηση δύο ετών χωρίς περιορισμό στα διανυθέντα χιλιόμετρα.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στις συλλογές που ακολουθούν.