Νέο Ducati Diavel 2023: Έγινε V4 [VIDEO]

Ίδιες επιδόσεις με το δικύλινδρο παρελθόν του
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/10/2022

Το Diavel είναι το πρώτο power cruiser που κατάφερε να εδραιώσει η Ducati και να πετύχει εμπορικά και στην αγορά των ΗΠΑ που οι πρώτη προσπάθεια των Ιταλών είχε αποτύχει, σε ένα μακρινό παρελθόν με μία ολότελα διαφορετική μοτοσυκλετιστική πραγματικότητα συγκριτικά με την εποχή μας.

Το Diavel πέτυχε γιατί κατάφερε να είναι ένα power cruiser που οδηγείς ευχάριστα ακόμη και μέσα στην πόλη και στρίβει σαν power naked στους επαρχιακούς, θέτοντας λίγους περιορισμούς για τα δεδομένα της κατηγορίας και πλέον ακολουθεί και αυτή την νέα V4 εποχή της Ducati.

Με την προσθήκη του V4 Granturismo κινητήρα κερδίζει ελάχιστα σε ιπποδύναμη και χάνει λίγη από την τεράστια ροπή του συγκριτικά με την έκδοση 1260 S, και μπορεί η Ducati να εξυμνεί τις επιδόσεις, όμως η μετάβαση στον V4 αναμένεται να ευνοήσει το Diavel περισσότερο στην χρήση του βελτιώνοντας την λειτουργία του, κυρίως στις χαμηλές στροφές.

Ταυτόχρονα είναι και μία δήλωση οπτική, ακουστική και έπειτα αριθμητική προς τον ανταγωνισμό μιας και το Diavel είναι μοτοσυκλέτα που στοχεύει καθαρά στο συναίσθημα και ο νέος κινητήρας μιλά απευθείας σε αυτό. Η Ducati επίσης δεν απογοητεύει ποτέ στον τομέα της εμφάνισης και καταφέρνει να αναδεικνύει τον κινητήρα και οπτικά, την στιγμή που οι σχεδιαστικές γραμμές του νέου Diavel V4 είναι για πρώτη φορά τόσο ανάμεσα σε streetfighter και power cruiser.

Μιας και μιλάμε για την εμφάνιση, το τελικό της εξάτμισης είναι τελικά αυτό που είχαμε δείξει πριν από αρκετό καιρό σε κατασκοπευτικές φωτογραφίες και είχαμε πει πως το πιθανότερο είναι να μείνει και έτσι στην μοτοσυκλέτα παραγωγής.

Γνωρίζοντας τους Ιταλούς, ήταν απίθανο να μην θέλουν να δηλώσουν και σε εκείνο το σημείο τους 4 κυλίνδρους της Ducati και το κατάφεραν, έβγαλαν στην παραγωγή ένα αμφιλεγόμενο τελικό από πλευράς εμφάνισης, αλλά σε κάθε περίπτωση μοναδικό.

Στην ανακοίνωσή της η Ducati κάνει λόγο για έμπνευση από τα “muscle cars” και την αισθητική των υπερηρώων που θα ήταν λάθος εκκίνηση για οποιονδήποτε άλλο, πλην των ανθρώπων της. Μπορεί το νέο Diavel να μην είναι έχει την ίδια απήχηση σε όλους, είναι όμως εξαιρετικά σχεδιασμένη μοτοσυκλέτα.

Τα φώτα της είναι κάτι νέο επίσης, θα δούμε στην πράξη το πρακτικό της κομμάτι και πόσο καλά αποδίδουν όμως τα Full LED εμπρός και πίσω τονίζουν επίσης την σιλουέτα του νέου Diavel.

Αντίστοιχα τονίζεται και από το ελαστικό 240/45 άλλο ένα στοιχείο που καθιστά μοναδικό το Diavel. Πίσω στο 2010 η Ducati έπρεπε να συνεργαστεί με τις εταιρείες ελαστικών για να φτιάξει το δικό της ελαστικό καθώς δεν υπήρχε κάτι στην αγορά που να μπορεί να αποδώσει στα πλαίσια χρήσης του Diavel, κάτι τελείως νέο στην μοτοσυκλέτα εκείνη την εποχή. Κατάφερε να φτιάξει ένα τεράστιο ελαστικό με γεωμετρία που εξυπηρετεί και τις στροφές, ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που το Diavel πέτυχε από την πρώτη στιγμή.

Το πίσω ελαστικό τραβούσε το βλέμμα και των περαστικών που δεν είχαν σχέση με τις μοτοσυκλέτες, αποδεδειγμένο αυτό, έχει γραφτεί για πάντα στις δοκιμές του ΜΟΤΟ. Στο νέο Diavel V4 συνεργάζεται με ζάντες που επίσης τραβούν το βλέμμα έχοντας ιδιαίτερο προφίλ και προσδίδοντας τον premium αέρα που χρειάζεται μία τέτοια μοτοσυκλέτα.

Ο γνωστός πλέον V4 των 1,158 κυβικών είναι όπως είπαμε δομικό στοιχείο της μοτοσυκλέτας που πλήρως αναδεικνύεται εμφανησιακά από τον σχεδιασμό της. Ο στρόφαλος περιστρέφεται αντίθετα από την φορά της κίνησης για να μετριάσει το γυροσκοπικό και να βελτιώσει την ευελιξία.

Η ροπή του είναι πλέον στα 12.8 kgm στις 7,500 rpm, με την Ducati να τονίζει πως αυτό το νούμερο είναι αυξημένο κατά μισό χιλιογραμμόμετρο από την Multistrada V4, αποφεύγοντας να πει πως είναι και σχεδόν 0,4 κάτω από το προηγούμενο Diavel.

Όπως είπαμε όμως ο V4 είναι εξαιρετικός σε όλο το φάσμα των στροφών και οι βόλτες με προοδευτική απόκριση από χαμηλά θα γίνουν σίγουρα καλύτερες, όπως ξέρουμε και από το Multistrada, από όπου προέρχεται ο V4.

Τα διαστήματα μεγάλου service είναι στις 60.000 χιλιόμετρα, όπως τα ξέρουμε και από τις Multistrada V4 ενώ το Diavel κάνει ακόμη μεγαλύτερη χρήση της απομόνωσης των κυλίνδρων που η Ducati έχει εξελίξει για σε αρκετά μεγάλο βαθμό.

Η καύση στους πίσω κυλίνδρους απενεργοποιείται λοιπόν, όχι μόνο στο ρελαντί, όσο περιμένεις στο φανάρι αλλά και όταν η μοτοσυκλέτα πηγαίνει με χαμηλές ταχύτητες και το γκάζι δεν ανοίγει έντονα. Αν το γκάζι ανοίξει απότομα, τότε και το Diavel θα εκτοξευτεί ως V4 εμπρός και όχι σαν δικύλινδρο.

Φυσικά αυτή η αλλαγή από δικύλινδρο εν σειρά σε τετρακύλινδρο V4 επηρεάζει και τον ήχο του κινητήρα αλλά με τον χρονισμό “Twin Pulse” που έχουν επιλέξει έχεις έναν μπάσο ήχο με έντονο το "μπαμ" που αντιλαμβάνεται τόσο ο αναβάτης, όσο και ο περίγυρος. Ο ήχος ανεβαίνει σε συχνότητα όταν όλοι οι κύλινδροι πραγματοποιούν καύση.

Το βάρος έχει κρατηθεί χαμηλά, στα 223 κιλά. Όπως ξέρετε στο ΜΟΤΟ είμαστε οι μόνοι που προσέχουμε τέτοιες λεπτομέρειες και ζυγίζουμε τις μοτοσυκλέτες με αναλογία κιλών εμπρός και πίσω και βάση εμπειρίας θα πούμε πως η Ducati δεν θα πέφτει έξω.

Το Diavel V4 έχει κερδίσει πέντε κιλά από τον κινητήρα και 8 συνολικά από τα υπόλοιπα μέρη, άρα μιλάμε για μείωση 13 κιλών, σε ένα ακόμη παράδειγμα που εξηγεί πως οι περισσότεροι κύλινδροι δεν φέρνουν και βάρος. Επίσης αυτός είναι ένας τομέας που συμφέρει την Ducati να συγκριθεί με το απερχόμενο 1260 S, αντί των επιδόσεων. Βέβαια με 0-100χαω σε κάτω από 3 δευτερόλεπτα δεν θα πρέπει κανείς να διυλίζει τον κώνωπα και αντίστοιχα Brembo Stylema με δίσκους 330mm φροντίζουν για εξαιρετική επιβράδυνση που η Ducati ανακοινώνει στα 11.5 m/s2 πράγμα που πρέπει να διαχειριστεί και το πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι των 50mm με cantileve, όπως αντίστοιχα και το ABS της Bosch.

Μεγάλη είναι και η διαφορά εργονομίας θέσης οδήγησης συγκριτικά με το Diavel 1260, το ύψος σέλας είναι στα 790mm και το τιμόνι 20mm πιο κοντά στον αναβάτη, άλλο ένα στοιχείο για την διαφορετική μίξη streetfighter στοιχείων στην power cruiser κατηγορία που θέλει να ανήκει. Η διαδρομή πίσω ανάρτησης έχει μεγαλώσει κατά 15mm και τα μαρσπιέ συνεπιβάτη εξαφανίζονται και κρύβονται όπως τα ξέρουμε και το Diavel V4 φαντάζει και αυτό μονόσελο όποτε δεν έχεις δεύτερο άτομο.

Μία νέα οθόνη 5 ιντσών έρχεται στον εξοπλισμό, απαραίτητη για να μπορείς να διαχειριστείς το νέο πλήρες πακέτο ηλεκτρονικών με τέσσερις καταστάσεις λειτουργίας που αντίστοιχα επηρεάζουν και την χαρτογράφηση: Sport, Touring, Urban και Wet για όταν οδηγείς υπό βροχή κάτι που σπάνια συμβαίνει σε μοτοσυκλέτες της κατηγορίας. Αντίστοιχα ρυθμίζονται και τα Ducati Cornering Traction Control, Cornering ABS και Ducati Wheelie Control. Η οθόνη επίσης θα συνδέεται μέσω Ducati Link App και με κινητό τηλέφωνο και θα προσφέρει και πλοήγηση.

Μακρύς είναι και ο κατάλογος αξεσουάρ του Diavel που έχει και βαλίτσες χωρίς καγκέλα στα 48 λίτρα. Το νέο Diavel V4 θα είναι διαθέσιμο από τον Ιανουάριο 2023.

 

 

 

 

Δείτε μία πλούσια συλλογή φωτογραφιών του νέου Ducati Diavel V4:

Ετικέτες

EICMA: Moto Morini Kanguro / Kanguro Rally 2026 - Μονοκύλινδρα 300άρια on-off με 34 ίππους

Περισσότερη προστασία από την Kanguro Rally, χαμηλότερο βάρος η Kanguro
Moto Morini Kanguro 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

4/11/2025

Η Moto Morini φέρνει ένα ακόμη σημαντικό για την ίδια όνομα ξανά στη ζωή με την παρουσίαση των Kanguro και Kanguro Rally που ξεχωρίζουν για την προσεγμένη αισθητική τους, την οποία έχει επιμεληθεί το σχεδιαστικό κέντρο της εταιρείας στην Ιταλία, με προδιαγραφές για να κινούνται άνετα και στο χώμα.

Το Kanguro ήταν η on-off μοτοσυκλέτα της Moto Morini τη 10ετία του '80 και τότε ξεχώριζε γιατί είχε τον δικύλινδρο V κινητήρα του 350, ενώ αργότερα βγήκε ως 500άρι.

Τώρα η Moto Morini αναβιώνει το όνομα με δύο μονοκύλινδρες που πατάνε πάνω στην ίδια βάση αλλά έχουν εντελώς διαφορετική αισθητική, η μία κοντά στις "κλασικές" on-off και η άλλη κοντά στις rally raid μοτοσυκλέτες. Έτσι η Moto Morini πετυχαίνει με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια, όπως έκανε για παράδειγμα η Honda με τις 300άρες CRF/Rally και η KTM με την 390 Enduro και την Adventure.

Moto Morini Kanguro 2025

Και οι δύο μοτοσυκλέτες έχουν ίδιο κινητήρα, πλαίσιο και αναρτήσεις και βάσει προδιαγραφών δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα να βγουν και εκτός δρόμου. Ο υγρόψυκτος μονοκύλινδρος κινητήρας των 300 κ.εκ. αποδίδει 35 ίππους και 2,75 kg.m ροπής στις 9.000 και 8.500 σ.α.λ. με την τελική να ανακοινώνεται και για τις δύο μοτοσυκλέτες στα 130 χλμ./ώρα. 

Εμπρός και πίσω τροχός έχουν διαδρομές στα 250 χλστ. με το αμορτισέρ να φέρει και μοχλικό και να ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση του ελατηρίου του αλλά και την απόσβεση επαναφοράς, ενώ το ανεστραμμένο πιρούνι δεν έχει ρυθμίσεις. 

Moto Morini Kanguro 2026

Διαφορές δεν υπάρχουν στη γεωμετρία του πλαισίου και το κοινό μεταξόνιο βρίσκεται στα 1.470 χλστ., όπως και η απόσταση της σέλας από το έδαφος στα σχετικά ψηλά 880 χλστ. Στο βάρος ωστόσο η Rally έχει 8 κιλά περισσότερα στα 153 χωρίς υγρά, ενώ η απλή Kanguro ζυγίζει 145 κιλά. Κοινή και στις δύο περιπτώσεις είναι και η απόσταση από το έδαφος στα 280 χλστ., όπως και το ρεζερβουάρ των 12 λίτρων.

Ίδιοι είναι και οι ακτινωτοί τροχοί με τον εμπρός στις 21 ίντσες και τον πίσω στις 18, όπως και τα φρένα με τις μοτοσυκλέτες να έχουν ένα δισκόφρενο εμπρός που συνδυάζεται με διπίστονη δαγκάνα και έχει διάμετρο στα 260 χλστ., με τον πίσω δίσκο να βρίσκεται στα 240 χλστ. και τη δαγκάνα του να είναι ενός εμβόλου, ενώ το δικάναλο ABS απενεργοποιείται.

Η Moto Morini αναφέρει ότι οι δύο νέες μοτοσυκλέτες της θα βρίσκονται στις εκθέσεις των αντιπροσώπων της το δεύτερο μισό της ερχόμενης χρονιάς.