Zongshen: Δικύλινδρος 850cc βασισμένος σε κινητήρα Norton!

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/1/2020

Πίσω στο 2017, η Zongshen είχε αγοράσει τα δικαιώματα από τη Norton να κατασκευάσει τον δικύλινδρο εν σειρά των 650cc της αγγλικής εταιρείας. Ο κινητήρας είχε βασιστεί στον τετρακύλινδρο V-72^ο των 1.200cc της V4RR της Norton και αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται στις Superlight και Superlight SS, αλλά και στις δύο εκδόσεις του Atlas, τις Ragner και Nomad. Η Zognshen προχώρησε στην εξέλιξη του δικύλινδρου εν σειρά, αυξάνοντας τη χωρητικότητά του στα 850 κυβικά (849,06cc για την ακρίβεια). Η αύξηση του κυβισμού ωστόσο, δεν βοήθησε ούτε την ευστροφία του κινητήρα αλλά ούτε και την ιπποδύναμή του. Συγκεκριμένα, ο νέος κινητήρας αποδίδει 10 ίππους (στις 8.500 στροφές) λιγότερους συγκριτικά με αυτόν της Superlight, που φτάνει του 105 στις 12.500. Ωστόσο, αυτό που έχει βελτιωθεί είναι η ροπή, που έφτασε τα 8,6 κιλά στις 7.000 (ένα χιλιογραμμόμετρο περισσότερο απ’ τον κινητήρα της Superlight). Από την άλλη, αν συγκρίνουμε τα στοιχεία του νέου κινητήρα με την έκδοση που χρησιμοποιείται στα Atlas, τότε μπορούμε να πούμε πως οι επιδόσεις αυξήθηκαν…

Οι δύο εκδόσεις του Atlas, το Nomad και το Ranger

Ο κινητήρας των 650cc της Zognshen είχε παρουσιαστεί πρώτη φορά πέρσι σε τρία μοντέλα της, το γυμνό ZS650, την adventure RX6 και την touring RK6. Τώρα, η Zongshen ανακοίνωσε τη δημιουργία της νέας έκδοσης του ZS650, το ZS850, με το νέο κινητήρα να έχει πλέον περισσότερη ιπποδύναμη και ροπή απ’ τα Atlas της Norton. Αργότερα θα περάσει και στα RX6 και RK6 λογικά. Το ερώτημα που δημιουργείται είναι αν ο νέος κινητήρας των 850cc θα χρησιμοποιηθεί και στις μοτοσυκλέτες της Norton ή όχι, καθώς κάτι τέτοιο θα έκανε τα μοντέλα της αγγλικής εταιρείας πιο ανταγωνιστικά και θα ενίσχυε τη θέση της στην αγορά, ιδίως με το δεδομένο πως τα χρέη της έχουν ξεπεράσει αυτή τη στιγμή τις €300.000.

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

29/4/2025

Η Royal Enfield προχώρησε στο φρεσκάρισμα του Hunter 350 για το 2025 με αλλαγές ουσίας που βελτιώνουν τη συμπεριφορά, τη χρηστικότητά του αλλά και την ασφάλεια.

Συγκεκριμένα η ρετρό σχεδίασης μοτοσυκλέτα της ινδικής εταιρείας διατηρεί τον μονοκύλινδρο αερόψυκτο κινητήρα J-series 349 κ.εκ. των 20,4 ίππων με τις υποτετράγωνες διαστάσεις του κυλίνδρου και το χαρακτηριστικά ευχάριστο, αργόστροφο δούλεμά που ταιριάζει γάντι στην αισθητική και τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας.

Ωστόσο, το μικρό commuter έχει υποστεί μια σειρά από αλλαγές που στοχεύουν στη συνολική βελτίωσή του με τους Ινδούς να “απαντούν” στις κινήσεις του ανταγωνισμού (βλ. Honda GB350) ώστε να διατηρήσουν ή ακόμη και να αυξήσουν το μερίδιο που έχουν -αρχικά- στην τεράστια ινδική αγορά.

Συγκεκριμένα η θέση οδήγησης έχει αναθεωρηθεί με το εργονομικό τρίγωνο του αναβάτη να επηρεάζεται από το νέο τιμόνι αλλά και από τη σέλα που φέρει νέο αφρώδες και επένδυση. Στο παραπάνω έρχονται να προστεθούν οι αλλαγές στην πίσω ανάρτηση με νέα προοδευτικά ελατήρια και set up για τις αποσβέσεις των αμορτισέρ, ενώ έχει αυξηθεί και η απόσταση από το έδαφος.

Παράλληλα, ο συμβατικός συμπλέκτης άλλαξε και έδωσε τη θέση του σε έναν περιορισμένης ολίσθησης με υποβοήθηση στη μανέτα, για πρώτη φορά σε 350άρι της Royal Enfield. Το τελευταίο το HNTR δεν το χρειαζόταν αφού η μανέτα του συμπλέκτη είναι ήδη ελαφριά στο τράβηγμα, αλλά όχι δεν λέμε σε τέτοιες αλλαγές με τη μοτοσυκλέτα να γίνεται ακόμη πιο φιλική στην καθημερινότητα, ειδικά για τις γυναίκες.

Νέος είναι επίσης ο LED προβολέας, ο οποίος λογικά θα αναβαθμίσει αρκετά την ορατότητα τη νύχτα, ενώ στον εξοπλισμό έρχονται να προστεθούν το κομψό όργανο πλοήγησης tripper pod -όχι στη στάνταρ έκδοση "Factory Black"- που συνδέεται με smartphone και η “απαραίτητη” πλέον θύρα φόρτισης USB Type-C.

Η πρώτη παρουσίαση έγινε σε φεστιβάλ της Royal Enfield στην Ινδία και συνολικά τα χρώματα που θα προσφέρονται είναι τα: Factory Black, Rio White και Dapper Grey, Tokyo Black, London Red και Rebel Blue ενώ είμαστε σε αναμονή για ανακοινώσεις από την ελληνική αντιπροσωπεία σχετικά με την εισαγωγή και την τιμή του στην Ελλάδα. Στην Ινδία πάντως η στάνταρ έκδοση παρέμεινε στο ίδιο επίπεδο με την απερχόμενη μοτοσυκλέτα.