ΒΜW E – scooter: Eπιδόσεις και γόητρο

Από το

Μαύρο Σκύλο

21/7/2011

Τo ηλεκτροκίνητο σκούτερ της BMW -ακόμη είναι σε επίπεδο εξέλιξης- δεν μοιάζει με κανένα από τα ηλεκτρικά σκούτερ που ξέρουμε μέχρι σήμερα. Αντί για τα μικρού μεγέθους και βάρους σκούτερ που προορίζονται για σύντομες διαδρομές μέσα στις πόλεις, το E-Scooter concept σχεδιάζεται για να έχει πολύ μεγαλύτερο εύρος δράσης. Κατ’ αρχήν, είναι το μέγεθός του που είναι εφάμιλλο των μεγάλου μεγέθους σκούτερ άλλων κατασκευαστών με κινητήρες 600 κυβικών. Πρόκειται εμφανώς για ένα σκούτερ “γοήτρου” με αντίστοιχες δυνατότητες και επιδόσεις. Το E - scooter προέρχεται από το concept C που είχε παρουσιαστεί στην περσινή έκθεση του Μιλάνου. Αυτό όσον αφορά την εμφάνισή του εξωτερικά. Γιατί κάτω από αυτήν υπάρχουν άλλες τεχνολογίες στα περισσότερα σημεία του. Διατηρήθηκε πάντως το “ψαρωτικό” ανεστραμμένο πιρούνι, το οποίο δεν είναι “σαν” πιρούνι μοτοσυκλέτας αλλά ακριβώς ίδιο, με τις μπουκάλες του να δένουν με δυο πλάκες. Από εκεί και πέρα, το Ε- scooter είναι ένα ακόμη BMW “χωρίς πλαίσιο” ή σωστότερα χωρίς κυρίως πλαίσιο. Αντί αυτού χρησιμοποιείται το αλουμινένιο κουτί στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν οι μπαταρίες. Στο μπροστινό του μέρος βιδώνεται ένα σωληνωτό υποπλαίσιο για να στηρίξει με τη σειρά του το πιρούνι και τον υπόλοιπο εξοπλισμό του εμπρός μέρους, ενώ ένα απλούστερο σωληνωτό, επίσης, υποπλαίσιο στηρίζει στο πίσω μέρος τη σέλα και την ουρά. Το αλουμινένιο και μονόμπρατσο ψαλίδι πέρα από την ξεχωριστή εικόνα που δημιουργεί φιλοξενεί στο εσωτερικό του ένα μέρος από το σύστημα μετάδοσης της κίνησης στον πίσω τροχό, ενώ το μοναδικό αμορτισέρ είναι τοποθετημένο με μεγάλη κλίση από την αριστερή του πλευρά και το αναρτά δίχως μοχλικό. Η μετάδοση από τον ηλεκτροκινητήρα προς τον πίσω τροχό ξεκινά με έναν οδοντωτό ιμάντα από τον κινητήρα έως τις τροχαλίες, όπου συνεχίζει ένας δεύτερος ιμάντας ενώ ο τροχός περιστρέφεται από αλυσίδα.
Υπάρχει κύκλωμα υγρόψυξης -αναζητήστε το ψυγείο κάτω από τον λαιμό- για να ψύχει τον κινητήρα, αλλά και τον φορτιστή κατά τη διάρκεια της φόρτισης. Αυτή γίνεται χρησιμοποιώντας την απλή πρίζα του δημόσιου δικτύου διανομής ρεύματος. Οι επιδόσεις του -κατά τα λεγόμενα της εταιρείας- όσον αφορά την επιτάχυνσή του, είναι αντίστοιχη με των σκούτερ που διαθέτουν κινητήρες βενζίνης 600 κυβικών, ενώ η συνολική του απόδοση θα είναι αρκετή για να προσπερνάει με άνεση στις λεωφόρους μεταφέροντας δυο αναβάτες. Η αυτονομία του θα ξεπερνά με άνεση τα εκατό χιλιόμετρα, ενώ μπορεί να αυξηθεί σε ποσοστό έως και 20% χάρη στο σύστημα ανάκτησης ενέργειας που τροφοδοτεί με ρεύμα τις μπαταρίες κατά τη διάρκεια των επιβραδύνσεων. Επίσης, χάρη στη χρήση των πιο σύγχρονων τεχνολογιών, που αναπτύσσονται με ιδιαίτερη ταχύτητα για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, η διάρκεια της φόρτισης των μπαταριών, όταν έχουν αδειάσει τελείως, φθάνει μόλις τις τρεις ώρες

Aprilia RSV1000 2026 - Αντίπαλος των Panigale V2, R9 και Street Triple RS 765

Κατοχύρωση εκ νέου του εμβληματικού ονόματος, με άρωμα νέου δικύλινδρου Sport μοντέλου
Aprilia RSV1000 - Κατοχύρωση ονόματος
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/3/2025

Δεκαπέντε χρόνια μετά το τέλος του δικύλινδρου RSV1000 Mille, το 2010 και την αντικατάστασή του από την RSV4 μοτοσυκλέτα της Aprilia, η μητρική Piaggio κατοχυρώνει ξανά το όνομα της δικύλινδρης Superbike της, με τις πρώτες σκέψεις να δείχνουν φυσικά έναν νέο αντίπαλο στις πιο οικονομικές δικύλινδρες και τρικύλινδρες προτάσεις που πλέον αγωνίζονται στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.

Με τις επιδόσεις αλλά και τις τιμές των τετρακύλινδρων Superbike να βρίσκονται πλέον στα ύψη, αφορώντας ολοένα και μικρότερο κοινό, οι εταιρείες αναγεννούν την ιδέα της Sport οδήγησης με λιγότερους κυλίνδρους, πιο βατές ιπποδυνάμεις και χαμηλότερες τιμές, αποσκοπώντας στην προσέλκυση ευρύτερης βάσης αναβατών.

Η Ducati με το Panigale V2, η Triumph με το Street Triple RS 765 και η Yamaha με το R9, έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια πως δικύλινδρα και τρικύλινδρα μοντέλα μπορούν να ανταγωνιστούν με επιτυχία τα τετρακύλινδρα στα WorldSSP, ενώ παράλληλα μοτοσυκλέτες όπως το Aprilia RS660, το Honda CBR500RR, το Yamaha R7, το Triumph Daytona 660, το Suzuki GSX-8R, κ.α. αποτελούν τίμιες sport προτάσεις, για καθημερινή οικονομική αλλά και διασκεδαστική μετακίνηση.

RSV1000

Έχοντας τα παραπάνω στο μυαλό, η κίνηση της Piaggio να κατοχυρώσει εκ νέου το όνομα RSV1000 Mille -αρχικά στις Η.Π.Α.-, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί προάγγελο για την επιστροφή ενός δικύλινδρου sport μοντέλου στην γκάμα της εταιρείας, το οποίο θα προσπαθεί να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του RS660 των 100 hp και του RSV4 των… 217 hp.

Εάν όντως το Noale σκέφτεται κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να ακολουθήσει δυο δρόμους. Ο πρώτος είναι ο ακριβότερος, τον οποίο και συνήθως αποφεύγουν όποτε μπορούν τα εργοστάσια, και αφορά στην εξέλιξη μιας ολοκαίνουργιας πλατφόρμας. Ο δεύτερος και πιο οικονομικός θα ήταν να προσαρμόσουν στη νέα RSV1000 Mille τον ήδη εξελιγμένο -και πολύ πιο ταπεινό σε επιδόσεις- V2 που έχει φορεθεί προηγουμένως στα Shiver και Dorsoduro και είχε παραχθεί σε κυβισμούς 750, 900 και 1.200. Πλέον ο συγκεκριμένος V2 παράγεται στην Κίνα μέσω της συνεργασίας Piaggio-Zonsen, ενώ αρχικά είχε κυκλοφορήσει στα 896 κ.εκ. για το Shiver 900, τώρα ετοιμάζεται έκδοσή του στα 996 κ.εκ. για την επερχόμενη κινέζικη naked μοτοσυκλέτα Zonsen Cyclone SR1000 που είχαμε δει ως πρωτότυπο το 2021.

Η SR1000 μοιράζεται το πλαίσιο χωροδικτύωμα του Shiver, καθώς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, έχοντας μονόμπρατσο ψαλίδι και ένα τεράστιο πίσω ελαστικό 240.

Mille

Στα 996 κ.εκ. ο V2 αυτός αποδίδει 105 hp, ενώ πληροί τις κινέζικες προδιαγραφές ρύπων που πλησιάζουν εκείνες της Ευρώπης. Μια ιπποδύναμη χαμηλή για sport μοτοσυκλέτα του λίτρου, αλλά στα πρότυπα της νέας sport οικονομικής κατηγορίας, και συνοδευόμενη με τη σεβαστή ροπή των χιλίων κυβικών. Παρόλα αυτά, το Dorsoduro 1200 απέδιδε 130 hp από την έκδοση του κινητήρα στα 1.197 κ.εκ. δείχνοντας πως η Aprilia θα μπορούσε να βγάλει εύκολα περισσότερους ίππους αν το επιθυμεί. Θυμίζουμε πως το Aprilia RSV1000 Mille R στις τελευταίες του εκδόσεις παραγωγής απέδιδε κοντά ή και λίγο πάνω από τους 140 hp. 

Ένας ακόμη παράγοντας για την ιταλική εταιρεία με το έντονο αγωνιστικό προφίλ θα ήταν και η δυνατότητα αγωνιστικής εμπλοκής της νέας RSV1000 σε Πρωταθλήματα όπως το WorldSSP, ακόμα και μια νέα κατηγορία στο MotoGP που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη Moto3.