Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

MV Agusta Enduro Veloce 2026 - Πλουσιότερος στάνταρ εξοπλισμός και Euro 5+ προδιαγραφές

Καμία αλλαγή στον ήχο του τρικύλινδρου και δύο νέα χρώματα για την ιταλική adventure
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

31/10/2025

Η MV Agusta τη δεύτερη μοτοσυκλέτα της μέσα σε μια εβδομάδα, μετά την Brutale 800, με την Enduro Veloce να προσφέρεται με πλουσιότερο στάνταρ εξοπλισμό και νέα χρώματα, ενώ για το 2026 πληροί τις Euro 5+ προδιαγραφές.

Μετά την παρουσίαση της νέας Brutale 800, η MV Agusta αποκάλυψε τώρα την Enduro Veloce 2026, η οποία και παραμένει η adventure ναυαρχίδα MV Agusta.

Στην καρδιά της Enduro Veloce βρίσκεται ο τρικύλινδρος κινητήρας των 931cc που ζυγίζει μόλις 57 κιλά και αποδίδει 124 ίππους στις 10.000rpm και 10,4 kg.m ροπής στις 7.000rpm. Οι Ιταλοί αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι η εναρμόνιση με τις αυστηρότερες προδιαγραφές δεν είχε κανέναν αντίκτυπο στην απόδοση του κινητήρα, ίσως ακόμη πιο σημαντικά, ούτε στον εξαιρετικό ήχο που παράγει, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ροπής -πάνω από 80%- είναι ήδη διαθέσιμο λίγο πάνω από τις 3.000 σ.α.λ.

Οι αναρτήσεις της Enduro Veloce έρχονται από την Sachs, με πλήρως ρυθμιζόμενο πιρούνι 48 mm και ρυθμιζόμενο monoshock αμορτισέρ. Η διαδρομή είναι στα 210 mm τόσο μπροστά, όσο και πίσω.

Το ύψος της σέλας είναι ρυθμιζόμενο από 850 έως 870 mm, ενώ η απόσταση από το έδαφος είναι στα 230 mm. Στο σύστημα πέδησης συναντάμε τις 4πίστονες ακτινικής τοποθέτησης Brembo Stylema με δίσκους 320 mm μπροστά και διπίστονη δαγκάνα με δίσκο 265 mm πίσω.

Ο στάνταρ εξοπλισμός της ιταλικής adventure γίνεται πλουσιότερος και περιλαμβάνει πλέον πλαϊνές βαλίτσες, κεντρικό σταντ, κάγκελα, προβολείς ομίχλης, ενώ τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης άλλαξαν με τους Ιταλούς να επιλέγουν τα Bridgestone AT41. Στάνταρ είναι επίσης τα 4 διαφορετικά προγράμματα οδήγησης-λειτουργίας (Urban, Touring, Off-Road και Custom All-Terrain), το quickshifter, το Cornering ABS, RLM (Rear Wheel Lift Mitigation) και Cruise Control, ενώ το traction control, το φρένο κινητήρα και η απόκριση γκαζιού είναι ρυθμιζόμενα.

Η μοτοσυκλέτα είναι διαθέσιμη σε δύο χρώματα Nero Intenso/Grigio Antracite (μαύρο-ανθρακί) και Bianco Perlato RC/Blu Nordico (λευκό-μπλε).