Ducati DesertX εναντίον MV Agusta Lucky Explorer “Project”

Ποιος έχει τον “καλύτερο” Ελέφαντα;
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2021

Έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία της μοτοσυκλέτας να διεκδικούν ταυτόχρονα δύο ή ακόμα και τρεις εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας. Για παράδειγμα η Triumph και η Husqvarna έχουν παίξει πολλές φορές το “χαρτί” του Steve McQueen καθώς ο Αμερικάνος ηθοποιός υπήρξε (πέρα από φανατικός μοτοσυκλετιστής) και αντιπρόσωπος των δύο εταιρειών στις ΗΠΑ και είχε περάσει πολλές ώρες πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών των δύο αυτών εταιρειών και υπάρχει άφθονο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό. Αντίστοιχες περιπτώσεις όπου τα πραγματικά γεγονότα αφήνουν το περιθώριο σε διαφορετικά στρατόπεδα να διεκδικήσουν το δικό τους κομμάτι από την ίδια ιστορία, υπάρχουν και στο χώρο του αυτοκινήτου, όπου τα χρώματα της Martini έχουν ταυτιστεί με την Lancia στα Rally και την ίδια στιγμή με την Porsche στις πίστες, όπως και τα χρώματα της Gulf έχουν ταυτιστεί στους αγώνες endurance με τα Ford GT 40 αλλά και τα Porsche 917.

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μα φυσικά για το γεγονός πως φέτος παρουσιάστηκαν δύο (για την ακρίβεια τρεις…) μοτοσυκλέτες on-off από δύο διαφορετικές ιταλικές εταιρείες που βασίζονται στην ίδια ακριβώς ιδέα. Μιλάμε βεβαίως για την αναβίωση του Cagiva Elefant από την MV Agusta υπό τον γενικό τίτλο Lucky Explorer Project και από την Ducati με το μοντέλο παραγωγής DesertX.

Μάλιστα, όχι απλά αναβιώνουν τα Cagiva Elefant, αλλά συγκεκριμένα χρησιμοποιούν στοιχεία από τα αγωνιστικά Cagiva Elefant που έτρεχαν στο Paris Dakar με τα χρώματα της καπνοβιομηχανίας Lucky Strike.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε από πού εμπνεύστηκαν στην MV Agusta τον τίτλο “Lucky Explorer Project” και γιατί η Ducati, όσο και η MV Agusta χρησιμοποιούν ως βάση το άσπρο χρώμα με κόκκινα/μαύρα και χρυσά αυτοκόλλητα, απλώς δείτε μια φωτογραφία από ένα Cagiva Elefant Rally (στις αρχές των 90ies υπήρξαν και εκδόσεις παραγωγής του 750 και 900 στα ίδια χρώματα).

Μάλιστα το “Lucky Explorer” είχε χρησιμοποιηθεί στα αγωνιστικά Elefant Rally όταν ο νόμος επέτρεπε ακόμα την διαφήμιση τσιγάρων αλλά χωρίς να γράφουν το ακριβές όνομα της μάρκας των τσιγάρων.

Πώς όμως φτάσαμε να διεκδικούν δύο διαφορετικές εταιρείες το ίδιο κομμάτι της ιστορίας;

Όλα ξεκινούν από το γεγονός πως η Cagiva και η Ducati ήταν στην ουσία η ίδια εταιρεία υπό την διοίκηση του μπαμπά Castiglioni.

Τα Elefant ήταν τα on-off μοντέλα της Cagiva και ξεκινούσαν από τα 125 κυβικά με δίχρονους μονοκύλινδρους κινητήρες. Μέχρι τα 900 κυβικά που ήταν η τελευταία έκδοση πριν αντικατασταθεί από το Canyon 900, υπήρξαν πολλές εκδόσεις κυβισμού και διαφορετικές εμφανίσεις, όμως μόνο τα Elefant με τους αερόψυκτους V2 κινητήρες της Ducati άντεξαν στην πίεση του χρόνου και έμειναν στη μνήμη των μοτοσυκλετιστών.

Οπότε ναι μεν το Elefant είναι μοντέλο της Cagiva και η Cagiva είναι πλέον υπό την σκέπη της MV Agusta, όμως για τον περισσότερο κόσμο το Elefant 750/900 ήταν της οικογένειας της Ducati.

Από την μία μεριά δηλαδή έχουμε την MV Agusta που νομικά έχει στην κατοχή της τη δυνατότητα να βγάλει στην παραγωγή μια μοτοσυκλέτα με το όνομα Cagiva Elefant 900 αλλά πλέον χωρίς των V2 κινητήρα της Ducati και από την άλλη μεριά έχουμε την Ducati που δικαιούται να φτιάξει μια μοτοσυκλέτα με τον δικό της V2 εμπνευσμένη από τους αγώνες Rally.

Στην πραγματικότητα, η Ducati DesertX με τον υγρόψυκτο κινητήρα της Multistrada 950 μοιάζει περισσότερο ως η λογική εξέλιξη του τελευταίου Cagiva Elefant 900.

Όμως ακριβώς το ίδιο μπορείς να πεις και για το Lucky Explorer Project της MV Agusta με τον τρικύλινδρο εν σειρά κινητήρα, αφού όπως και τότε, έτσι και τώρα χρησιμοποιεί έναν κινητήρα δρόμου για να δημιουργήσει μια On-off μοτοσυκλέττα. Τότε είχε την Ducati και τον V2 κινητήρα, τώρα έχει την MV Agusta και τον τρικύλινδρο εν σειρά.

Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε ποια από τις δύο μοτοσυκλέτες θα κερδίσει τις εντυπώσεις στο τέλος. Από θέμα πωλήσεων η Ducati έχει το πλεονέκτημα λόγω έτοιμου και οργανωμένου δικτύου σε όλο τον κόσμο, αλλά και από το γεγονός πως η μοτοσυκλέτα της είναι ήδη στις γραμμές παραγωγής και όχι “Project”.

Όμως και η MV Agusta έχει κάποια δυνατά χαρτιά στα χέρια της και το πλεονέκτημα της φρεσκάδας μιας εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας.

Ο χρόνος θα δείξει… Έως τότε υπάρχει άφθονος χώρος για να κάνει, όποιος θέλει, υποθέσεις ή κρητική. Στην παρουσίαση του Aprilia Tuareg 660 οι άνθρωποι του Piaggio Group μας είπαν πως θα είναι καλό αν τα καταφέρει η MV Agusta να σταθεί γερά στα πόδια της με το Lucky Explorer Project. Στην παρουσίαση του Triumph Tiger 660 είχαν πιο χιουμοριστική διάθεση λέγοντάς μας πως η Ducati με την MV Agusta μάλλον έπαιζαν το “Πέτρα-Μολύβι-Χαρτί” και στο τέλος δεν κέρδισε κανείς, οπότε έφτιαξε ο κάθε ένας τη δική του Elefant…  

  

EICMA: Voge RR 500S & RR 660S 2026 - 4κύλινδρα SS με 76,3 και 99 ίππους

Μετά τις adventure/on-off έρχεται και η σειρά sport μοτοσυκλετών 
Voge RR 600S και RR 500S
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

11/11/2025

Το ένα το γνωρίζαμε από πέρσι το άλλο το είδαμε φέτος για πρώτη φορά στο Μιλάνο, με τη Voge να χτίζει σιγά-σιγά και γκάμα σπορ μοτοσυκλετών στην Ευρώπη ξεκινώντας από τα χαμηλά, αλλά με τέσσερεις κυλίνδρους.

Την RR 660S την γνωρίζουμε από το 2023, ενώ πέρσι τον Σεπτέμβρη παρουσιάστηκε επίσημα στον ειδικό Τύπο της Κίνας στην πίστα Ordos της Μογγολίας (διαβάστε περισσότερα εδώ) και φέτος βρέθηκε και στο Μιλάνο ως η επόμενη μοτοσυκλέτα που θα έρθει στην Ευρώπη από την κινέζικη εταιρεία. 

Η μοτοσυκλέτα διαθέτει τετρακύλινδρο υγρόψυκτο, 16βάλβιδο κινητήρα κατασκευής Loncin (η μητρική της Voge) 663 κ.εκ. με 99,2 ίππων στις 11.500 σ.α.λ. και 6,5 kg.m  στις 10.000 σ.α.λ., ενώ το κόκκινο βρίσκεται στις 13.000 περιστροφές. Η Voge κάνει λόγο για επιτάχυνση 0-100 χλμ./ώρα σε 3,5 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 235 χλμ./ώρα, νούμερα καθόλου άσχημα αν συνδυαστούν με μια λογική τιμή.

Voge RR 600S και RR 500S

Η κινέζικη σπορ μοτοσυκλέτα έχει ατσάλινο πλαίσιο και αλουμινένιο ψαλίδι, ενώ στον εξοπλισμό της περιλαμβάνονται traction control, launch control, Cornering ABS, quickshifter όπως και δύο χαρτογραφήσεις για τον κινητήρα της και φυσικά δεν λείπει η TFT οθόνη πληροφοριών.

Εκεί που τα πράγματα χωλαίνουν λίγο για μια “600άρα” σπορ μοτοσυκλέτα που έχει βλέψεις και για την πίστα είναι στο βάρος, με τη Voge να ανακοινώνει 215 κιλά χωρίς υγρά, και με το μεταξόνιο να βρίσκεται στα 1.450 χλστ. Η μοτοσυκλέτα έχει όμως και άλλα θετικά χαρακτηριστικά στον εξοπλισμό της που θα μπορούσαν να σε κάνουν να παραβλέψεις την παραπάνω λεπτομέρεια ειδικά αν ισχύει και ο λόγος για σχεδόν ίση κατανομή βάρους μεταξύ των τροχών.

Σημαντικό ατού της RR 660S είναι η δυνατότητα ρύθμισης τoυ τριγώνου της θέσης οδήγησης τόσο στα κλιπόν όσο και στα μαρσπιέ (σε ύψος και μήκος) με τη σέλα να είναι επίσης ρυθμιζόμενη σε ύψος, και τη μοτοσυκλέτα να προσφέρει έτσι τη δυνατότητα να έρθει στα μέτρα του αναβάτη της ευκολότερα από ότι συνήθως και χωρίς έξτρα έξοδα.

Highlight της RR 660S είναι η ηλεκτρικά ελεγχόμενη πεταλούδα που υπάρχει στην εξάτμιση (όπως το EXUP της Yamaha), η οποία μέσω κουμπιού δίνει τη δυνατότητα στον αναβάτη να αλλάξει την ένταση του ήχου ανάλογα με το πού κινείται αλλά και την απόδοση του κινητήρα. 

Voge RR 600S και RR 500S

Επόμενη μοτοσυκλέτα που έχει ίσως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για κάποιον που θέλει να κάνει τα πρώτα του βήματα σε περιβάλλον πίστας και έχει σφιχτό μπάτζετ είναι η RR500S. Είναι και αυτή 4κύλινδρη με τον κινητήρα της να έχει χωρητικότητα 475 κ.εκ. και απόδοση που φτάνει τους 76,3 ίππους και τα 4,8 χιλιογραμμόμετρα ροπής και τη Voge να ανακοινώνει τελική ταχύτητα 220 χλμ./ώρα.

Και για την μικρότερου κυβισμού 4κύλινδρη sport έχουμε δύο χαρτογραφήσεις για τον κινητήρα της, Launch Control, traction control και φρένα από τη Nissin και στους δύο τροχούς όταν εκείνα της RR660S ανήκουν στην Brembo.