Hesketh Heresy 450 - Επίσημα στην EICMA 2022

Μονοκύλινδρο και χειροποίητο
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

4/11/2022

Με τον τίτλο “από το σκοτάδι ξεχύνεται το φως”, η Hesketh Motorcycles ανακοινώνει την επίσημη παρουσία στης στην EICMA 2022 με το νέο μονοκύλινδρο μοντέλο Heresy 450.

Τα βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά της “Αίρεσης” της ιστορικής φίρμας Hesketh αφορούν σε μια γυμνή μονοκύλινδρη street μοτοσυκλέτα 450 κ.εκ., με τον Euro 5 αέρο-ελαιόψυκτο κινητήρα να κατασκευάζεται “εκτός Βρετανίας”, με τους Βρετανούς να μη δίνουν τη χώρα κατασκευής δηλώνοντας πάντως πως αυτή δεν είναι η Κίνα. Αισθητικά η Heresy θυμίζει λίγο ER-6, φέρνει κάπως και σε SV.

“Αυτή είναι η πιο προηγμένη τεχνικά Hesketh στα 40 χρόνια συνεχούς μικρής παραγωγής μοτοσυκλετών”, αναφέρει η νέα διεύθυνση της εταιρείας, που έχει ως βάση το Kingswood στο Surrey της Βρετανίας. Βέβαια, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο αν κρίνει κανείς από τα προηγούμενα μοντέλα της εταιρείας.

Το πλαίσιο είναι ατσάλινο χωροδικτύωμα, μπροστά η μοτοσυκλέτα φορά ένα σεβαστών διαστάσεων ανεστραμμένο πιρούνι ενώ πίσω έχουμε μια ιδιαίτερη λύση όσον αφορά στην ανάρτηση, με δυο οριζόντια τοποθετημένα αμορτισέρ. Ιδιαίτερη είναι και η λύση των δυο τελικών των εξατμίσεων που βρίσκονται κάτω από τη σέλα, χωροταξία μάλλον ξεπερασμένη το 2023.

Στα φρένα μπροστά η μοτοσυκλέτα δείχνει over-engineered, με δυο κτηνώδεις ακτινικές δαγκάνες, ενώ πίσω έχουμε έναν ακόμα δίσκο, με την Heresy να έχει και ABS.

Τα όργανα αποτελούνται από ένα στροφόμετρο αναλογικών ενδείξεων και μια ψηφιακή οθόνη, ενώ τα ελάχιστα τμήματα που καλύπτουν τη γύμνια της μοτοσυκλέτας ανάγονται σε μια μικρή μάσκα μπροστά, μια καρίνα, και ένα κάλυμμα για τη σέλα του συνεπιβάτη.

Για την ώρα δεν γνωρίζουμε τα πλήρη τεχνικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας, ενώ η -τσουχτερή- τιμή της ανακοινώθηκε στις 14.000 βρετανικές λίρες, ήτοι 16.062 ευρώ.

Ιστορικό της Hesketh Motorcycles

Η Hesketh Motorcycles ιδρύθηκε το 1982 από τον Alexander Fermor-Hesketh, Βρετανό Βαρώνο και πολιτικό, συνεργάτη της Margaret Thatcher και του John Major, με το κόμμα των συντηρητικών. Το 2011, ο Λόρδος (τίτλος που αφορά στην υπηρεσία του στη βουλή των Λόρδων) Hesketh προσχώρησε στο κόμμα UK Independence Party, ενώ η προσέγγιση του τόσο στην πολιτική όσο και στις επιχειρήσεις του είχε πάντα πατριωτική / εθνικιστική χροιά -για παράδειγμα, στο μονοθέσιο της F1 του αρνήθηκε να βάλει χορηγούς, έχοντας μόνο τη βρετανική σημαία.

Ο Λόρδος Hesketh ίδρυσε τη Hesketh Racing το 1972, με αγωνιστική εμπλοκή αρχικά στη F3, και από το 1973 έως το 1978 στη F1, όπου γνώρισε κάποιες επιτυχίες με οδηγό τον James Hunt που της χάρισε και τη μοναδική της νίκη σε αγώνα στο Ολλανδικό GP του 1975.

Το 1982 ο Hesketh ίδρυσε την ομώνυμη εταιρεία μοτοσυκλετών, με πρώτη μοτοσυκλέτα την V1000 -η πρώτη βρετανική μοτοσυκλέτα με 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο και 2 εκκεντροφόρους επικεφαλής-, η οποία όμως απεδείχθη λίαν προβληματική, καθώς είχε υψηλό κέντρο βάρους και μέτριο κράτημα, ενώ ήταν αναξιόπιστη με πολλά κατασκευαστικά προβλήματα, με κύριο εξ αυτών την υπερθέρμανση του πίσω κυλίνδρου. Μόλις 139 V1000 κατασκευάστηκαν, πριν η εταιρεία οδηγηθεί σε χρεοκοπία.

Αφού η προσπάθεια για αγορά της εταιρείας από τις Triumph και Cagiva δεν ευδοκίμησε (οι άνθρωποι της Cagiva έπαθαν σοκ όταν ανακάλυψαν πως όλα τα εξαρτήματα των μοτοσυκλετών κατασκευαζόταν από τρίτους), το 1983 ο Hesketh δημιούργησε μια νέα εταιρεία για την κατασκευή μιας βελτιωμένης μοτοσυκλέτας που βασιζόταν στη V1000, με ολόσωμο φαίρινγκ και την ονομασία Vampire. Τα βαμπίρ αποδείχθηκαν εξίσου προβληματικά με τη V1000, με αποτέλεσμα η παραγωγή να σταματήσει στις 40 μοτοσυκλέτες, και η εταιρεία να χρεοκοπήσει για δεύτερη φορά, το 1984.

Το 1994 ο Hesketh βοήθησε στην ίδρυση της British Mediterranean Airways (BMED), με την εταιρεία να εξαγοράζεται το 2007. Κατόπιν, ο Βρετανός ευγενής υπηρέτησε στη θέση του “ανεξάρτητου διευθυντή” της Air Astana, του εθνικού αερομεταφορέα του Καζακστάν.

Μετά και τη δεύτερη χρεοκοπία, την εταιρεία ανέλαβε ο Mick Broom, πρώην μηχανικός εξέλιξης της εταιρείας, που με χρηματοδότη τον Λόρδο Hesketh προσπάθησε να κάνει αξιόπιστη τη V1000 με διάφορες βελτιώσεις, παράγοντας 12 μοτοσυκλέτες τον χρόνο και εξελίσσοντας τα μοντέλα Vulcan και Vortex.

Το 2010 ο Mick Broom πούλησε την εταιρεία, ενώ η νέα διεύθυνση συνέχισε την ετήσια μικρή παραγωγή, και το 2014 παρουσίασε το νέο της μοντέλο με το όνομα Hesketh 24, την πρώτη πραγματικά νέα μοτοσυκλέτα της εταιρείας για 30 χρόνια.

Η Hesketh 24 σχεδιάστηκε και εξελίχθηκε από τον νέο ιδιοκτήτη και αρχιμηχανικό της φίρμας, Paul Sleeman, με ονομασία εμπνευσμένη από τον αριθμό του αγωνιστικού μονοθέσιου του James Hunt στην F1, και κατασκευάστηκε σε μόλις 24 κομμάτια, με αερόψυκτο V2 κινητήρα 1.917 κ.εκ. της αμερικάνικης S&S, τον ίδιο που χρησιμοποιείται και από τα σύγχρονα τρίκυκλα αυτοκίνητα της Morgan.

Και όμως - Μια Moto Guzzi χωρίς V2 κινητήρα!

Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
New Model Inline Moto Guzzi
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

New Model Inline Moto Guzzi

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

New Model Inline Moto Guzzi

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.

New Model Inline Moto Guzzi