Honda: Κατέθεσε πατέντες για νέο superbike

Η ακραία φιλοσοφία του Pivotless
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/10/2021

Η Honda κατέθεσε μια σειρά από ολοκληρωμένα σχέδια-πατέντες που αφορούν μια νέα τετρακύλινδρη εν σειρά superbike η οποία χρησιμοποιεί τα κάρτερ του κινητήρα ως ενεργό πλαίσιο. Αυτή δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που η ιαπωνική εταιρεία σχεδιάζει μια pivoteless μοτοσυκλέτα υψηλών επιδόσεων. Στα τέλη της δεκαετίας των ’90 και στις αρχές του 2000, τα CBR 929/959 RR Fireblade, τα VTR 1000 R Firestorm και τα VFR 800 F είχαν pivotless πλαίσια, με τα ψαλίδια τους (διπλά και μονόμπρατσα) να στηρίζονται απευθείας στο πίσω μέρος των κάρτερ του κινητήρα.

Αυτή τη φορά όμως η Honda τραβά την ιδέα του pivoteless πλαισίου στα άκρα, καθώς το υποπλαίσιο δεν στηρίζεται πλέον στα κάρτερ αλλά βιδώνει στο εμπρός τμήμα του χυτού αλουμινένιου πλαισίου (το οποίο είναι ταυτόχρονα και τμήμα εισαγωγής αέρα (ram-air) προς το φιλτροκούτι όπως στο Ducati Panigale V4), αποτελώντας ένα πολύ μεγάλο ενιαίο κομμάτι που φτάνει έως το πίσω φανάρι. Επειδή αναφέραμε την Ducati Panigale V4, να διευκρινίσουμε πως στην ιταλική μοτοσυκλέτα το χυτό αλουμινένιο εμπρός τμήμα του πλαισίου δένει στα κάρτερ και στην πίσω κεφαλή του V4 κινητήρα, ενώ στα σχέδια της Honda το πίσω τμήμα δένει κι αυτό στα κάρτερ, διότι ο τετρακύλινδρος εν σειρά κινητήρας – προφανώς – δεν έχει πίσω κυλίνδρους…

Το μονόμπρατσο ψαλίδι (τουλάχιστον έτσι φαίνεται στα σχέδια) δένει στα κάρτερ και έχει δύο ενισχυτικές πλάκες αλουμινίου εξωτερικά, όπου πάνω τους στηρίζονται τα μαρσπιέ και πιθανόν και το πλάγιο σταντ.

Φυσικά το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί να επιστρέψουν σε μια ιδέα που ήδη είχαν εφαρμόσει στο παρελθόν και εγκατέλειψαν… Μα φυσικά για τον ίδιο λόγο που το έκανε και η Ducati.

Το pivotless πλαίσιο μπήκε στη ζωή μας από την Ducati στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και χρησιμοποιήθηκε στα 750/900SS και φυσικά στα 851/888 Superbike. Ο λόγος που το χρησιμοποίησε τότε η Ducati ήταν για να αυξήσει το μήκος του ψαλιδιού χωρίς να αυξήσει το μεταξόνιο της μοτοσυκλέτας της, καθώς ο ιταλικός V2 κινητήρα με την κεκλιμένη προς τα εμπρός κεφαλή είχε πολύ μεγάλο μήκος.

Η λύση αυτή δούλεψε ως προς τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας, μόνο που σε αγωνιστική χρήση δημιούργησε μια σειρά από πρακτικά προβλήματα, διότι στους αγώνες χρησιμοποιούσε κινητήρες με κάρτερ από μαγνήσιο (για μείωση βάρους) το οποίο δεν είχε την αντοχή του αλουμινίου. Ως αποτέλεσμα έπρεπε να αλλάζει δυο-τρεις κινητήρες σε κάθε αγώνα, διότι τα κάρτερ παρουσίαζαν ρωγμές.  

Σε χρήση δρόμου τα αλουμινένια κάρτερ ήταν πιο ανθεκτικά και δεν είχαν ιδιαίτερα προβλήματα στο σημείο σύνδεσης του ψαλιδιού, όμως καθώς το πλάγιο σταντ βίδωνε και αυτό πάνω τους, το βάρος της μοτοσυκλέτας τα στρέβλωνε σιγά-σιγά δημιουργώντας διαρροές λαδιού. Ως αποτέλεσμα στην 916 η Ducati επέκτεινε το πλαίσιο έως τη βάση του ψαλιδιού, ενισχύοντας το σημείο και λύνοντας ένα μέρος από τα προβλήματα στους αγώνες.

Η Honda χρησιμοποίησε το Pivoteless πλαίσιο για τους ίδιους χωροταξικούς λόγους στο VTR 1000 Firestrom (έβαλε και τα ψυγεία στο πλάι, όπως και στο VFR 800) και λίγα χρόνια αργότερα το χρησιμοποίησε και στα CBR 900 RR Fireblade (929/959). Να σημειωθεί πως κανένα από αυτά τα μοντέλα δεν είχαν σχεδιαστεί για αγωνιστική χρήση (στα SBK το όριο κυβικών για τα τετρακύλινδρα ήταν ακόμα στα 750cc). Διότι το VTR 1000R/SP και τα CBR600F4 που μπορούσαν να τρέξουν στις κατηγορίες superbike και supersport, είχαν πλαίσια που έφταναν έως τον άξονα του ψαλιδιού.

Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των pivotless πλαισίων παραμένουν, μόνο που η σύγχρονη τεχνολογία και οι ανάγκες της σύγχρονης εποχής αλλάζουν. Η Ducati επανάφερε τα Pivotless πλαίσια στην παραγωγή με τις Panigale, που έχουν όσα άλογα έβγαζαν τα εργοστασιακά 916/998 των superbike και μάλιστα χρησιμοποιεί την ίδια φιλοσοφία σε ακόμα πιο ακραία μορφή στα MotoGP των 250+ ίππων.

Οπότε η επιστροφή της Honda σε μια σύγχρονη εκδοχή ενός pivotless πλαισίου για την επόμενη γενιά των Fireblade δεν είναι παράξενη επιλογή. Τα υλικά και οι τεχνολογίες έχουν αλλάξει δραματικά και κάποιες λύσεις του παρελθόντος μπορεί να έχουν εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα σήμερα.

Λαμπρό παράδειγμα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όπου υπήρχαν ήδη από τις αρχές του αιώνα, αλλά έπρεπε να αλλάξει η τεχνολογία στις μπαταρίες για να αποκτήσουν πρακτική οντότητα.    

CBR 959 Fireblade

VTR 1000F Firestorm

VTR1000R/SP


Ural Neo 500 2026: Νέα πιο προσιτή μοτοσυκλέτα με καλάθι, έτη φωτός μπροστά σε τεχνολογία

Αλλαγή πλεύσης για την ιστορική εταιρεία - Λόγω πολέμου και κυρώσεων, με βοήθεια από την Κίνα
Ural 500 Neo
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/12/2025

Η αειθαλής Ural, γνωστή ανά τον κόσμο για την αφοσίωση της στις κλασικής αισθητικής και παρωχημένης τεχνολογίας μοτοσυκλέτες με καλάθι που κατασκευάζει, κάνει ένα τεχνολογικό άλμα με τη Neo 500, η οποία κατασκευάζεται στην Κίνα και φέρνει νέα δεδομένα για τη ρωσική εταιρεία που τα έχει βρει σκούρα με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.

H Ural Neo 500 θα κατασκευάζεται στην Κίνα από τη Yingang, με το μοντέλο να μοιάζει με rebranding του υπάρχοντος SUV500 II των Κινέζων. Η Ural, έχοντας κέντρο διανομής και στις ΗΠΑ από το 2002, που απορροφά και τον μεγαλύτερο όγκο των πωλήσεών τη, μετέφερε την παραγωγή των παραδοσιακών boxer μοτοσυκλετών από τη Ρωσία στο Καζακστάν λόγω του πολέμου με την Ουκρανίας και των κυρώσεων που έχει δεχτεί η χώρα αναφορικά με τις εξαγωγές της. Ωστόσο παραγωγή των μοτοσυκλετών που προοριζόταν για εξαγωγές διακόπηκε τρία μόλις χρόνια μετά καθώς το project κρίθηκε ασύμφορο και έτσι το μέλλον της κλασικής σειράς της Ural, τουλάχιστον για τις μοτοσυκλέτες που δεν προορίζονται για την αγορά της Ρωσίας, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στον αέρα.

Ural Neo 500

Για την ανάπτυξη μιας πιο προσιτής πλατφόρμας στράφηκε στην Κίνα, καταλήγοντας στην Yingang, έπειτα από επαφές με διάφορες εταιρείες. Το Ural Neo 500 δεν προορίζεται να αντικαταστήσει τη σειρά των κλασικών boxer μοτοσυκλετών, αλλά να αποτελέσει το νέο προσιτό οικονομικά "σημείο εισόδου" στη γκάμα της Ural, που βρισκόταν πριν στα 19.999 δολάρια Αμερικής. Το Το Ural Neo 500 αναμένεται να έχει τιμή κάτω από τα 15.000 δολάρια όταν κυκλοφορήσει επίσημα το δεύτερο τρίμηνο του 2026.

Ural Neo 500

Παρότι το μοντέλο προπαραγωγής που παρουσιάστηκε ήταν ουσιαστικά το Yingang SUV500 II, η τελική έκδοση της Ural ενδέχεται να έχει αλλαγές, με την εταιρεία να τονίζει πως οι μοτοσυκλέτες θα κατασκευάζονται με βάση τις προδιαγραφές ποιότητας της Ural, εδραιωμένες ύστερα από εξαντλητικές δοκιμές στη Ρωσία και το Καζακστάν.

Ural Neo 500

Το Ural 500 χρησιμοποιεί τον 446cc δικύλινδρο εν σειρά της Yingang, σχεδιασμένο από τη Zongshen. Χωρίς να υπάρχουν ακόμα επίσημα τεχνικά χαρακτηριστικά, η ισχύς αναμένεται γύρω στους 35 ίππους. Με ρεζερβουάρ στα 20 λίτρα, πλαίσιο ειδικά σχεδιασμένο για τρίκυκλο, με το καλάθι να έχει και αποθηκευτικό χώρο στο πίσω μέρος του και μπροστινή ανάρτηση με οδηγούνται βραχίονα αντί τηλεσκοπικού πιρουνιού αλλά και μια ιδιαίτερη διάταξη κιβωτίου (R-N-1-2-3-4-5) με την όπισθεν να μπαίνει μόνο με την χρήση του σχετικού λεβιέ στο δεξί γκριπ.

Ural Neo 500

Η αισθητική κινείται μακριά από τη ρετρό εικόνα των κλασικών Ural, υιοθετώντας κινέζικες adventure γραμμές και σύγχρονο εξοπλισμό. Το SUV500 II της Yingang, στο οποίο βασίζεται, διαθέτει κάθετα τοποθετημένη έγχρωμη TFT οθόνη 7 ιντσών, θύρα USB, full LED φωτισμό και εμπρόσθια κάμερα καταγραφής 1080p, κάτι σύνηθες σε κινεζικά μοντέλα.

Ural Neo 500

Δεν είναι επιβεβαιωμένο εάν αυτά τα χαρακτηριστικά θα περάσουν αυτούσια στο Ural 500 και τι θα είναι διαθέσιμο ως προαιρετικός εξοπλισμός (κάγκελα για το καλάθι, σχάρα, ρεζέρβα κτλ) αλλά φαίνεται ότι το Neo θα είναι η πιο τεχνολογικά προηγμένη Ural μέχρι σήμερα.

Ural Neo 500

Η Ural Neo 500 έχει βασικό στόχο να προσφέρει μια μοτοσυκλέτα με κάνιστρο φιλική προς αναβάτες δίχως πρότερη σχετική εμπειρία σε μια πιο προσιτή τιμή από τις παρελθούσες Ural.