Ανταγωνιστής των Honda CBR650R, Yamaha R7 & Aprilia RS660
Από τον
Κώστα Γκαζή
29/7/2022
Το ιαπωνικό περιοδικό Young Machine, γνωστό για τις εικασίες του πάνω σε μελλοντικά μοντέλα των ιαπωνικών εταιρειών -πολλές εκ των οποίων βγαίνουν αληθινές-, αναφέρεται σε ένα φημολογούμενο νέο Supersport μοντέλο από το Akashi, που θα μπορούσε να αποτελέσει αντίπαλο των Honda CBR650R, Yamaha R7 & Aprilia RS660.
Το γνωστό μας δικύλινδρο Ninja 650 έχει μείνει χωρίς αλλαγές για πολλά χρόνια, και όσον αφορά σε επιδόσεις και εξοπλισμό βρίσκεται αρκετά πίσω από τον ανταγωνισμό της κατηγορίας του.
Τώρα, οι Ιάπωνες δημοσιογράφοι μιλούν για την έλευση ενός δραστικά ανανεωμένου Ninja 650, με αλλαγές παντού και με εμφάνιση που θα εμπνέεται από την οικογένεια Ninja H2!
Ο κυβισμός θα είναι μεγαλύτερος από πριν, μεταξύ 750-800 κ.εκ., ενώ για την ώρα δεν υπάρχουν αναλυτικές πληροφορίες για τον τύπο του κινητήρα (V ή εν σειρά), ούτε για τον αριθμό των κυλίνδρων του, αν και οι πιθανότητες κάνουν λόγο για δύο κυλίνδρους.
Αναμένουμε επίσης να δούμε αν η Kawasaki επιλέξει να παρουσιάσει μια low budget πρόταση χωρίς ακριβές τεχνολογίες και πολλά ηλεκτρονικά βοηθήματα, ή αν θα δημιουργήσει μια πιο προηγμένη αλλά και ακριβή μοτοσυκλέτα.
Αν οι εικασίες έχουν βάση, αναμένουμε να δούμε τη νέα μοτοσυκλέτα να εμφανίζεται στις αρχές του 2023.
Νέο entry-level μοντέλο με δικύλινδρο σε σειρά, βασισμένο στην Aprilia RS457
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
1/8/2025
Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική
Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.
Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.
Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.
Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.
Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.
Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.
