Με το νέο Yamaha Tracer 900 στην Κεφαλονιά

Πόσο κόστισε και πως ταξιδεύει το ανανεομένο Tracer 900
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/8/2018

Σήμερα συμπληρώνω σχεδόν 20 μέρες συμβίωσης με το καινούριο Yamaha Tracer 900 και ανάμεσα σε όσα έχω κάνει μαζί του αυτές τις ημέρες ήταν και ένα ταξίδι-αστραπή δικάβαλος στην Κεφαλονιά.

 

Βασικά, ο αρχικός προγραμματισμός ήθελε να κάτσουμε έξι ημέρες στο καταπράσινο νησί του Ιονίου, αλλά με αυτόν τον σκατόκαιρο που έκανε τον Ιούλιο, η παραμονή μας εκεί περιορίστηκε σε μόλις δύο ημέρες.

Καθώς το Tracer 900 δεν είναι δικό μου αλλά μας το έχει παραχωρήσει η ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ Α.Ε.Ε. δεν είχε κάποιον έξτρα εξοπλισμό για την μεταφορά αποσκευών, ούτε είχα εγώ στη διάθεση μου κάποιου είδους tank-bag ή σάκους που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω.

Με λίγη φαντασία κατάφερα να μετατρέψω σε tank-bag έναν μαλακό σάκο πλάτης που είχα και χάρη στο πλατύ και επίπεδο ρεζερβουάρ, ήταν αρκετά σταθερό πάνω στην μοτοσυκλέτα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής Αθήνα-Κυλλήνη των 280 χιλιομέτρων.

Ούτε πίσω έχει σχάρα, όμως και εδώ με λίγη δημιουργική φαντασία βρήκαμε τη λύση. Χαλαρώσαμε εντελώς τα λουριά ενός μεγάλου μήκους σάκου πλάτης και έτσι όλο του το βάρος ακούμπαγε στις μακριές χειρολαβές του συνεπιβάτη και δεν καταπονούσε την πλάτη του. Εδώ να προσθέσω ότι ο συνεπιβάτης που είχα είναι μακράν ο πιο γκρινιάρης που υπάρχει πάνω στον πλανήτη γη (για την γυναίκα μου μιλάω φυσικά!) και το γεγονός ότι δεν έβγαλε άχνα, ούτε όταν πηγαίναμε, ούτε όταν γυρίζαμε δείχνει εν μέρει και πόσο άνετη και σωστά εργονομικά είναι η πίσω σέλα του Tracer 900. Εμπρός είναι εξίσου καλή και θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι με κούρασε σε αυτή την τρίωρη διαδρομή, αλλά παρά το μεγάλο μήκος της σιγά-σιγά σε σπρώχνει εμπρός, επειδή είναι κάπως κατηφορική και επειδή τα μαρσπιέ είναι αρκετά πίσω τοποθετημένα.

Η νέα μεγαλύτερη και ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα κάνει πολύ καλή δουλειά σε ότι αφορά την προστασία από την πίεση του αέρα και γενικά δεν έχω κανένα αρνητικό σχόλιο επ’ αυτού. Ίσως ο αεροδυναμικός θόρυβος να είναι λίγο πιο έντονος απ’ όσο θα ήθελα μετά τα 130km/h αλλά συνολικά η άνεση στην εθνική βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο.

Άλμα προόδου σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο είναι σίγουρα η σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες. Αν χουφτώσεις το γκάζι εξακολουθεί να ελαφρώνει, αλλά με σταθερό γκάζι το νέο Tracer 900 πατάει με σιγουριά στο έδαφος, είτε έχει ένα άτομο στη σέλα, είτε δύο άτομα και ψιλο-χύμα δεμένους δύο σάκους πάνω του.

Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο του νέου μοντέλου είναι η εμφανώς μικρότερη κατανάλωση όταν οδηγάς στρωτά. Σε αυτό το ταξιδάκι η μέση κατανάλωση ήταν στα 5,2 λίτρα και με το ρεζερβουάρ των 18 λίτρων έβγαλα άνετα αυτονομία άνω των 280 χιλιομέτρων. Σημαντική η μεγάλη αυτονομία, διότι η τιμή της βενζίνης στην Κεφαλονιά είναι μόνο για τα μέλη της οικογένειας του Λάτση και του Βαρδυνογιάννη.

Αυτά που δεν μου αρέσουν όσο στο νέο Tracer 900 είναι ακριβώς τα ίδια που δεν μου άρεσαν και στο προηγούμενο μοντέλο και πίστευα ότι η Yamaha θα τα είχε κάνει, διότι είναι εξόφθαλμα ελαττώματα. Το βασικότερο είναι οι χούφτες στο τιμόνι, που προσθέτουν βάρος και όγκο αλλά καμία απολύτως προστασία. Το δεύτερο είναι οι ενδείξεις στα όργανα. Σίγουρα οι πιο απαιτητικοί μπορούν να πάρουν την έκδοση GT με τα έγχρωμα όργανα της R1, όμως και η βασική έκδοση του νέου Tracer 900 θα έπρεπε να είχε βελτιωθεί. Δεν με χαλάνε καθόλου τα μονόχρωμα ψηφιακά όργανα και είναι απολύτως τίμια για την τιμή που κάνει η βασική έκδοση του Tracer 900. Όμως η Yamaha θα έπρεπε με την ευκαιρία της ανανέωσης να προσθέσει μια ένδειξη αυτονομίας ή τουλάχιστον να βελτιώσει την ακρίβεια του δείκτη βενζίνης. Μέχρι και τα 180 χιλιόμετρα σου δείχνει ότι το ρεζερβουάρ είναι  εντελώς γεμάτο (!!!) και μετά από λίγο αρχίζουν να σβήνουν οι μπάρες η μία μετά την άλλη κάθε 20-30 χιλιόμετρα που κάνεις. Πραγματικά δεν έχει νόημα η βαθμονόμηση που έχουν κάνει στο δείκτη βενζίνης.

Να πούμε όμως και δύο λόγια για την αγαπημένη μου Κεφαλονιά που είχα σχεδόν δέκα χρόνια να επισκευτώ. Με εξαίρεση την χυδαία ακριβή βενζίνη, η Κεφαλονιά φέτος τον Ιούλιο ήταν από τα πιο φτηνά νησιά για να κάνει ένα ζευγάρι ποιοτικές διακοπές. Εμείς είχαμε έδρα τον Πόρο, όπου με 20-25 ευρώ έτρωγαν δύο άτομα του σκασμού, ακόμα και σε ψαροταβέρνα (έδωσα 23 ευρώ για ψητό λαυράκι, καλαμαράκια, χωριάτική και δύο αναψυκτικά). Λόγω του βροχερού καιρού, για μπάνιο προλάβαμε να πάμε μόνο στην Σκάλα, όπου δύο ξαπλώστρες με μαλακό στρώμα είχαν 10 ευρώ (χωρίς το μαλακό στρώμα είχαν 7 ευρώ οι δύο), ο freddo σερβιρισμένος στην παραλία με μπουκαλάκι νερό είχε 3,5 ευρώ και ένα μεγάλο club sandwich με τηγανιτές πατάτες είχε 7 ευρώ.  Τα εισιτήρια του πλοίου με επιστροφή για δύο άτομα και την μοτοσυκλέτα (άνω 250cc) ήταν 60 ευρώ περίπου. Με το Tracer 900 έκαψα ακριβώς 20 ευρώ βενζίνη για να πάω (ταχύτητα ταξιδιού 130-140km/h) και 25 ευρώ όταν γύριζα (ταχύτητα ταξιδιού 130-150km/h).

Honda Super Cub C125 "The Craftpiece" custom edition - Έργο τέχνης στα σωστά χρώματα [VIDEO]

Από τους ειδικούς της Honda Ταϊλάνδης που συνεχίζουν να παράγουν αριστουργήματα στα μικρά κυβικά της ιαπωνικής εταιρείας
Honda Super Cub C125 - The Craftpiece edition
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

12/3/2025

Μερικές φορές μπορεί όλα να έχουν μπει στη θέση τους, και να λείπει μόνο μια λεπτομέρεια για να μετατρέψει ένα δίκυκλο σε αριστούργημα. Κάπως έτσι πιστεύουμε πως συμβαίνει με το Honda Super Cub C125 The CraftPiece edition, που απλώς χρησιμοποιεί τα σωστά χρώματα, μετατρέποντας τη σύγχρονη εκδοχή του παπιού της ιαπωνικής εταιρείας σε έργο τέχνης.

Εδώ και δυο μέρες προσπαθούμε να μπούμε στο site της Honda Ταϊλάνδης και στο παράρτημά του που ονομάζεται CUB House και είναι υπεύθυνο για εκπληκτικές βαφές στα μικρά κυβικά της Honda, αλλά για κάποιο λόγο ο ιστότοπος είναι πεσμένος ή ανενεργός.

Ευτυχώς το Cub House στο facebook λειτουργεί απρόσκοπτα, για να σας δώσουμε δυο-τρεις εικόνες και ένα βίντεο από το υπέροχο Honda Super Cub C125 The CraftPiece edition, σε λευκό χρώμα (Ordinary White ονομάζεται η συγκεκριμένη απόχρωση) με κόκκινες σέλες (Artisan Red). Λευκό το κοστούμι, λευκά τα αμορτισέρ πίσω, λευκά τα πλαϊνά καπάκια, με τις ζάντες, τον κινητήρα, την εξάτμιση και μερικές ακόμα λεπτομέρειες στο χρώμα του μετάλλου.

The CraftPiece

Καμία άλλη μηχανική αλλαγή δεν περιλαμβάνεται στην έκδοση The CraftPiece, ενώ αναμένουμε να δούμε το συγκεκριμένο C125 πέρα από την Ταϊλάνδη και στην αγορά της Ιαπωνίας, ενώ δεν γνωρίζουμε αν αυτή η χρωματική έκδοση έλθει αργότερα και στην Ευρώπη -θα έπρεπε.