Νέο τετρακύλινδρο 250 και από την Yamaha

Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/7/2020

Η δημιουργία του τετρακύλινδρου Kawasaki ZX-25R είναι ξεκάθαρο πως ξάφνιασε τους μοτοσυκλετιστές και την αγορά της Ασίας, καθώς κανείς τους δεν περίμενε πως η “πράσινη” ιαπωνική εταιρεία θα έφτιαχνε για την μικρή κατηγορία κυβισμού έναν τόσο ακριβό σε κατασκευή κινητήρα. Το ZX-25R δεν θα είναι καθόλου φτηνό και στόχος του δεν είναι εκείνοι που δεν μπορούν να αγοράσουν ένα ZX-6R επειδή δεν έχουν τα χρήματα, αλλά επειδή σε πολλές χώρες της Ασίας είναι σχεδόν απαγορευτικό να έχεις μοτοσυκλέτα άνω των 250 λόγω νομοθεσίας. Γι΄αυτό άλλωστε δεν πουλάνε εκεί τα R3 ή τα CBR 300R, αλλά τις εκδόσεις των 250 κυβικών. Περίπου δηλαδή όπως συμβαίνει με τα τεκμήρια στην Ελλάδα, όπου αγοράζουμε Mercedes και BMW των 40.000-50.000€ αλλά με κινητήρες 1.500-1.800cc. Τον χορό των premium Supersport 250, τον άνοιξε πρώτη η Honda με το δικύλινδρο CBR 250 RR, όμως η Kawasaki με το τετρακύλινδρο ZX-25R άλλαξε ριζικά το τοπίο.

FZR250 1992 το τελευταίο τετρακύλινδρο 250 της Yamaha

Κάπως έτσι άρχισαν να φουντώνουν οι φήμες για “τετρακύλινδρη” απάντηση από την Yamaha και την Honda. Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις αν η συζήτηση ξεκίνησε από την επιθυμία των φίλων της Yamaha και της Honda να δουν μια αντίστοιχη μοτοσυκλέτα από τις αγαπημένες τους εταιρείες ή αν όντως η κατηγορία αυτή έχει τόσο μεγάλη εμπορική οντότητα, που να επιτρέπει σε τρία διαφορετικά τετρακύλινδρα 250 να καλύψουν το υψηλό κόστος εξέλιξης και κατασκευής τους. Προφανώς είναι πολύ νωρίς για να απαντήσει κάποιος με σιγουριά, διότι ναι μεν το νέο Kawasaki ΖX-25R έχει τραβήξει όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, αλλά το θέμα είναι να έχει ισχυρές πωλήσεις μετά από 2 ή 3 χρόνια. Η λογική λέει πως η Yamaha και η Honda θα προσπαθήσουν να κερδίσουν χρόνο παρουσιάζοντας κάποιες αναβαθμισμένες εκδόσεις των δικύλινδρων μοντέλων τους και αν αυτό δεν είναι αρκετό για να αντισταθούν εμπορικά στην επέλαση του νέου τετρακύλινδρου Kawasaki, τότε ίσως δούμε και από την μεριά τους έναν νέο τετρακύλινδρο κινητήρα. Αν βέβαια το μέγεθος της κατηγορίας εξακολουθεί να δικαιολογεί οικονομικά μια τέτοια κίνηση.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

1/8/2025

Η Moto Guzzi ετοιμάζει το μεγαλύτερο τεχνολογικό άλμα εκτός παράδοσης εδώ και δεκαετίες. Αντί για τον κλασικό εγκάρσια τοποθετημένο V2, η νέα της μικρή μοτοσυκλέτα θα χρησιμοποιεί δικύλινδρο σε σειρά 457 κ.εκ., προερχόμενο από την Aprilia, με στόχο την παγκόσμια αγορά και ιδιαίτερα την Ασιατική

Το καλοκαίρι του 2023 η Aprilia παρουσίασε την RS457, εξοπλισμένη με νέο δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα. Το μοτέρ αυτό γρήγορα έγινε η βάση για ολόκληρη οικογένεια μοντέλων, την RS457, την Tuono 457 και σύντομα την Tuareg 457. Όλα παράγονται στο εργοστάσιο της Piaggio στην Ινδία, διασφαλίζοντας χαμηλότερο κόστος και άμεση πρόσβαση σε αναδυόμενες αγορές.

Η Moto Guzzi, μέλος του ίδιου ομίλου (Piaggio) από το 2004, αποφάσισε να υιοθετήσει τον κινητήρα, φέρνοντας για πρώτη φορά εδώ και σχεδόν έναν αιώνα έναν δικύλινδρο σε σειρά σε μοντέλο παραγωγής της. Αν και η Guzzi είχε φτιάξει εν σειρά κινητήρες τη δεκαετία του ’30, αυτοί περιορίζονταν σε αγωνιστικές εφαρμογές. Από το 1967 και μετά, η εταιρική ταυτότητα της, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τον εγκάρσιο αερόψυκτο V2. Η εισαγωγή της υδρόψυξης με το V100 Mandello ήταν ήδη μεγάλο βήμα αλλά η εγκατάλειψη του V2 αποτελεί πραγματική επανάσταση.

Η νέα naked της Guzzi θα μοιράζεται τον κινητήρα και ορισμένα περιφερειακά με την Tuono 457, αλλά θα έχει ολοκληρωτικά δική της αρχιτεκτονική στηριζόμενη σε σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο αντί για αλουμινίου, με στόχο να προσδώσει διαφορετική γεωμετρία αναβάτη για μια πιο άνετη θέση οδήγησης αλλά και μια μια πιο παραδοσιακή σχεδίαση ρεζερβουάρ και φωτιστικών σωμάτων.

Η κατηγορία 350-500 κ.εκ. αναπτύσσεται ραγδαία, ιδιαίτερα στην Ασία. Για μικρές εταιρείες όπως η Guzzi (15.000 μονάδες ετησίως), η διείσδυση σε αυτές τις αγορές είναι ζήτημα επιβίωσης. Η παραγωγή στην Ινδία, όπως ήδη γίνεται με την Aprilia, ανοίγει τον δρόμο για οικονομικά προσιτά μοντέλα που θα μπορούν να πωλούνται τόσο σε Ασία όσο και σε Ευρώπη.

Παράλληλα, η Moto Guzzi ακολουθεί το παράδειγμα άλλων κατασκευαστών: KTM- Bajaj, Triumph-Bajaj και εργοστάσια στην Ταϊλάνδη, BMW-TVS. Όλοι προσαρμόζουν την παραγωγή τους σε μικρότερες και πιο οικονομικές μοτοσυκλέτες για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς σε χώρες με εκρηκτική ζήτηση.

Αν και είχε ακουστεί ότι η Guzzi θα επαναφέρει το όνομα “Eldorado”, αυτό φαίνεται απίθανο, καθώς ιστορικά αφορούσε μεγάλες cruiser. Μια πιο ταιριαστή επιλογή θα ήταν ίσως το “Airone”, το πρώτο μεταπολεμικό Guzzi μαζικής παραγωγής που έφερε την ελευθερία ταξιδιού σε χιλιάδες αναβάτες, ακριβώς όπως στοχεύει να κάνει και η νέα, μικρή Moto Guzzi.