Διώχνει τα MotoGP η Ταϊλάνδη! Δεν ανανέωσαν για 2027 – Ζητούν νέα διαπραγμάτευση

Θέλουν να συγκεντρώσουν τον προϋπολογισμό στην F1
Διώχνει τα MotoGP η Ταϊλάνδη! Δεν ανανέωσαν για 2027 – Ζητούν νέα διαπραγμάτευση
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2025

Από δύο ξεχωριστές πηγές μέσα στην Ταϊλάνδη και έπειτα με την επαλήθευση του ίδιου του προέδρου της πίστας Chang, κ. Newin Chidchob μας έρχεται η είδηση πως αμέσως μετά την επιτυχημένη διοργάνωση του πρώτου αγώνα της σεζόν που σημείωσε τεράστια προσέλευση, με 224.634 εισιτήρια, το υπουργείο αθλητισμού δεν ανανεώνει για την σεζόν του 2027.

Η συμφωνία που έχει το SAT (Sports Authority of Thailand) με την Dorna συνεχίζει να ισχύει και για την επόμενη σεζόν, όμως τώρα ήταν προγραμματισμένο να ολοκληρώσουν την συμφωνία τους για την επέκταση της συνεργασίας τους. Δυστυχώς αυτό το πλάνο ναυάγησε προς μεγάλη απογοήτευση του κ. Newin Chidchob καθώς τα MotoGP στήριζαν την ύπαρξη της πίστας ενώ παράλληλα η επέκταση του συμβολαίου θα ξεκινούσε να φέρνει ουσιαστικό κέρδος. Μέχρι σήμερα η επένδυση που είχε απαιτηθεί για να καλυφθούν οι προδιαγραφές των MotoGP αλλά και η έγκριση FIA grade 1 που έχει η πίστα για F1, ήταν τεράστια και έτρεχαν ακόμη οι μειώσεις της επένδυσης.

Τα οικονομικά μεγέθη που ο Newin λέει ότι αποφέρει ο αγώνας ζαλίζουν και ξεφεύγουν τόσο πολύ προς τα πάνω, που μοιάζει σαν μία προσπάθεια να πείσει τις αρχές για την συνέχιση του αγώνα, παρόλο που στην πράξη έχουν τον τρόπο να ελέγξουν την εγκυρότητα των αριθμών που δίνει στην δημοσιότητα. Από την στιγμή που τα νούμερα δεν διαψεύδονται, τότε μιλάμε για ένα αστρονομικό ποσό που από μόνο του καθιστά τεράστιο το λάθος να μην συνεχίσουν τα MotoGP στην Ταϊλάνδη.

Ο συνολικός τζίρος μαζί με τις δοκιμές για την πίστα Chang ξεπέρασε τα 5 δις Μπατ ή αλλιώς τα 141 εκατ. Ευρώ όταν η Dorna ζητά 14 εκατ. Ευρώ κάθε χρόνο από το υπουργείο τουρισμό για να φέρει τα MotoGP εκεί. Από αυτά τα 8,4 εκατ. Ευρώ εξασφαλίζονται από χορηγίες που σημαίνει ότι το κόστος για την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης είναι εξαιρετικά μικρό, μπροστά στο συνολικό όφελος.

Πόσο μάλλον που τα στοιχεία που το ίδιο το SAT ανακοινώνει, κάνουν λόγο για 7.000 θέσεις εργασίας και μία πολύ σημαντική οικονομική επίδραση στην περιοχή που βρίσκεται σχεδόν έξι ώρες μακριά από την πρωτεύουσα.

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, ένας γύρος των MotoGP στην Ισπανία με τα μισά εισιτήρια που συνήθως κόβονται εκεί αποφέρει συνολικά έως και 50 εκατ. Ευρώ στην περιοχή με τον αγώνα από μόνο του να δημιουργεί τζίρο 12 εκατ. Ευρώ και άλλο τόσο, περίπου 11 εκατ. Ευρώ σε έμμεσα οικονομικά οφέλη για την περιοχή. Το ποσό αυτό διπλασιάζεται και αγγίζει τα 50 εκατ. Ευρώ όταν υπολογίσει κανείς τις θέσεις εργασίας που δημιουργούνται στον τομέα των υπηρεσιών. Την ίδια στιγμή το κόστος που ζητά η Dorna από μία ισπανική πίστα είναι πολύ μικρότερο, περίπου 8 εκατ. Ευρώ.

Αν τώρα συγκρίνετε το ποσό που ζητά η Dorna από Ισπανική πίστα και το ποσό που εξασφαλίζει το υπουργείο τουρισμού της Ταϊλάνδης από χορηγίες για να φέρει τον αγώνα στην χώρα, θα δείτε ότι ταυτίζονται.

Το SAT προσπάθησε λοιπόν να πείσει την Dorna να δεχτεί μία μείωση στο κόστος των δικαιωμάτων ώστε να μην χρειαστεί να καταβάλει κάτι για τα MotoGP, όχι όμως από απληστία αλλά επειδή θέλει αυτά τα χρήματα -και πολλά περισσότερα- να τα δώσει προς την πορεία των διεργασιών που χρειάζονται για να αποκτήσει η Ταϊλάνδη τον δικό της αγώνα F1. Ουσιαστικά επιστρέφοντας αυτό το ποσό προς την ίδια κατεύθυνση.

Προφανώς αυτό αφήνει παγερά αδιάφορο τον Newin αλλά και όλους στο Buriram γιατί αν η Ταϊλάνδη πάρει την F1 δεν θα δώσει τον αγώνα σε αυτή την πίστα, τόσο μακριά από την πρωτεύουσα.

Αυτή την στιγμή λοιπόν η Ταϊλάνδη έχει χάσει τον αγώνα MotoGP από το 2027 και μετά.

Είναι σε διαπραγματεύσεις να τον κερδίσει και πάλι ζητώντας να καταβάλει ένα πολύ πιο μικρό ποσό. Αντίστοιχα η Dorna ζητούσε να αυξηθεί κιόλας, γιατί η Dorna δεν έχει μία τιμή για όλους αλλά την προσαρμόζει αντίστοιχα με την δυναμική της κάθε διοργάνωσης και βλέποντας ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο κέρδους, δεν σκοπεύει να διαπραγματευτεί για λιγότερα, αλλά για περισσότερα.

Επειδή είναι μία πίστα μακριά από εκείνες που μπορούμε εύκολα να επισκεφτούμε, μπορεί ο Έλληνας αναγνώστης να μην αντιμετωπίζει αυτές τις εξελίξεις με το ίδιο ενδιαφέρον με τους Ασιάτες καθώς είτε γίνει στην Ταϊλάνδη ο αγώνας, είτε στην Ινδία, το ίδιο αποτέλεσμα θα υπάρχει. Ωστόσο είναι καλό να γνωρίζει πώς λειτουργούν τα πράγματα και πόσο πραγματικά τον κοροϊδεύουν όλοι οι πολιτικοί που φωτογραφίζονται με χειραψίες με την Dorna και κάνουν λόγο για «συζητήσεις» για ελληνικό αγώνα MotoGP όταν στην πράξη δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση και ούτε υπάρχει τρόπος να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα μίας τόσο μεγάλης επένδυσης που μόνο τα δικαιώματα για τον αγώνα, χωρίς την κατασκευή της πίστας, είναι ένα τεράστιο ποσό που η πρόβλεψη πώλησης εισιτηρίων μετά βίας το καλύπτει, πόσο μάλλον το διαχειριστικό κόστος των ημερών, πριν αρχίσει κανείς να υπολογίζει την απόσβεση της επένδυσης στην κατασκευή της ίδιας της πίστας. Κυρίως όμως ο Έλληνας αναγνώστης που θα γνωρίζει τις εξελίξεις, θα μπορεί να αντιληφθεί το ύψος των διαπραγματεύσεων αν όλα πάνε καλά και η Ταϊλάνδη κρατήσει τα MotoGP μετά το 2027. Τότε θα ξέρουμε αν το υπουργείο αθλητισμού της Ταϊλάνδης βάζει τα γυαλιά σε κάθε πολυφωτογραφημένο δικό μας μαϊντανό ή αν τελικά ανήκουν στην ίδια συνομοταξία.

MotoGP: Από 2 έως 2184 ημέρες – Είναι όλοι τους ήρωες

Όλοι αγαπάνε ένα comeback - Ο Nick Harris θυμάται τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του MotoGP
MotoGP Comebacks
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

9/10/2025

Από τον Mike Hailwood ως τον Marc Márquez, η ιστορία των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι γεμάτη με αναβάτες που αρνήθηκαν να τα παρατήσουν. Άλλοι χρειάστηκαν λίγες μέρες. Άλλοι, όπως ο Márquez, πάνω από έξι χρόνια. Όλοι όμως απέδειξαν πως η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στο γκάζι, αλλά στο κουράγιο

Μπορεί να διαρκέσει δυο μέρες. Μπορεί να κρατήσει πάνω από μια δεκαετία. Όμως όλοι αγαπάμε ένα ηρωικό comeback, όσο μακρύ κι αν είναι. Από τον Mike Hailwood, τον Barry Sheene και τον Mick Doohan, μέχρι τον Jorge Lorenzo και τον σημερινό “βασιλιά των comeback” Marc Márquez, όλοι τους κέρδισαν επάξια μια θέση στις καρδιές μας.

Mike Hailwood – Η επιστροφή του θρύλου

Όταν η Honda αποχώρησε από τους αγώνες Grand Prix στο τέλος του 1967, πλήρωσε τον Hailwood, τετράκις παγκόσμιο πρωταθλητή, για να μην αγωνιστεί με άλλη εργοστασιακή ομάδα. Εκείνος στράφηκε στη Formula 1, ανέβηκε δύο φορές στο βάθρο και μάλιστα βραβεύτηκε με το George Medal όταν έσωσε τον Clay Regazzoni από φλεγόμενο μονοθέσιο στο Kyalami.
Όμως το μικρόβιο των δύο τροχών δεν έσβησε ποτέ. Το 1978, στα 38 του χρόνια, επέστρεψε στο Isle of Man TT με Ducati και φυσικά… νίκησε. Το επανέλαβε και το 1979, πριν αποσυρθεί οριστικά. Τραγικά, δύο χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε σε τροχαίο μαζί με την 9χρονη κόρη του Michelle.

MotoGP Comebacks

Barry Sheene – Ο ήρωας με το τσιγάρο στο χέρι

Ήταν 1975 όταν η κάμερα της Thames Television κατέγραφε τον Barry Sheene να πετάγεται στον αέρα με 250 km/h στη Daytona. Το φρικτό ατύχημα τον έκανε εθνικό ήρωα, σπασμένος μηρός, σπασμένο χέρι, καμένα γόνατα, αλλά ο Barry προσπαθούσε να λύσει το κράνος του μόνος του, ενώ περιέγραφε τις κακώσεις του χαμογελώντας στην κάμερα, ζητώντας ένα τσιγάρο.
Μόλις επτά εβδομάδες αργότερα, επέστρεψε στους αγώνες στο Cadwell Park και σε τέσσερις μήνες κέρδισε το πρώτο του Grand Prix στο Assen. Ακολούθησαν δύο παγκόσμιοι τίτλοι και 18 νίκες. Ακόμα και μετά το τρομακτικό ατύχημα στο Silverstone το 1982, ο Sheene γύρισε πίσω επτά μήνες αργότερα για να συνεχίσει να αγωνίζεται.

MotoGP Comebacks

Mick Doohan – Από τη διάσωση στο μεγαλείο

Το 1992, ο Mick Doohan βρισκόταν ένα βήμα πριν από τον πρώτο του τίτλο, όταν ένα ατύχημα στο Assen του κόστισε σοβαρό τραυματισμό στο πόδι. Το νοσοκομείο δεν αντέδρασε σωστά, και όταν απειλήθηκε ακρωτηριασμός, ο θρυλικός Dr. Costa τον ”απήγαγε” για να τον μεταφέρει στην κλινική του στην Ιταλία.
Ο Doohan επέστρεψε επτά εβδομάδες αργότερα, σχεδόν ανίκανος να περπατήσει, αλλά αποφασισμένος να μην αφήσει τον Wayne Rainey να του πάρει τον τίτλο. Έχασε εκείνο το πρωτάθλημα για μόλις τέσσερις βαθμούς, αλλά έναν χρόνο μετά ξανακέρδισε, και στη συνέχεια κατέκτησε πέντε συνεχόμενα παγκόσμια πρωταθλήματα.

MotoGP Comebacks

Jorge Lorenzo – Ο άνθρωπος των δύο ημερών

Το 2013, ο Lorenzo έσπασε την κλείδα του σε πτώση στις ελεύθερες δοκιμές του Assen. Όλοι υπέθεσαν πως η σεζόν του τελείωσε. Όμως δύο μέρες μετά, γύρισε στην πίστα με δέκα βίδες και μια πλάκα τιτανίου και τερμάτισε πέμπτος μέσα σε αφόρητο πόνο. Δύο εβδομάδες αργότερα έπεσε ξανά και ξανατραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ. Μέσα σε ενάμιση χρόνο, το 2015, έγινε τριπλός παγκόσμιος πρωταθλητής MotoGP.

MotoGP Comebacks

Marc Márquez – Ο βασιλιάς των comebacks

Κανείς δεν έχει γράψει ιστορία όπως ο Marc Márquez. Μετά τον τραυματισμό του το 2020, πέρασε πέντε μεγάλες επεμβάσεις, 108 πτώσεις, και 2184 μέρες μέχρι να ξανασηκώσει το τρόπαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Motegi το 2025.
Περισσότερα από 1000 μέρες χωρίς νίκη, μια ατελείωτη διαδρομή αποκατάστασης και ψυχικής αντοχής — και τελικά, μια από τις πιο συγκλονιστικές επιστροφές στην ιστορία του αθλητισμού.

MotoGP Comebacks

Δεν έχει σημασία ο χρόνος, οι τραυματισμοί ή οι συνθήκες.
Όλοι αυτοί οι αναβάτες αλλά και πολλοί ακόμη, απέδειξαν ότι το θάρρος, η επιμονή και η ψυχή είναι τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός πρωταθλητή.
Και για αυτό είναι όλοι τους ήρωες.