Έρευνα MotoGP: Οι υψηλές ταχύτητες βελτιώνουν τα μάτια!

Καλύτερη όραση οι αναβάτες των MotoGP από εκείνους της Moto2 και Moto3
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/1/2022

Πιθανόν για τους οφθαλμίατρους να μην αποτελεί κάποια έκπληξη το αποτέλεσμα της μακροχρόνιας έρευνας της ιταλικής ιατρικής ερευνητικής εταιρείας Sifi, όπου μετά από έξι χρόνια συλλογής στοιχείων και μελέτης σε αναβάτες των Grand Prix, κατέληξε στο γενικό συμπέρασμα πως το ανθρώπινο μάτι "εκπαιδεύεται" και "προπονείται" ώστε να ανταπεξέλθει στις εκάστοτε συνθήκες που βιώνει ο άνθρωπος.
Στη συγκεκριμένη έρευνα στόχος ήταν να δουν ποιες αλλαγές στη συμπεριφορά των ματιών προκαλεί η ταχύτητα και πώς το μάτι καταφέρνει να ανταποκριθεί. Προφανώς όταν μιλάμε για τις επιδόσεις των ματιών θα πρέπει πάντα να συμπεριλαμβάνουμε μέσα στην εξίσωση και την αντίστοιχη προσαρμογή και επεξεργασία των δεδομένων από τον εγκέφαλο, αφού είναι ήδη γνωστό πως ο εγκέφαλος είναι εκείνος που επεξεργάζεται τα "δεδομένα" που του στέλνουν τα μάτια και εκείνος δημιουργεί τις εικόνες.
Στην έρευνα λοιπόν της Sifi που ξεκίνησε το 2015 σε συνεργασία με την Honda LCR και "πειραματόζωα" τους Cal Crutchlow και Taka Nakagami, οι επιστήμονες εξέταζαν τα μάτια των αναβατών 30 λεπτά πριν τον αγώνα και 30 λεπτά μετά τον αγώνα, δηλαδή σε χρονικό διάστημα όπου ο εγκέφαλος ήταν σε "αγωνιστική υπερδιέγερση". Από το 2019, στην έρευνα μπήκαν και αναβάτες από την Moto2 και Moto3.


Μετά από έξι χρόνια, έως το τέλος του 2021 όπου μάζεψαν τα τελευταία στοιχεία απ' όλους τους αναβάτες και απ' όλες τις κατηγορίες, τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι αναβάτες των MotoGP έχουν την ικανότητα να διατηρούν τα μάτια τους ανοιχτά για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα σε σύγκριση με του αναβάτες των πιο αργών (σε τελική ταχύτητα) κατηγοριών.
Μιλάμε για το αυθόρμητο κλείσιμο των βλεφάρων, δηλαδή μια υποσυνείδητη λειτουργία των ματιών όπου τα βλέφαρα κλείνουν στιγμιαία (0,15 δευτερόλεπτα) ώστε να καθαρίσουν και να υγροποιήσουν το μάτι. Ένας "κοινός" άνθρωπος υπό φυσιολογικές συνθήκες κάνει αυτή την αυθόρμητη κίνηση των βλεφάρων σε διαστήματα κάθε 4-6 δευτερόλεπτα. Όλοι οι αναβάτες των Grand Prix ανεξάρτητα την κατηγορία, ξεπέρασαν κατά πολύ αυτόν τον μέσο όρο.
Όμως ειδικά οι αναβάτες των MotoGP όπου σε κάθε γύρο ξεπερνούν τουλάχιστον για μία φορά τα 300km/h και σε πάρα πολλές πίστες κινούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα με ταχύτητες άνω των 300km/h, η έρευνα έδειξε πως κλείνουν αυθόρμητα τα μάτια τους πολύ λιγότερες φορές σε σχέση με τους αναβάτες των πιο αργών κατηγορίων. Το παράδοξο είναι πως παρά τα πολύ μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα που κλείνουν τα βλέφαρα, τα μάτια των αναβατών των MotoGP δεν είχαν δείγματα ερεθισμού ή ξηρότητας!
Για τον επικεφαλή της έρευνας (που θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια) της Sifi, κύριο Dr Carlos Chines, τα αποτελέσματα δείχνουν πως υπάρχουν τρόποι να εκπαιδευτεί το μάτι για να αντιμετωπίζει "ειδικές συνθήκες" και πιστεύει πως μπορεί να δημιουργηθεί μια σειρά ασκήσεων που θα βελτιώνει τις επιδόσεις του σε συγκεκριμένους τομείς, όπως δηλαδή στην περίπτωση όπου τα μάτια των αναβατών των MotoGP μπορούν να προσφέρουν στον εγκέφαλο για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα αδιάκοπη εικόνα!  

MotoGP: O Jack Miller ανιχνεύει την μεγαλύτερη δυσκολία της Yamaha M1

Ο Αυστραλός εντόπισε το σημαντικότερο πρόβλημα της Yamaha μετά το απογοητευτικό GP της Αυστρίας
Jack Miller on Yamaha difficulties
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/8/2025

Η Yamaha πέρασε έναν εφιαλτικό αγώνα στο Red Bull Ring, με τους τέσσερις αναβάτες της να τερματίζουν τελευταίοι και να συγκεντρώνουν μόλις έναν βαθμό. Ο Jack Miller μίλησε ανοιχτά για το βασικό ζήτημα που αντιμετώπισε, το οποίο, όπως τόνισε, δεν είναι άλλο από την έλλειψη πρόσφυσης στο πίσω μέρος.

Ο Miller, που ολοκλήρωσε τον αγώνα στη 18η θέση χωρίς βαθμούς για πρώτη φορά μετά το Mugello, εξήγησε: “Δεν υπάρχουν πολλά να πω μετά από ένα τόσο δύσκολο Σαββατοκύριακο. Ειλικρινά, είναι απογοητευτικό. Για τους πρώτους πέντε γύρους ένιωθα κάπως "καλά" εννοώντας ότι η πρόσφυση ήταν σε ανεκτό επίπεδο. Όμως αυτή ήταν η πρόσφυση που κανονικά θα έπρεπε να έχουμε στο τέλος ενός αγώνα, όχι στην αρχή. Κι εδώ δεν την είχαμε ποτέ”.

Στη συνέχεια, ο Αυστραλός τόνισε το τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισε η Yamaha με το συγκεκριμένο ελαστικό:
“Είναι ξεκάθαρο ότι η μοτοσυκλέτα μας δεν δουλεύει με αυτό το πίσω ελαστικό και τη συγκεκριμένη κατασκευή. Δεν υπάρχει τρόπος να λειτουργήσει σωστά. Δοκίμασα τα πάντα, από το να ανεβάζω νωρίς σχέσεις μέχρι να είμαι όσο πιο υπομονετικός γίνεται με το γκάζι, αλλά μόλις ξεπεράσεις τα 120 km/h, εκεί που κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει αρκετή φόρτιση στον πίσω τροχό, η μοτοσυκλέτα αρχίζει να σπινάρει τρελά στην ευθεία και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα”.

Και κατέληξε, “Το μπροστινό μέρος της M1 είναι φανταστικό, αλλά το πίσω είναι ο περιορισμός. Πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να καταλάβουμε πώς θα το βελτιώσουμε”.

Μετά την Αυστρία, ο Miller βρίσκεται στη 17η θέση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος MotoGP, έναν βαθμό πίσω από τον Ai Ogura και δέκα μπροστά από τον Joan Mir.