Γιατί ο Joe Roberts απέρριψε την Aprilia

Ο τρίτος αναβάτης που απέρριψε πρόταση των Ιταλών
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/12/2020

Ο νεαρός (μόλις 23 ετών) Καλιφορνέζος αναβάτης Joe Roberts, ήταν απρόσμενα εντυπωσιακός την φετινή σεζόν στην Moto2, πετυχαίνοντας τρεις pole positions, έναν τερματισμό στο βάθρο (στο Brno) και την έβδομη θέση το πρωτάθλημα. Ο Roberts εξαργύρωσε με τον καλύτερο τρόπο τις συμβουλές του riding coach του, του πρώην αναβάτη των MotoGP John Hopkins. Πριν την φετινή σεζόν, το καλύτερό του αποτέλεσμα ήταν ένας τερματισμός στην δέκατη θέση, ενώ είχε καταφέρει να μαζέψει βαθμούς μόνο σε πέντε αγώνες από τους 43 που είχε εκκινήσει συνολικά.

Στην απεγνωσμένη αναζήτηση της Dorna για έναν Αμερικανό αναβάτη που θα ανέβει στα MotoGP, έχοντας περάσει ήδη πέντε χρόνια από τότε που ο αδικοχαμένος Nicky Hayden ήταν ο τελευταίος Αμερικάνος που συμμετείχε στην κορυφαία κατηγορία, οι μετοχές του Roberts εκτοξεύθηκαν μέσα στην χρονιά.

Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, ο νεαρός αναβάτης μπήκε στο στόχαστρο της Aprilia Racing Team, η οποία είχε αρχίσει κι αυτή να ψάχνει εντατικά τον αντικαταστάτη του Andrea Iannone. Παρ' όλα αυτά, ο Roberts απέρριψε την πρόταση "για πολλούς λόγους", όπως ανέφερε, λέγοντας ότι "δεν αξίζει αυτή την… προαγωγή ακόμη και θα ήθελε να έχει επιλεχθεί λόγω του ταλέντου του κι όχι λόγω του διαβατηρίου του".

Όπως είπε σε μια συνέντευξή του στην Gazzetta dello Sport, του άρεσε που τον κάλεσαν από την Aprilia και ήξερε πως θα ήταν γρήγορος πάνω στην μοτοσυκλέτα, αλλά όπως χαρακτηριστικά δήλωσε "εγώ θέλω να κερδίζω και η ομάδα μου (Italtrans) είναι η καλύτερη ομάδα γι' αυτό. Μου αρέσει η ατμόσφαιρα, είμαστε όλοι φίλοι και δεν θέλω να τρέξω στα MotoGP επιδή έχω αμερικάνικο διαβατήριο, αλλά επειδή το αξίζω."

Σε μια άλλη συνέντευξή του στο αμερικάνικο "Cycle World", ο Roberts υπερθεμάτισε πάνω στο επιχείρημά του, λέγοντας ότι ήθελε να τιμήσει και το νέο του συμβόλαιο στην Moto2 με την Italtrans –η ομάδα που ανακηρύχθηκε πρωταθλήτρια με τον Enea Bastianini- ενώ συμπλήρωσε ότι θα ήταν δύσκολο και το γεγονός ότι θα έπρεπε να αλλάξει την ψυχολογία του σε μικρό διάστημα.

Ο Roberts ήταν απόλυτα ειλικρινής στις δηλώσεις του, λέγοντας πως "υπάρχουν πολλοί λόγοι που δεν θέλησα να πάω. Ένας από αυτούς είναι ότι δεν έχω γευτεί ακόμη τη νίκη. Αν πήγαινα στα MotoGP, θα είχα αντιπάλους που έχουν κερδίσει αγώνες, τίτλους και είναι κορυφή. Είναι οι καλύτεροι στον κόσμο. Δεν λέω ότι δεν θα μπορούσα να οδηγήσω μαζί τους, αλλά για μένα προσωπικά, η ψυχολογία που χρειάζεται για να βρεθώ εκεί είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Επίσης σημαντικό ήταν το γεγονός ότι μόλις είχα υπογράψει συμβόλαιο με την Italtrans. Για να είμαι ειλικρινής, όταν λέω ότι θα κάνω κάτι, το κάνω. Είχε περάσει αρκετός χρόνος και αν έσπαγα το συμβόλαιό μου θα ήταν πολύ κακό για την ομάδα."

Ο Roberts, ο οποίος έχει μπει στο στόχαστρο και της Ducati για το 2022, είναι ο τρίτος αναβάτης της Moto2 που απορρίπτει πρόταση της Aprilia για τα MotoGP, μαζί με τους Marco Bezzecchi και Fabio Giannnantonio. Τελικά η Aprilia αποκάλυψε ότι θα επιλέξει ανάμεσα στους Lorenzo Savadori και Bradley Smith για το 2021 –μετά τις πρώτες δοκιμές πριν την έναρξη της σεζόν- ως team mate του Aleix Espargaro.

Hervé Poncharal: Ένας μικρός απολογισμός μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP

Ο ιδρυτής της Tech3 μιλά για την εξέλιξη του MotoGP, την ασφάλεια, τους νέους επενδυτές και το μέλλον του θεσμού
Poncharal
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

3/10/2025

Μετά την ανακοίνωση της εξαγοράς της Red Bull KTM Tech3 από τον Guenther Steiner, ο Hervé Poncharal, ο άνθρωπος που ίδρυσε την ομάδα το 1989, κάνει τον απολογισμό μιας ζωής αφιερωμένης στο MotoGP.

Ο Poncharal υπήρξε από τους σημαντικότερους παράγοντες του paddock. Ιδιοκτήτης και επικεφαλής ομάδας, αλλά και πρόεδρος της IRTA από το 2005 έως το 2025, υπηρέτησε τον θεσμό σε όλα τα επίπεδα. Πριν ιδρύσει την Tech3, ξεκίνησε την πορεία του δίπλα στον Jean-Louis Guillou της Honda Γαλλίας, στη "χρυσή" εποχή των ’70s και ’80s.

Από το 1989, η Tech3 υπήρξε σύμβολο του "rock-and-roll" πνεύματος του MotoGP: ανεξάρτητη ομάδα, με οικογενειακό χαρακτήρα αλλά και σημαντικές επιτυχίες. Στη σέλα της πέρασαν ονόματα όπως οι Kocinski, Jacque, Nakano, Edwards, Toseland, Crutchlow, Dovizioso, Zarco, Bastianini και Viñales. Η πώληση στον Steiner και σε Αμερικανούς επενδυτές σηματοδοτεί όχι μόνο το τέλος μιας εποχής, αλλά και μια νέα σελίδα για το MotoGP.

Από τα ’80s μέχρι σήμερα

"Όταν ξεκινούσαμε, το μόνο που θέλαμε ήταν να ζούμε από το πάθος μας. Δεν είχαμε καν σίγουρη συμμετοχή σε κάθε αγώνα. Ούτε μόνιμα passes, ούτε ηλεκτρικό ρεύμα, ούτε νερό στο paddock. Παρ’ όλα αυτά, ζούσαμε το όνειρο", θυμάται ο Poncharal.

Poncharal

Η μάχη για την ασφάλεια

"Η πρώτη μας προτεραιότητα ήταν η ασφάλεια. Πιέσαμε για μεγαλύτερες ζώνες διαφυγής. Θυμάμαι ακόμα τα τραγικά ατυχήματα των Saarinen και Pasolini στη Monza. Τότε μπαίναμε στο Σαββατοκύριακο με τη σκέψη ότι κάποιοι ίσως να μη βγουν ζωντανοί. Σήμερα, η ασφάλεια έχει βελτιωθεί θεαματικά".

Liberty Media και το μέλλον

Με την είσοδο της Liberty Media, ο Poncharal βλέπει ευκαιρίες: "Έχουν τεράστια εμπειρία σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Μπορούμε να μάθουμε πολλά. Αλλά το MotoGP και η F1 είναι διαφορετικοί κόσμοι. Το MotoGP είναι ριζωμένο στη μοτοσυκλέτα, η F1 στο αυτοκίνητο. Δεν θέλουμε μόνο ανάπτυξη· θέλουμε να μείνουμε ανταγωνιστικοί".

Poncharal

Το θέαμα του MotoGP

"Οι αγώνες μας είναι πιο συναρπαστικοί από την F1. Υπάρχουν συνεχείς μάχες και προσπεράσεις, βλέπεις το σώμα του αναβάτη να παλεύει στη σέλα – καθαρή αδρεναλίνη. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερη δουλειά στο κομμάτι της εικόνας και της κοινωνικής δικτύωσης".

Οι ομάδες σήμερα

Το ενδιαφέρον επενδυτών αυξάνεται: "Όλοι βλέπουν τι πέτυχε η Liberty στη F1 και περιμένουν κάτι ανάλογο. Υπάρχουν φήμες για ενδιαφέρον ακόμη και από οδηγούς όπως οι Hamilton και Verstappen. Αυτό ανεβάζει την αξία των ομάδων".

Οικονομικά και προκλήσεις

"Ένα ανεξάρτητο MotoGP team χρειάζεται περίπου 15 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Τα έξοδα χωρίζονται σε leasing μηχανών (5–7 εκατ.), προσωπικό (4 εκατ. για περίπου 60 άτομα) και αμοιβές αναβατών (περίπου 5 εκατ., ανάλογα με τα συμβόλαια)".

Poncharal

Το DNA του MotoGP

"Οι αναβάτες μας είναι οι μοτοσυκλετιστές-μονομάχοι του 2025. Το πάθος, ο κίνδυνος, η ένταση – είναι μοναδικά. Το MotoGP πρέπει να προσελκύσει νέους fans, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του. Αυτό που έχουμε είναι ένα άθλημα ανθρώπων, γεμάτο ιστορίες και ήρωες. Σήμερα μόνο ο Marc Márquez είναι πραγματικό icon· πρέπει να δημιουργήσουμε κι άλλα".

Ο Poncharal αφήνει πίσω του μια κληρονομιά που άλλαξε το MotoGP: οικογενειακό πνεύμα, μάχη για την ασφάλεια, ανεξαρτησία και πάθος. Με την Tech3 σε νέα χέρια, το μέλλον προμηνύεται συναρπαστικό.